Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Paweł Mierzejewski po rozpoznaniu w dniu 16 grudnia 2016 r. na posiedzeniu niejawnym sprzeciwu A. M. od zarządzenia referendarza sądowego z dnia 15 listopada 2016 r. o pozostawieniu wniosku o przyznanie prawa pomocy bez rozpoznania w sprawie ze skargi A. M. na postanowienie Wojewody [...] z dnia 11 kwietnia 2016 r. nr [...] w przedmiocie uznania zażalenia na niezałatwienie sprawy w terminie za uzasadnione postanawia: utrzymać w mocy zarządzenie referendarza sądowego z dnia 15 listopada 2016 r.
Zaskarżonym zarządzeniem referendarz sądowy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku pozostawił wniosek A. M. o przyznanie prawa pomocy bez rozpoznania.
W uzasadnieniu wydanego zarządzenia referendarz sądowy wskazał, że w dniu 25 października 2016 r. doręczono skarżącemu urzędowy formularz wniosku o przyznanie prawa pomocy w postępowaniu przed sądem administracyjnym (PPF) wraz z wezwaniem do jego wypełnienia, podpisania i złożenia w terminie 7 dni, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpoznania.
Z uwagi na to, że w przewidzianym terminie wnioskodawca nie złożył wniosku o przyznanie prawa pomocy na urzędowym formularzu PPF referendarz sądowy zobligowany był pozostawić wniosek o przyznanie prawa pomocy bez rozpoznania.
W sprzeciwie od wyżej wskazanego zarządzenia referendarza sądowego A. M. wniósł o jego zmianę podnosząc, że wydane zarządzenie narusza obowiązujące przepisy.
Uzasadniając sprzeciw skarżący wskazał, że w sporządzonym osobiście wniosku o przyznanie prawa pomocy bardzo szczegółowo zobrazował swoją aktualną sytuację osobistą, majątkową i zdrowotną przemawiającą za przyznaniem prawa pomocy. W tym stanie złożenie przez skarżącego kolejnego wniosku byłoby całkowicie bezzasadne.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku zważył, co następuje:
W świetle art. 260 § 1 w zw. z art. 258 § 2 punkt 6 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jednolity: Dz. U. z 2016 r., poz. 718 ze zm.; dalej w skrócie "p.p.s.a."), Sąd rozpoznając sprzeciw od zarządzenia o pozostawieniu wniosku o przyznanie prawa pomocy bez rozpoznania wydaje postanowienie, w którym zaskarżone zarządzenie referendarza sądowego zmienia albo utrzymuje w mocy. Zgodnie z art. 260 § 2 zdanie pierwsze p.p.s.a. w sprawach, o których mowa w § 1, wniesienie sprzeciwu od zarządzenia referendarza sądowego wstrzymuje jego wykonalność. Z kolei zgodnie z art. 260 § 2 zdanie drugie p.p.s.a, Sąd orzeka jako sąd drugiej instancji, stosując odpowiednio przepisy o zażaleniu.
Sprzeciw skarżącego nie zasługuje na uwzględnienie.
Z regulacji zawartej w art. 252 § 2 p.p.s.a. wynika, że wniosek o przyznanie prawa pomocy składa się na urzędowym formularzu według ustalonego wzoru.
Wzór tego formularza został określony w rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 19 sierpnia 2015 r. w sprawie określenia wzoru i sposobu udostępniania urzędowego formularza wniosku o przyznanie prawa pomocy w postępowaniu przed sądami administracyjnymi oraz sposobu dokumentowania stanu majątkowego, dochodów lub stanu rodzinnego wnioskodawcy (Dz. U. z 2015 r., poz. 1257 ze zm.). Wzór wniosku o przyznanie prawa pomocy osobie fizycznej oznaczony symbolem "PPF" określony został w załączniku nr 1 do wskazanego rozporządzenia.
Z kolei w świetle art. 257 p.p.s.a, wniosek o przyznanie prawa pomocy, który nie został złożony na urzędowym formularzu lub którego braków strona nie uzupełniła w zakreślonym terminie, pozostawia się bez rozpoznania.
Mając na uwadze powyższy przepis wskazać należy, że w okolicznościach niniejszej sprawy złożony przez skarżącego pisemny wniosek o przyznanie prawa pomocy (k. 27 - 28 akt sądowych) nie spełniał wymogów formalnych, jako że nie został złożony na urzędowym formularzu. Z uwagi na fakt, iż skarżący pomimo wezwania do uzupełnienia tego braku nie dopełnił nałożonego obowiązku w przewidzianym terminie, referendarz sądowy prawidłowo pozostawił wniosek skarżącego o przyznanie prawa pomocy bez rozpoznania.
Z uwagi na wskazane powyżej obowiązki formalne związane ze złożeniem wniosku o przyznanie prawa pomocy na urzędowym formularzu argumentację skarżącego zawartą w uzasadnieniu wniesionego sprzeciwu uznać należy za bezzasadną.
Mając powyższe na uwadze Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku działając na podstawie art. 260 § 1 i § 2 w zw. z art. 257 p.p.s.a orzekł jak w sentencji postanowienia.