Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Magdalena Jankowska-Szostak po rozpoznaniu w dniu 30 marca 2020 r. na posiedzeniu niejawnym, w sprawie z wniosku W. T. o wymierzenie grzywny Wojewodzie D. w przedmiocie nieprzekazania skargi postanawia: I. wymierzyć Wojewodzie D. grzywnę w kwocie 400 zł (słownie: czterysta) złotych; II. zasądzić od Wojewody D. na rzecz skarżącego kwotę 597 zł (pięćset dziewięćdziesiąt siedem) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania, w tym kosztów zastępstwa procesowego.
Pismem z [...] listopada 2019 r. W. T. (skarżący), reprezentowany przez profesjonalnego pełnomocnika, złożył za pośrednictwem Wojewody D. skargę na przewlekłe prowadzenie postępowania przez Wojewodę. Skarga została nadana za pośrednictwem ePUAP, skuteczne doręczenie organowi nastąpiło w dniu nadania (k.14 akt sadowych).
Pismem, które wpłynęło do Sądu [...] lutego 2020 r., skarżący wniósł o wymierzenie Wojewodzie D. grzywny za nieprzekazanie w terminie skargi na przewlekłość postępowania, przyznanie od organu na rzecz skarżącego kosztów postępowania, wydanie postanowienia na posiedzeniu niejawnym.
W uzasadnieniu wniosku podał, że do dnia jego złożenia, skarga nie wpłynęła do Sądu, a o fakcie braku przekazania skargi przez Wojewodę powziął informację telefonicznie za pośrednictwem Wydziału Informacji Sądowej.
W odpowiedzi na wniosek Wojewoda wniósł o jego oddalenie wskazując, że nieprzekazanie skargi do Sądu wynikało z błędów natury technicznej.
Z informacji znanych Sądowi z urzędu wynika, że ww. skarga na przewlekłe prowadzenie postępowania, wpłynęła do Sądu [...] marca 2020 r. i została zadekretowana pod sygn. akt III SAB/Wr [...].
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Wniosek o ukaranie organu grzywną jest zasadny.
Zgodnie z art. 3 ustawy z dnia 25 lipca 2002 r.- Prawo o ustroju sądów administracyjnych (Dz. U. z 2018 r. poz. 2107 ze zm.) sąd administracyjny sprawuje kontrolę działalności administracji publicznej pod względem zgodności z prawem. Jego kontrola ogranicza się więc do zbadania, czy organy administracji w toku rozpoznania sprawy nie naruszyły prawa w stopniu mogącym mieć wpływ na wynik sprawy. Stosownie do treści art. 54 § 1 ustawy z 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2019 r., poz. 2325 ze zm., p.p.s.a.) skargę do sądu administracyjnego wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi. Organ ten przekazuje skargę sądowi wraz z kompletnymi i uporządkowanymi aktami sprawy i odpowiedzią na skargę w terminie trzydziestu dni od dnia jej otrzymania (art. 54 § 2 ustawy). Stosownie zaś do art. 55 § 1 p.p.s.a., w razie niezastosowania się do obowiązków, o których mowa w art. 54 § 2, sąd na wniosek skarżącego może orzec o wymierzeniu grzywny w wysokości określonej w art. 154 § 6 ustawy.
Podkreślić należy, że celem grzywny, o której mowa w art. 55 § 1 p.p.s.a., jest nie tylko pełnienie funkcji dyscyplinującej (mającej na celu doprowadzenie do wykonania przez organ ciążącego na nim obowiązku procesowego, o czym organ winien pamiętać), ale również funkcji represyjnej. Ta druga funkcja służy bowiem ochronie wyrażonego w art. 45 ust. 1 Konstytucji RP prawa strony do rozpoznania sprawy sądowej bez nieuzasadnionej zwłoki. Poza tym grzywna ta pełni również funkcję prewencyjną, albowiem ukaranie nią służy także zapobieganiu naruszeniom prawa w przyszłości, zarówno przez ukarany organ, jak i przez inne organy. W wymiarze indywidualnym ukarany organ będzie wszak chciał uniknąć powtórzenia takiej sytuacji, choćby z uwagi na związane z tym uszczuplenie środków finansowych (por. uchwała 7 sędziów NSA z 3.11.2009 r. sygn. akt II GPS 3/09, ONSAiWSA 2010/1/2, post. NSA z 11.05.2012 r. sygn. akt I OZ 328/12, Lex nr 1164456).