Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Maria Zawadzka po rozpoznaniu w dniu 28 maja 2012 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi K. J. na bezczynność Komendanta Wojewódzkiego Policji postanawia: odrzucić skargę
Pismem z dnia 17 listopada 2009 r. K. J. zwrócił się do Komendanta Powiatowego Policji z wnioskiem o przyznanie dopłaty do wypoczynku.
W odpowiedzi Komendant Powiatowy Policji pismem z dnia 3 grudnia 2009 r. poinformował K. J., iż jego wniosek o przyznanie dopłaty do wypoczynku nie może zostać zrealizowany. Organ wyjaśnił, iż K. J. został zwolniony ze służby z dniem 30 kwietnia 2005 r. i stosując się do wymogów obowiązującego wówczas rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 4 marca 2002 r. miał dwie możliwości: wykorzystać urlop wypoczynkowy w wymiarze 14 dni kalendarzowych i pobrać świadczenie, bądź pobrać równoważnik za niewykorzystany urlop i nie skorzystać z dopłaty. Komendant Powiatowy Policji wskazał, że ponieważ K. J. skorzystał z drugiego rozwiązania, tj. naliczenie ekwiwalentu za niewykorzystany urlop - w świetle obowiązującego prawa - brak było podstaw do naliczenia równoważnika. Organ stwierdził również, iż powoływany przez K. J. przepis rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 1 grudnia 2008r. wszedł w życie z dniem 31 grudnia 2008r., a zatem do tego dnia obowiązywały poprzednie przepisy.
Pismem z dnia 3 stycznia 2010 r. K. J. wniósł do Komendanta Wojewódzkiego Policji zażalenie na bezczynność Komendanta Powiatowego Policji. K. J. stwierdził, iż złożony przez niego wniosek o wypłatę świadczenia jest żądaniem do podjęcia czynności przez organ administracji państwa, co jest jednoznaczne ze wszczęciem postępowania administracyjnego, które winno się zakończyć stosownym aktem administracyjnym w przedmiocie odmowy wypłaty, z uwzględnieniem podstaw prawnych i okoliczności faktycznych wskazanych we wniosku. Jego zdaniem, Komendant Powiatowy Policji winien był wydać polecenie wypłaty świadczenia lub wydać postanowienie o odmowie wypłaty, na które przysługuje zażalenie, tymczasem pozostał w bezczynności.
Pismem z dnia 14 stycznia 2010r. Komendant Wojewódzki Policji poinformował K. J. o braku podstaw do uwzględnienia jego zażalenia. Zdaniem organu, Komendanta Powiatowy Policji pismem z dnia 3 grudnia 2009 r. udzielił K. J. wyczerpujących odpowiedzi na przedstawione przez niego wątpliwości. Ponadto Komendant Wojewódzki Policji wyjaśnił, iż dopłata do wypoczynku, a w szczególności czynności związane z jej wypłatą nie są realizowane w oparciu o Kodeks postępowania administracyjnego. Złożony przez K. J. wniosek nie wszczął więc postępowania administracyjnego w rozumieniu Kodeksu postępowania administracyjnego. Zdaniem organu, nie ma również możliwości zakończenia takiego postępowania decyzją administracyjną lub postanowieniem, a od odmowy wypłaty świadczenia nie przysługują środki odwoławcze. Organ wskazał również, iż zgodnie z ustawą o Policji rozpatrzenie sprawy w formie decyzji administracyjnej następuje wyłącznie w sprawach dotyczących przydziału i opróżnienia mieszkania oraz równoważników za remont lokalu, brak lokalu i pomocy finansowej.
Pismem z dnia 22 stycznia 2010r. K. J. wniósł skargę na bezczynność Komendanta Powiatowego Policji. Prawomocnym postanowieniem z dnia 6 lipca 2010 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie odrzucił skargę (sygn. akt I SAB/Kr 5/10) argumentując, że "ani ustawa o Policji, ani wykonawcze rozporządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 4 marca 2002r. w sprawie rodzaju i zakresu świadczeń socjalnych i bytowych przysługujących policjantom oraz członkom ich rodzin (Dz. U. Nr 23, poz. 236) nie przewidują rozstrzygania spraw socjalnych i bytowych policjantów w jakiejkolwiek formie administracyjnej. Zdaniem Sądu, nie można uznać, że wypłata tych świadczeń jest czynnością materialno-techniczną, na co wskazuje skarżący".