Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący : Sędzia NSA Maria Wieczorek, po rozpoznaniu w dniu 25 marca 2009 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi J. S. na uchwałę Rady Miasta w Bychawie z dnia [...] września 2006 r. Nr [...] w przedmiocie uznania za bezzasadną skargi na działalność kierownika Ośrodka Pomocy Społecznej w zakresie wniosku skarżącego J. S. o przyznanie prawa pomocy w zakresie całkowitym przez zwolnienie od kosztów sądowych i ustanowienie adwokata p o s t a n a w i a: odmówić przyznania prawa pomocy.
Dnia 9 lutego 2009 r. skarżący J. S. złożył wniosek o przyznanie prawa pomocy w zakresie całkowitym przez zwolnienie od kosztów sądowych i ustanowienie adwokata. Uzasadniając ten wniosek skarżący wskazał, że żyje w nędzy, jest osobą bardzo chorą oraz, że nie stać go na leczenie. Dodał także, że pozostaje we wspólnym gospodarstwie domowym z żoną i niepełnoletnią córką. Wskazał, że żona posiada grunty rolne o pow. 7 ha, nie określając jednak, czy są to ha fizyczne, czy przeliczeniowe, zajęte przez komornika. Jako źródło utrzymania skarżący wskazał rentę socjalną nie podając przy tym jej rzeczywistej wysokości, podniósł jednak, że powinien otrzymywać kwotę 475 zł oraz, że renta jest zajęta przez komornika. Skarżący dołączył również kartę informacyjną leczenia szpitalnego z dnia 5 lutego 2009 r. oraz informację ZUS z dnia 5 lutego 2009 r. skierowaną do komornika sądowego. Pismem z dnia 18 lutego 2009 r. wezwano skarżącego do nadesłania dokumentów źródłowych i dodatkowych oświadczeń (k-19, k-39).
Postanowieniem z dnia 10 marca 2009 r. odmówiono skarżącemu przyznania prawa pomocy. W związku z powyższym J. S. wniósł sprzeciw, w którym wniósł o uchylenie tego postanowienia w całości.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Jak wynika z przepisu art. 246 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu pl7ed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz.1270 ze zm.) dalej ppsa, osobie fizycznej prawo pomocy może być przyznane w zakresie całkowitym gdy wykaże, że nie jest w stanie ponieść jakichkolwiek kosztów postępowania. Zasadą postępowania sądowoadministracyjnego jest pokrywanie wynikłych z niego kosztów. Obowiązek ten spoczywa na każdym podmiocie, który inicjuje takie postępowanie, co jest zgodne z przepisem art. 241 ppsa. Ta sama ustawa dopuszcza możliwość zwolnienia, lub częściowego zwolnienia od kosztów postępowania (zasadniczo na każdym jego etapie), jednakże strona, która o to wnosi musi wykazać, że nie ma dostatecznych środków na poniesienie jakichkolwiek kosztów postępowania - przepis art. 246 § 1 pkt 1 ppsa.
Spełnienie tej przesłanki polega na udowodnieniu, że strona znajduje się w sytuacji, która uniemożliwia poniesienie jej jakichkolwiek kosztów postępowania lub. Co do zasady podstawę do przyznania prawa pomocy stanowią informacje wynikające z oświadczenia zawartego na wniosku składanym przez strony na urzędowym formularzu.
W rozpatrywanej sprawie oświadczenie skarżącego zawarte w urzędowym formularzu wniosku o przyznanie prawa pomocy oraz informacje zawarte w załączonych dokumentach okazały się niewystarczające do dokonania prawidłowej oceny sytuacji materialnej skarżącego.
Skarżący nie wyjaśnił, czy grunty rolne o pow. 7 ha, jakie posiada jego żona, są to hektary przeliczeniowe, czy fizyczne. Wyjaśnienia wymagała kwestia określenia powierzchni posiadanego przez żonę skarżącego gospodarstwa rolnego w hektarach przeliczeniowych i fizycznych, jak również wysokość uzyskiwanych z nich dochodów. Nie podano także bliższych danych dotyczących zajęcia tych gruntów przez komornika. Skarżący nie ujawnił również rodzaju i wysokości wydatków ponoszonych na utrzymanie i leczenie. Dodatkowo należy podnieść, że ani z urzędowego wniosku o przyznanie prawa pomocy, ani z informacji ZUS z dnia 5 lutego 2009 r. skierowanej do komornika nie wynikało, jaka jest kwota renty otrzymywanej przez skarżącego po dokonaniu potrąceń na podstawie zajęcia komorniczego.
Wobec powyższego wezwano skarżącego w dniu 18 lutego 2009 r. do uzupełnienia wniosku poprzez złożenie odpowiednich dokumentów i oświadczeń. Jednak skarżący nie wykonał w całości tego wezwania, co uniemożliwiło wyjaśnienie istotnych okoliczności dotyczących jego sytuacji majątkowej i finansowej.
Biorąc powyższe pod uwagę należy stwierdzić, że żądanie skarżącego o przyznanie prawa pomocy w zakresie całkowitym przez zwolnienie od kosztów sądowych i ustanowienie adwokata nie zasługuje na uwzględnienie, ponieważ skarżący nie wykazał w dostateczny sposób, aby nie był w stanie jakichkolwiek kosztów postępowania.
Z tej przyczyny, na podstawie art. 160 w związku z art. 260 ppsa, należało orzec jak na wstępie.