Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Alina Dominiak po rozpoznaniu w dniu 3 stycznia 2008 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku F. O. o przyznanie prawa pomocy w sprawie z wniosku F. O. w przedmiocie wymierzenia Prezydentowi Miasta [...] grzywny z tytułu niewykonania obowiązku przekazania skargi sądowi wraz z aktami sprawy i odpowiedzią na skargę postanawia odmówić F. O. przyznania prawa pomocy.
F. O. zwrócił się o przyznanie mu prawa pomocy w zakresie całkowitym - przez zwolnienie go od kosztów sądowych oraz ustanowienie radcy prawnego.
Postanowieniem z dnia 14 listopada 2007 r. wydanym przez referendarza sądowego odmówiono skarżącemu prawa pomocy.
F. O. wywiódł sprzeciw od powyższego postanowienia.
Zgodnie z dyspozycją art. 260 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. nr 153, poz. 1270 ze zm.), postanowienie, od którego wniesiono sprzeciw utraciło moc, a sprawa podlega ponownemu rozpatrzeniu przez Sąd.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Zgodnie z brzmieniem art. 246 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi przyznanie prawa pomocy osobie fizycznej w zakresie całkowitym następuje, gdy wykaże ona, że nie jest w stanie ponieść jakichkolwiek kosztów postępowania.
W myśl art. 245 § 2 powołanej ustawy prawo pomocy w zakresie całkowitym obejmuje zwolnienie od kosztów sądowych oraz ustanowienie adwokata, radcy prawnego, doradcy podatkowego lub rzecznika patentowego.
Wskazane przepisy stanowią odstępstwo od generalnej zasady ponoszenia kosztów postępowania sądowoadministracyjnego zawartej w art. 199 ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Zatem rzeczą wnioskodawcy, jako zainteresowanego, jest wykazanie, iż jego sytuacja materialna jest na tyle trudna, że uzasadnia wyjątkowe traktowanie, o którym mowa w przytoczonych przepisach. Tym samym to na nim spoczywa ciężar dowodu w zakresie wykazania, iż znajduje się w szczególnej sytuacji, uprawniającej go do skorzystania z prawa pomocy.
Mając na uwadze treść powyższych uregulowań oraz okoliczności przedmiotowej sprawy należy stwierdzić, że wnioskodawca nie wykazał, iż zachodzą przesłanki do przyznania prawa pomocy we wskazanym przez niego zakresie.
Skarżący ma stałe dochody - emeryturę w wysokości 1 021,19 zł miesięcznie
( netto). Samodzielnie prowadzi gospodarstwo domowe. Dochód wnioskodawcy w 2006 r. wyniósł 14 616,44 zł. Stan rachunku bankowego na dzień 15 października 2007 r. wynosił 2 755,82 zł. Wnioskodawca nabył lokal mieszkalny od gminy , w związku z czym zaciągnął kredyt w kwocie 5000 zł, którego miesięczna rata wynosi 233,04 zł. Miesięczne opłaty z tytułu eksploatacji zajmowanego lokalu wynoszą 254,27 zł, zaś wskazane przez wnioskodawcę inne obciążenia miesięczne, dotyczące opłat za energię, gaz , telefon, RTV , wynoszą 186 zł.
Skarżący w sprzeciwie zarzucił, że wykazana na dzień 15 października 2007 r. wysokość środków na rachunku bankowym to zarówno właśnie otrzymana renta, jak i 1734,63 zł oszczędności , które gromadzi , bowiem do marca 2008 r. musi zebrać kwotę 3500 zł , by mieć pieniądze na zapłacenie kolejnej raty z tytułu nabycia mieszkania. Zarzucił, że nie wzięto pod uwagę tego, iż musi taką właśnie kwotę zgromadzić.
W ocenie Sądu wnioskodawca nie wykazał, że spełnia ustawowe przesłanki przyznania prawa pomocy. Wynika to z porównania wysokości posiadanych przez wnioskodawcę oszczędności w stosunku do kosztów postępowania, jakie mogą powstać w związku z wniesionym wnioskiem w przedmiocie wymierzenia grzywny organowi administracji. Wnioskodawca, jak sam wskazuje, posiada oszczędności, tyle tylko, że zamierza je przeznaczyć na inny cel, niż pokrycie kosztów postępowania. Tymczasem, co należy pamiętać, wnioskodawca powinien traktować konieczność poniesienia wydatków w celu prowadzenia swoich spraw przed sądem co najmniej na równi z innymi wydatkami, jak choćby spłata raty za wykupione mieszkanie.
Z tych względów Sąd na mocy art. 246 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, orzekł jak w sentencji postanowienia.