Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Elżbieta Kowalik - Grzanka po rozpoznaniu w dniu 3 września 2012 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku o wstrzymanie wykonania decyzji w sprawie ze skargi Zespołu Składnic [...] w B. na decyzję [...] Państwowego Wojewódzkiego Inspektora Sanitarnego z dnia 12 kwietnia 2012 r. nr [...] w przedmiocie nakazu przeprowadzenia badań i pomiarów czynników szkodliwych na stanowisku pracy postanawia odmówić wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji.
W świetle art. 61 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (teksy jednolity: Dz. U. z 2012 r., poz. 270, dalej w skrócie p.p.s.a.) po przekazaniu sądowi skargi sąd może na wniosek skarżącego wydać postanowienie o wstrzymaniu wykonania w całości lub w części aktu lub czynności, o których mowa w § 1, jeżeli zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków.
Badaniu przez sąd administracyjny podlegają zatem przesłanki niebezpieczeństwa wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków.
Co istotne, brak jest podstaw do oceny wniosku o wstrzymanie wykonania zaskarżonego aktu pod kątem zasadności wniesionej skargi. W postanowieniu z dnia 28 kwietnia 2005 r. (sygn. akt II OZ 184/05, System Informacji Prawnej Lex nr 302251) Naczelny Sąd Administracyjny podniósł, iż niezgodność danego aktu z prawem, która będzie przedmiotem oceny Sądu pierwszej instancji w toku rozprawy, i ochrona tymczasowa wynikająca z art. 61 ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi to dwie różne kwestie. O ile bowiem pierwsza z nich (kontrola legalności aktu) jest celem postępowania sądowoadministracyjnego, to druga - jako poprzedzająca merytoryczne rozstrzygnięcie sądu - ma odmienną funkcję. Oparcie wniosku o ochronę tymczasową na niezgodności danego aktu z prawem, a zwłaszcza rozstrzygnięcie Sądu w tym zakresie, niweczyłoby kontrolę sądową legalności zaskarżonego aktu.
Co istotne, zaistnienie przesłanek, które uzasadniają udzielenie przez sąd administracyjny tzw. ochrony tymczasowej winno być wykazane przez wnioskodawcę.
Niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków to bowiem pojęcia nieostre.
Konkretyzację zawartej w nich treści powiązać należy z okolicznościami faktycznymi danej sprawy, w rozpatrywanym przypadku z konsekwencjami, jakie dla skarżącego wynikają z wykonania w/w decyzji w przedmiocie nakazania przeprowadzenia badań i pomiarów czynników szkodliwych na stanowisku pracy.
Należy jednakże zauważyć że skarżący - Zespół Składnic [...] w B. nie wykazał dostatecznie na czym miałoby polegać - w przypadku wykonania w/w decyzji - niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody. Nadto nie wykazano, na czym miałaby polegać nieodwracalność zmian powstałych w następstwie wykonania opisanej decyzji.
Brak jakiegokolwiek uzasadnienia w tym zakresie uniemożliwia Sądowi dokonanie ustalenia, iż w tym konkretnym przypadku wykonanie decyzji spowoduje niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub trudne do odwrócenia skutki.
Żądając wstrzymania wykonania decyzji, skarżący ma bowiem obowiązek wykazać istnienie konkretnych okoliczności pozwalających wywieść, że wstrzymanie aktu lub czynności jest zasadne z uwagi na niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków (tak m.in.: postanowienie Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 14 listopada 2006 r., sygn. akt II FZ 585/06; orzeczenia.nsa.gov.pl). Wobec powyższego, nie wystarczy więc ogólny wywód strony. Twierdzenia strony powinny wyjaśniać na czym polega niebezpieczeństwo powstania kwalifikowanych skutków, o których mowa w art. 61 § 3 p.p.s.a. Wywody w tej materii powinny być poparte nie tylko szczegółową argumentacją ale także materiałem dowodowym (vide: B. Dauter [w:] B. Dauter, B. Gruszczyński, A. Kabat, M. Niezgódka-Medek, Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Komentarz, Warszawa 2009, s. 206; zob. nadto postanowienie Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 26 stycznia 2012 r., sygn. akt II FSK 2910/11, System Informacji Prawnej LEX nr 1104112).
W opinii Sądu skarżący nie wykazał żadnych tez bądź twierdzeń odnoszących się wprost do wniosku i przemawiających za jego uwzględnieniem. Nie powołano się przede wszystkim na konkretne okoliczności, które uzasadniałyby wstrzymanie wykonania w/w decyzji.
Sąd administracyjny nie ma zaś obowiązku działania w tej kwestii z urzędu.
W reasumpcji powyższych rozważań Sąd uznał, że wniosek o wstrzymanie wykonania w/w decyzji nie zasługuje na uwzględnienie.
Wobec tego, na mocy art. 61 § 3 p.p.s.a. orzeczono jak w sentencji postanowienia.