Referendarz sądowy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku Adam Osik po rozpoznaniu w dniu 7 sierpnia 2018 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku adwokat M. T. o przyznanie kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu w sprawie ze skargi K. J. na uchwałę Rady Miejskiej z dnia 26 czerwca 2017 r., nr [...] w przedmiocie zmiany nazwy ulicy postanawia: przyznać adwokat M. T. od Skarbu Państwa - Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku kwotę 147,60 zł (sto czterdzieści siedem złotych sześćdziesiąt groszy), zawierającą podatek od towarów i usług, tytułem wynagrodzenia za zastępstwo prawne wykonane na zasadzie prawa pomocy, obejmujące sporządzenie i wniesienie opinii o braku podstaw do wniesienia skargi kasacyjnej.
Skarżącemu K. J. zostało przyznane postanowieniem referendarza sądowego Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku z dnia 6 marca 2018 r., sygn. akt III SA/Gd 790/17, prawo pomocy przez ustanowienie adwokata. Okręgowa Rada Adwokacka wyznaczyła pełnomocnikiem skarżącego z urzędu - adwokat M. T.
W dniu 30 lipca 2018 r., tj. w terminie do wniesienia skargi kasacyjnej, wyznaczona pełnomocnik wraz z opinią o braku podstaw do wniesienia skargi kasacyjnej od postanowienia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku z dnia 28 czerwca 2018 r. złożyła wniosek o przyznanie kosztów pomocy prawnej udzielonej skarżącemu z urzędu w postaci sporządzenia ww. opinii.
Zgodnie z art. 250 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2017 r., poz. 1369 ze zm.), wyznaczony adwokat, radca prawny, doradca podatkowy albo rzecznik patentowy otrzymuje wynagrodzenie według zasad określonych w przepisach o opłatach za czynności adwokatów, radców prawnych, doradców podatkowych albo rzeczników patentowych w zakresie ponoszenia kosztów nieopłaconej pomocy prawnej oraz zwrotu niezbędnych i udokumentowanych wydatków.
W odniesieniu do adwokatów powyższe zasady od dnia 2 listopada 2016 r. określa rozporządzenie Ministra Sprawiedliwości z dnia 3 października 2016 r. w sprawie ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez adwokata z urzędu (Dz. U. z 2016 r., poz. 1714 ze zm.).
W świetle § 4 ust. 1 rozporządzenia opłatę ustala się w wysokości określonej w rozdziałach 2-4, przy czym nie może ona przekraczać wartości przedmiotu sprawy. Zgodnie zaś z § 4 ust. 2 rozporządzenia ustalenie opłaty w wysokości wyższej niż określona w ust. 1, a nieprzekraczającej 150% opłat określonych w rozdziałach 2-4, następuje z uwzględnieniem kryteriów, określonych pkt 1-4 tego przepisu.
Opłata w sprawie przed sądem administracyjnym, w sprawie, w której przedmiotem sporu nie jest należność pieniężna oraz która nie należy do właściwości Urzędu Patentowego, wynosi w pierwszej instancji - w myśl § 21 ust. 1 pkt 1 lit. c) rozporządzenia - 240 zł. Zgodnie zaś z § 21 ust. 1 pkt 2 lit. b rozporządzenia opłata w sprawie przed sądem administracyjnym, w drugiej instancji, za sporządzenie opinii o braku podstaw do wniesienia skargi kasacyjnej, wynosi 50% opłaty określonej w pkt 1, a jeżeli w drugiej instancji sprawy nie prowadził ten sam adwokat - 75% tej opłaty, w obu przypadkach nie mniej niż 120 zł. W niniejszej sprawie opłata wynosi, w postępowaniu prowadzonym w ramach drugiej instancji 50 % kwoty określonej w § 21 ust. 1 pkt 1 lit. c rozporządzenia - czyli 120 zł, gdyż skarżącego reprezentuje pełnomocnik wyznaczona przed wydaniem orzeczenia kończącego postępowanie w sprawie w pierwszej instancji.
W ocenie referendarza sądowego tak wyliczona kwota jest adekwatna do udziału pełnomocnika w postępowaniu po wzięciu pod uwagę niezbędnego nakładu pracy pełnomocnika, a także charakteru przedmiotowej sprawy, której stopień zawiłości nie jest znaczny.
Wskazaną powyżej opłatę, zgodnie z § 4 ust. 3 powołanego rozporządzenia, należało podwyższyć o obowiązującą stawkę podatku od towarów i usług przewidzianą dla tego rodzaju czynności (obecnie 23 %).
W konsekwencji finalne wynagrodzenie należne pełnomocnikowi ustanowionemu z urzędu wynosi 147,60 zł.
Z powyższych względów, referendarz sądowy działając na podstawie art. 250 § 1 i art. 258 § 2 pkt 8 ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi oraz cytowanych powyżej przepisów orzekł jak w sentencji postanowienia.