Dnia 27 lutego 2015 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi Wydział III w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Krzysztof Szczygielski po rozpoznaniu w dniu 27 lutego 2015 roku na posiedzeniu niejawnym zażalenia "A." Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w W. na postanowienie zawarte w punkcie 2 wyroku z dnia 11 grudnia 2014 roku sygn. akt III SA/Łd 837/14 w przedmiocie zasądzenia od organu na rzecz strony skarżącej kosztów postępowania w sprawie ze skargi "A" Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w W. na czynność Starosty [...] z dnia [...] nr [...] w przedmiocie odmowy zwrotu opłaty za karty pojazdów postanawia: 1. uchylić postanowienie zawarte w punkcie 2 wyroku z dnia 11 grudnia 2014 roku sygn. akt III SA/Łd 916/14; 2. zasądzić od Starosty [...] na rzecz "A." Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w W. kwotę 1428,- (tysiąc czterysta dwadzieścia osiem) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania oraz kwotę 137,- (sto trzydzieści siedem) złotych tytułem kosztów postępowania zażaleniowego; 3. zwrócić na rzecz "A." Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w W. kwotę 100,- (sto) złotych uiszczoną tytułem wpisu sądowego od zażalenia, zaksięgowaną w dniu 5 lutego 2015 roku pod pozycją 580. U.K.
Wyrokiem z dnia 11 grudnia 2014 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi po rozpoznaniu sprawy ze skargi "A." Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w W. na czynność Starosty [...] z dnia [...] przedmiocie odmowy zwrotu opłaty za karty pojazdów stwierdził bezskuteczność zaskarżonej czynności oraz zasądził od Starosty [...] na rzecz "A." Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w W. kwotę 708 zł tytułem zwrotu kosztów postępowania.
Skarżąca Spółka pismem z dnia 19 stycznia 2015 r. wniosła zażalenie na postanowienie zawarte w punkcie 2 ww. wyroku. Pełnomocnik Spółki zarzuciła Sądowi I instancji naruszenie przepisów postępowania tj. art. 200 w zw. z art. 205 § 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (j.t. Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.), w zw. z art. 18 ust. 1 pkt 1 lit. c rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu, polegające na zasądzeniu w pkt 2 wyroku od organu na rzecz skarżącej kwoty 708 zł tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego, na co składa się kwota 400 zł - tytułem wpisu sądowego w 4 sprawach (po 100 zł każda), 240 zł tj. stawki minimalnej opłaty za czynności adwokackie oraz kwota 68 zł uiszczonej opłaty skarbowej od złożenia odpisu udzielonego pełnomocnictwa do każdej skargi (po 17 zł każda) podczas gdy minimalne wynagrodzenie adwokata w tych połączonych do wspólnego rozpoznania i rozstrzygnięcia sprawach zgodnie z § 18 ust. 1 pkt 1 lit. c rozporządzenia powinno wynosić 240 zł od każdej z 6 skarg na akt wniesiony do sądu administracyjnego co daje łączną kwotę 960 zł. W ocenie pełnomocnika ogółem zasądzone koszty postępowania powinny wynosić 1428 zł. Pełnomocnik wniosła o zmianę przedmiotowego postanowienia w pkt 2. Ponadto wniosła o zasądzenie zwrotu kosztów postępowania, w tym kosztów zastępstwa procesowego na podstawie § 18 ust. 1 pkt 2 lit. d rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r., tj. kwoty 120 zł oraz wydatku kwoty 17 zł stanowiącej równowartość opłaty skarbowej od złożenia odpisu pełnomocnictwa.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Zażalenie jest oczywiście uzasadnione.
Stosownie do art. 195 § 2 p.p.s.a. (Dz. U. z 2012 r. poz. 270 ze zm.), jeżeli zażalenie zarzuca nieważność postępowania lub jest oczywiście uzasadnione, wojewódzki sąd administracyjny, który wydał zaskarżone postanowienie, może na posiedzeniu niejawnym, nie przesyłając akt Naczelnemu Sądowi Administracyjnemu, uchylić zaskarżone postanowienie i w miarę potrzeby sprawę rozpoznać na nowo. Od ponownie wydanego postanowienia przysługują środki odwoławcze na zasadach ogólnych.
W doktrynie sądowoadministracyjnej wskazuje się, że zwrot "oczywiście uzasadnione" był niejednokrotnie przedmiotem interpretacji Sądu Najwyższego (por. postanowienie tego Sądu z dnia 20 maja 1999 r., sygn. akt II UZ 58/99, publ. OSNAPiUS 2000, nr 15, poz. 602) i nie można przy interpretacji tego pojęcia pomijać subiektywnego punktu widzenia sądu. Zażalenie jest "oczywiście uzasadnione", jeżeli sąd podziela zarzuty i żądania w nim zawarte, uznając swą pomyłkę w tym zakresie (por. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnego, Komentarz, Wydanie 2, LexisNexis, Warszawa 2006, s. 432). W niniejszej sprawie zachodzi ww. sytuacja, ponieważ w wyniku złożonego zażalenia Sąd dostrzegł, że w pkt 2 wyroku błędnie zasądził od organu administracyjnego na rzecz skarżącej zwrot kosztów postępowania niezbędnych do celowego dochodzenia praw.