Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Jadwiga Pastusiak po rozpoznaniu w dniu 16 lipca 2009 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi Burmistrza Miasta na rozstrzygnięcie nadzorcze Wojewody z dnia [...] kwietnia 2009 r. znak [...] w przedmiocie stwierdzenia nieważności zarządzenia nr [...] Burmistrza Miasta z dnia 31 grudnia 208 r. w sprawie powołania na stanowisko pełniącego obowiązki Dyrektora Miejsko - Gminnej Biblioteki Publicznej postanawia odmówić wstrzymania wykonania zaskarżonego rozstrzygnięcia nadzorczego.
Burmistrz Miasta wniósł skargę na rozstrzygnięcie nadzorcze Wojewody z dnia [...] kwietnia 2009 r. znak: [...] w przedmiocie stwierdzenia nieważności zarządzenia nr [...] Burmistrza miasta z dnia [...] grudnia 2008 r. w sprawie powołania na stanowisko pełniącego obowiązki Dyrektora Miejsko-Gminnej Biblioteki Publicznej .
Jednocześnie skarżący wniósł o wstrzymanie wykonania zaskarżonego aktu, nie wskazując jednak żadnych argumentów, który by to uzasadniały.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 61 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.; dalej p.p.s.a.), wniesienie skargi nie wstrzymuje wykonania aktu lub czynności. Po przekazaniu sądowi skargi, Sąd na wniosek skarżącego może wydać postanowienie o wstrzymaniu wykonania w całości lub części aktu lub czynności, jeżeli zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków (art. 61 § 3 p.p.s.a.).
W orzecznictwie sądowoadministracyjnym podkreśla się, że warunkiem wydania postanowienia o wstrzymaniu wykonania aktu lub czynności jest wykazanie przez stronę we wniosku okoliczności uzasadniających możliwość wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków. Ciężar wykazania, iż okoliczności te istotnie zaistniały spoczywa na osobie wnioskującej o ochronę tymczasową. Inaczej rzecz ujmując, wnioskodawca powinien wykazać, że w sytuacji faktycznej, w jakiej się znajduje, wykonanie rozstrzygnięcia nadzorczego powodować będzie znaczną szkodę bądź trudne do odwrócenia skutki. Bez przywołania okoliczności określonych w art. 61 § 3 p.p.s.a. oraz bez przedstawienia stosownego uzasadnienia popartego dowodami, nie jest możliwa ocena wniosku pod kątem spełnienia wymienionych w tym unormowaniu warunków. (por. m.in. postanowienia Naczelnego Sądu Administracyjnego z 6 lipca 2004 r., FZ 104/04, LexPolonica nr 1926375; z 28 kwietnia 2005r., II OZ 184/05, LEX nr 302251; z 13 grudnia 2004 r., FZ 496/2004, LexPolonica nr 375763; z dnia 27 stycznia 2005 r., FZ 569/2004, LexPolonica nr 420585; z dnia 7 kwietnia 2005 r., II OZ 201/2005, LexPolonica nr 409861; z dnia 21 grudnia 2006 r., I FZ 525/2006, LexPolonica nr 1394742).
Odnosząc powyższe uwagi do wniosku skarżącego trzeba stwierdzić, że wniosek nie zawiera żadnego uzasadnienia. Nie została wskazana podstawa prawna wniosku, nie przytoczono żadnych argumentów które miałyby przemawiać za wstrzymaniem wykonania zaskarżonego aktu. Jedyne argumenty podnoszone w skardze odnoszą się do oceny legalności zaskarżonego rozstrzygnięcia nadzorczego. W tym zaś kontekście trzeba przytoczyć poglądy orzecznictwa wskazujące, iż "Stanowisko skarżącego, że skarżona do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego decyzja jest merytorycznie nietrafna i w jego ocenie narusza prawo, nie stanowi przesłanki do wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji na podstawie art. 61 § 3 Prawa o postępowaniu przed sądami administracyjnymi." (postanowienie Naczelnego Sądu Administracyjnego z 9 września 2004 r., FZ 358/2004, LexPolonica nr 390383; podobnie NSA w postanowieniu z 28 kwietnia 2005r., II OZ 184/05, LEX nr 302251: "Niezgodność decyzji z prawem, która będzie przedmiotem oceny Sądu I instancji w toku rozprawy, i ochrona tymczasowa wynikająca z art. 61 p.p.s.a. (...) to dwie różne kwestie. O ile pierwsza z nich (kontrola legalności aktu) jest celem postępowania sądowoadministracyjnego, to druga znacznie może poprzedzać merytoryczną decyzję sądu, i jak stwierdzono, ma odmienną osnowę. Oparcie wniosku o ochronę tymczasową na niezgodności decyzji z prawem, a zwłaszcza rozstrzygnięcia Sądu w tym zakresie, niweczyłoby kontrolę sądową legalności decyzji administracyjnej").
Brak wskazania przez skarżącego jakichkolwiek argumentów przemawiających za spełnieniem określonych w ustawie przesłanek stanowiących podstawę wstrzymania przez sąd wykonania zaskarżonego aktu uniemożliwiają uwzględnienie wniosku.
W tym stanie rzeczy, ponieważ skarżący nie wykazał istnienia przesłanek wynikających z art. 61 § 3 p.p.s.a., na podstawie przytoczonego przepisu należało orzec jak w sentencji postanowienia.