Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia NSA Grażyna Danielec po rozpoznaniu w dniu 28 listopada 2008r. na posiedzeniu niejawnym sprzeciwu T. F. od zarządzenia referendarza sądowego z dnia 12.06.2008r., sygn. akt III SA/Kr 279/08 o pozostawieniu bez rozpoznania wniosku o zwolnienie od kosztów sądowych i ustanowienie adwokata w sprawie ze skargi T. F. na postanowienie Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] nr [...] w przedmiocie stwierdzenia niedopuszczalności odwołania p o s t a n a w i a : umorzyć postępowanie w przedmiocie przyznania prawa pomocy.
W dniu 11 marca 2008r. wpłynął do Sądu wniosek T. F. o przyznanie prawa pomocy poprzez zwolnienie od kosztów sądowych i ustanowienie adwokata. Wskazał w nim, iż jest wdowcem utrzymującym się z renty rodzinnej. Wezwany do uzupełnienia braków wniosku w dwóch pismach z dnia 29 kwietnia i 5 maja 2008r. skarżący wyjaśnił, iż nie pracuje, a jego renta wynosi 556 zł. Mieszka w domu położonym w miejscowości Z. oraz ma pięcioro dzieci. Nie posiada żadnych przedmiotów wartościowych. Jego dzieci pracują za wyjątkiem syna, który odbywa służbę wojskową. W piśmie z dnia 5 maja 2008r. T. F. stwierdził dodatkowo, iż wycofuje swój wniosek o prawo pomocy. Do żadnego z pism skarżący nie dołączył rachunków za prąd, gaz, wodę, wywóz nieczystości, telefon i RTV.
Zarządzeniem z dnia 12 czerwca 2008r. referendarz sądowy pozostawił wniosek T. F. o przyznanie prawa pomocy bez rozpoznania z uwagi na to, że mimo wezwania, skarżący nie uzupełnił w zakreślonym terminie jego braków.
Od powyższego zarządzenia T. F. wniósł sprzeciw.
Wezwany do uzupełnienia wniosku o przyznanie prawa pomocy skarżący wyjaśnił w piśmie z dnia 7 października 2008r., iż mieszka z nim tylko jeden syn, który poszukuje pracy. Skarżący wyjaśnił również, iż kupuje gaz w butlach, wodę czerpie ze studni, radio ma na baterię, a telewizora nie ogląda.
Skarżący ponownie stwierdził, iż rezygnuje z prawa pomocy.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Zgodnie z treścią art. 243 § 1 zd. 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.) prawo pomocy może być przyznane stronie na jej wniosek złożony przed wszczęciem postępowania lub w toku postępowania. Z kolei zgodnie z treścią art. 161 § 1 tej ustawy Sąd wydaje postanowienie o umorzeniu postępowania, jeżeli skarżący skutecznie cofnął skargę, w razie śmierci strony oraz gdy postępowanie z innych przyczyn stało się bezprzedmiotowe. Postanowienie o umorzeniu postępowania może zapaść na posiedzeniu niejawnym (art. 161 § 2 ustawy).
W niniejszej sprawie skarżący dwukrotnie (w pismach z dnia 5 maja i 7 października 2008r.) stwierdził, iż rezygnuje z prawa pomocy. Cofnięcie przez skarżącego wniosku o przyznanie prawa pomocy uczyniło bezprzedmiotowym postępowanie w zakresie nim objętym, brak bowiem przedmiotu rozpoznania. Jest to zatem sytuacja, o której stanowi przepis art. 161 § 1 pkt 3 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi.
Ponieważ skarżący cofnął wniosek o przyznanie prawa pomocy, stosownie do treści art. 161 § 1 pkt 3 i § 2 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi postępowanie w przedmiocie jego przyznania podlega umorzeniu.
Mając powyższe na uwadze, orzeczono jak w sentencji.