Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie następującym : Przewodniczący : Sędzia WSA Dorota Dąbek po rozpoznaniu w dniu 30 września 2008r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi A. R. - D. na rozstrzygnięcie nadzorcze Wojewody z dnia [...], nr [...] w przedmiocie stwierdzenia nieważności § 3 ust. 2 uchwały Rady Miasta Nr [...] z dnia [...] w sprawie zasad i trybu korzystania z samorządowych przedszkoli i oddziałów przedszkolnych w szkołach podstawowych prowadzonych przez Gminę p o s t a n a w i a : odrzucić skargę.
Rozstrzygnięciem nadzorczym z dnia [...], nr [...] Wojewoda stwierdził nieważność uchwały Rady Miasta Nr [...] z dnia [...] w sprawie zasad i trybu korzystania z samorządowych przedszkoli i oddziałów przedszkolnych w szkołach podstawowych prowadzonych przez Gminę Miejską w części dotyczącej § 3 ust. 2 tej uchwały.
Po uprzednim wezwaniu Wojewody do usunięcia naruszenia prawa, A. R. -D. wniosła na to rozstrzygnięcie nadzorcze skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie.
W odpowiedzi na skargę Wojewoda wniósł o jej odrzucenie jako niedopuszczalnej z powodu wniesienia jej przez osobę nieuprawnioną, a na wypadek nieuwzględnienia przez Sąd tego wniosku, o jej oddalenie.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Podstawową kwestią w przedmiotowej sprawie jest zagadnienie dopuszczalności wniesienia skargi na w/w rozstrzygnięcie nadzorcze Wojewody przez A. R. - D. Uruchomienie bowiem powierzonej sądowi administracyjnemu kontroli legalności zaskarżonego rozstrzygnięcia nadzorczego poprzedzać musi konstatacja, że skarga w niniejszej sprawie pochodzi od uprawnionego podmiotu.
Zgodnie z brzmieniem art. 50 § 1 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. nr 153, poz.1270 z późn. zm.) uprawnionym do wniesienia skargi jest każdy, kto ma w tym interes prawny, prokurator, Rzecznik Praw Obywatelskich oraz organizacja społeczna w zakresie jej statutowej działalności, w sprawach dotyczących interesów prawnych innych osób, jeżeli brała udział w postępowaniu administracyjnym. Z § 2 zaś tego przepisu wynika, że uprawnionym do wniesienia skargi jest również inny podmiot, któremu ustawy przyznają prawo do wniesienia skargi.
W niniejszej sprawie zastosowanie będzie miał cytowany powyżej § 2, albowiem w przypadku zaskarżania rozstrzygnięć nadzorczych obowiązujące przepisy odmiennie regulują legitymację skargową, wprowadzając dopuszczalny na podstawie § 1 wyjątek od wyrażonej w art. 50 § 1 zasady ogólnej. Wyjątek ten został przewidziany w art. 98 w związku z art. 98a ust. 3 ustawy z dnia 8 marca 1990r. o samorządzie gminnym. Z art. 98 ust. 3 wyraźnie wynika, że legitymację do zaskarżenia rozstrzygnięcia nadzorczego ma gmina lub związek międzygminny, których interes prawny, uprawnienie lub kompetencja zostały naruszone, a podstawą prawną do wniesienia skargi jest uchwała lub zarządzenie organu, który podjął uchwałę lub zarządzenie albo którego dotyczy rozstrzygnięcie nadzorcze. Ustawodawca wyraźnie zatem ustanawia wyjątek od ogólnej zasady dotyczącej legitymacji skargowej przewidzianej w ustawie Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Wyróżnia przy tym dwie czynności: "złożenie skargi" (do którego uprawniona jest gmina lub związek międzygminny) oraz "podstawę do wniesienia skargi", którą jest uchwała lub zarządzenie właściwego organu. Należy zatem uznać, że z przepisu powyższego wynika zasada, iż skargę na rozstrzygnięcie nadzorcze wnieść może gmina lub związek międzygminny, a podstawą do jej wniesienia jest uchwała lub zarządzenie właściwego organu (rady lub wójta).