Starszy Referendarz Sądowy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie Grzegorz Karcz po rozpoznaniu w dniu 14 maja 2018 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku radcy prawnego P. N. o przyznanie wynagrodzenia za zastępstwo prawne wykonane na zasadzie prawa pomocy w sprawie ze skargi M. K. na decyzję Wojewody z dnia 12 lutego 2016 r. nr [...] w przedmiocie odmowy uznania za osobę bezrobotną i odmowy przyznania prawa do zasiłku postanawia: przyznać od Skarbu Państwa - Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie radcy prawnemu P. N. wykonującej zawód w Kancelarii Radcy Prawnego przy ul. [...] w K kwotę 120 zł (słownie: sto dwadzieścia złotych) tytułem wynagrodzenia za zastępstwo prawne wykonane na zasadzie prawa pomocy związane ze sporządzeniem i wniesieniem skargi kasacyjnej, podwyższoną o obowiązującą stawkę podatku od towarów i usług.
Ustanowiony dla strony radca prawny, którego Rada Okręgowej Izby Radców Prawnych wyznaczyła w osobie mecenasa P. N. reprezentował stronę w postepowaniu I instancji przed tut. wojewódzkim sądem administracyjnym za co przyznano mu wynagrodzenie (k. 71). Następnie sporządził i wniósł skargę kasacyjną w której zawarł wniosek o przyznanie kosztów pomocy prawnej udzielonej z urzędu wraz z oświadczeniem, że koszty te nie zostały pokryte ani w całości ani w części (k. 91). Wyznaczony radca prawny nie brał udziału w rozprawie przed Naczelnym Sądem Administracyjnym (vide: protokół k. 112)
Wyrokiem z dnia 1 lutego 2018 r. sygn. akt I OSK 820/17 Naczelny Sąd Administracyjny oddalił skargę kasacyjną, bez orzekania o wynagrodzeniu za pomoc prawną spełnioną na zasadzie prawa pomocy (k. 113).
Mając na uwadze powyższe zważyć należało co następuje:
Stosownie do treści art. 250 §1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi wyznaczony radca prawny otrzymuje wynagrodzenie odpowiednio według zasad określonych w przepisach o opłatach za czynności adwokatów w zakresie ponoszenia kosztów nieopłaconej pomocy prawnej oraz zwrotu niezbędnych i udokumentowanych wydatków.
Wobec tego, że skarga kasacyjna została wniesiona w lutym 2017 r., więc zasady te precyzuje obowiązujące od dnia 2 listopada 2016 r. rozporządzenie Ministra Sprawiedliwości z dnia 3 października 2016 r. w sprawie ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego z urzędu (Dz.U. z 2016, poz. 1715).
Zgodnie z rozwiązaniami przyjętymi w §3 obowiązującego rozporządzenia wniosek o przyznanie kosztów nieopłaconej pomocy prawnej powinien zawierać oświadczenie, że opłaty te nie zostały zapłacone w całości lub części. W realiach rozstrzyganego przypadku wyznaczony radca prawny złożył takie oświadczenie.
W konsekwencji w sprawie takiej jak niniejsza, za sporządzenie i wniesienie skargi kasacyjnej przysługuje wyznaczonemu radcy prawnemu który prowadził sprawę przed sądem administracyjnym w pierwszej instancji opłata w wysokości 120 zł stosownie do §21 ust. 1 pkt. 2 lit. b). Kwota ta odpowiada bowiem 50% stawki określonej w §21 ust. 1 pkt. 1 lit. c).
Na mocy §4 ust. 3 cytowanego rozporządzenia ustalona opłata ulega powiększeniu o obowiązującą stawkę podatku od towarów i usług.
Z przytoczonych względów orzeczono jak w sentencji.