Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Małgorzata Jużków, , , po rozpoznaniu w dniu 13 czerwca 2005 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi Rady Miasta W. na rozstrzygnięcie nadzorcze Wojewody [...] z dnia [...]r. Nr [...] w przedmiocie zatwierdzenia taryfy na zbiorowe zaopatrzenie w wodę i odprowadzenie ścieków p o s t a n a w i a odrzucić skargę.
Uchwałą Nr [...] z [...]r. Rada Miasta W., na podstawie art. 18 ust. 2 pkt 15 ustawy z 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (tekst jednolity w Dz. U. z 2001 r. Nr 142, poz. 1591 ) oraz art. 24 ustawy o zbiorowym zaopatrzeniu w wodę i zbiorowym odprowadzeniu ścieków ( Dz. U. Nr 72, poz. 747) zatwierdziła taryfy dla zbiorowego zaopatrzenia w wodę i zbiorowego doprowadzenia ścieków na terenie gminy W. Zawiadomieniem z [...]r. Wojewoda [...] poinformował Radę o wszczęciu postępowania nadzorczego w sprawie stwierdzenia nieważności wyżej wskazanej uchwały. Jako podstawa prawna podany został art. 91 ust. 5 ustawy o samorządzie gminnym. W uzasadnieniu podano, że taryfy za zbiorowe zaopatrzenie w wodę i odprowadzenie ścieków winno określić przedsiębiorstwo wodociągowo - kanalizacyjne, tymczasem ze stanu sprawy wynika, że na terenie gminy takie przedsiębiorstwo nie funkcjonuje, a zatwierdzona taryfa opracowana została przez właściwy merytorycznie Wydział Urzędu Miasta W. Nadto wskazano również, że zatwierdzone ceny za dostawę wody, za odprowadzanie ścieków oraz za przyjęcie ścieków z wozów asenizacyjnych do oczyszczalni ścieków nie stanowią taryfy w rozumieniu § 4 i § 5 rozporządzenia z 7 czerwca 2002 r. Ministra Infrastruktury w sprawie określenia taryf, wzoru wniosku o zatwierdzenie taryf oraz warunków rozliczeń za zbiorowe zaopatrzenie w wodę i zbiorowe odprowadzanie ścieków ( Dz. U. Nr 26, poz. 257).
Rozstrzygnięciem nadzorczym z [...]r. nr [...] Wojewoda [...] na podstawie art. 91 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym stwierdził nieważność uchwały Rady Miasta W. Nr [...] z [...]r. jako sprzecznej z art. 20 ust. 1 w związku z art. 2 pkt 4 ustawy o zbiorowym zaopatrzeniu w wodę i zbiorowym odprowadzaniu ścieków oraz § 4 i § 5 wskazanego wyżej rozporządzenia. W uzasadnieniu wskazano, że gmina wykonująca zadania z zakresu zbiorowego zaopatrzenia w wodę nie może być uznana za przedsiębiorcę w rozumieniu przepisów o działalności gospodarczej, a zatem nie stanowi przedsiębiorstwa wodociągowo-kanalizacyjnego w rozumieniu art. 2 pkt 4 ustawy o zbiorowym zaopatrzeniu..., a tym samym nie może określać taryfy za zbiorowe zaopatrzenie w wodę. Dalej wskazano, że Rada Miasta podejmując przedmiotową uchwałę ograniczyła się do wskazania poszczególnych rodzajów prowadzonej na terenie gminy działalności w zakresie zbiorowego dostarczania wody i odprowadzania ścieków oraz ustaliła wysokość cen za świadczone usługi dla wszystkich odbiorców zasilanych z komunalnej sieci wodociągowej. Tak zaś ustalone "ceny za ..." nie stanowią taryfy w rozumieniu obowiązujących przepisów prawa. Okoliczności faktyczne dotyczące zbiorowego zaopatrzenia w wodę w Gminie W. zostały potwierdzone przez Burmistrza w pismach z [...]r. oraz [...]r.
Rozstrzygnięcie doręczono Radzie Miasta W. 17 stycznia 2005 r., co wynika ze zwrotnego poświadczenia odbioru znajdującego się w aktach sprawy, a 14 lutego 2005 r. zaskarżone wniesieniem skargi do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach za pośrednictwem Wojewody. Wnosząc o uchylenie rozstrzygnięcia nadzorczego pełnomocnik Rady Miasta W. zarzucił wydanie go z naruszeniem prawa materialnego: