Sprawa ze skargi na decyzję Prezydenta Miasta B. w przedmiocie zaliczki alimentacyjnej
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Małgorzata Walentek, , , po rozpoznaniu w dniu 21 stycznia 2008 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi A. P. na decyzję Prezydenta Miasta B. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie zaliczki alimentacyjnej postanawia: odrzucić skargę.

Inne orzeczenia o symbolu:
6329 Inne o symbolu podstawowym 632
Inne orzeczenia z hasłem:
Odrzucenie skargi
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach
Inne orzeczenia ze skargą na:
Prezydent Miasta
Uzasadnienie

A. P. wniosła do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach pismo z dnia [...], z treści którego wynika, iż decyzją Prezydenta Miasta B. z dnia [...] nr [...] odmówiono jej prawa do zaliczki alimentacyjnej. W piśmie tym skarżąca wskazała, iż odwołała się do Samorządowego Kolegium Odwoławczego w K. za pośrednictwem Dyrektora MOPS w B., który to organ nie znalazł jednak podstaw do zmiany bądź uchylenia tej decyzji. Nadto przedstawiła argumentację odnoszącą się do merytorycznego rozstrzygnięcia w sprawie oraz wniosła o pomoc w przyznaniu jej prawa do zaliczki alimentacyjnej.

W piśmie z dnia [...], stanowiącym odpowiedź na skargę A. P., Samorządowe Kolegium Odwoławcze w K. wniosło o jej odrzucenie. W treści tegoż pisma wskazano, iż od skarżonej decyzji Prezydenta Miasta B. z dnia [...] A. P. złożyła odwołanie w dniu [...], które z kolei pismem Zastępcy Dyrektora MOPS w B z dnia [...] przekazane zostało Kolegium. Zaznaczono, że odwołanie to wraz z aktami sprawy wpłynęło do Kolegium w dniu [...], zaś organ ten nie rozpatrzył jeszcze odwołania i nie wydał w tym przedmiocie decyzji administracyjnej.

Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

Zgodnie z art. 1 § 1 ustawy z dnia 25 lipca 2002 r. Prawo o ustroju sądów administracyjnych (Dz.U. Nr 153, poz. 1269 ze zm.) sądy administracyjne sprawują wymiar sprawiedliwości przez kontrolę administracji publicznej. Z kolei art. 3 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.) zwanej w skrócie P.p.s.a., stanowi, że kontrola ta obejmuje orzekanie w sprawach skarg na decyzje administracyjne, postanowienia wydane w postępowaniu administracyjnym, na które służy zażalenie albo kończące postępowanie, postanowienia rozstrzygające sprawę co do istoty, postanowienia wydane w postępowaniu egzekucyjnym i zabezpieczającym na które służy zażalenie, inne niż określone wyżej akty lub czynności z zakresu administracji publicznej dotyczące uprawnień lub obowiązków wynikających z przepisów prawa, bezczynność organów w wymienionych wyżej przypadkach oraz na akty prawa miejscowego organów jednostek samorządu terytorialnego i terenowych organów administracji rządowej, inne akty jednostek samorządu terytorialnego i ich związków, podejmowane w sprawach z zakresu administracji publicznej, akty nadzoru nad działalnością organów jednostek samorządu terytorialnego,

Jednakowoż jednym z warunków dopuszczalności skargi jest wyczerpanie środków zaskarżenia. W myśl art. 52 § 1 i § 2 P.p.s.a. skargę można wnieść po wyczerpaniu środków zaskarżenia, jeżeli służyły one skarżącemu w postępowaniu przed organem właściwym w sprawie (§ 1). Przez wyczerpanie środków zaskarżenia należy rozumieć sytuację, w której stronie nie przysługuje żaden środek zaskarżenia, taki jak zażalenie, odwołanie lub wniosek o ponowne rozpatrzenie sprawy, przewidziany w ustawie (§ 2).

W rozpoznawanej sprawie skarżąca w piśmie skierowanym do Sądu kwestionowała prawidłowość decyzji wydanej w pierwszej instancji przez Prezydenta Miasta B. z [...] nr [...] w przedmiocie zaliczki alimentacyjnej. Sąd potraktował zatem w.w. pismo jako skargę na wskazaną decyzję. Zgodnie z art. 127 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (tekst jednolity Dz. U. z 2000 r. Nr 98, poz. 1071 ze zm. , w skrócie k.p.a.) od decyzji wydanej w pierwszej instancji przysługuje stronie odwołanie, a zatem, w myśl wskazanego wyżej art. 52 § 1 i § 2 P.p.s.a., dopiero po wyczerpaniu tego środka zaskarżenia skarga może być wniesiona do sądu administracyjnego.

Z odpowiedzi na skargę wynika, że skarżąca wniosła odwołanie, od będącej przedmiotem skargi decyzji Prezydenta Miasta B. do Samorządowego Kolegium Odwoławczego w K. wobec czego, dopiero po rozpatrzeniu odwołania przez Kolegium i wydaniu przez ten organ decyzji, skarżącej przysługiwać będzie prawo wniesienia skargi do sądu administracyjnego na tą decyzję.

Zgodnie art. 58 § 1 pkt 6 P.p.s.a. Sąd odrzuca skargę jeżeli z innych przyczyn wniesienie skargi jest niedopuszczalne. Odrzucenie skargi może nastąpić na posiedzeniu niejawnym (art. 58 § 3 ).

Ponieważ, jak wyżej wskazano, skarżąca kwestionowała w piśmie skierowanym do Sądu decyzję organu pierwszej instancji, od której przysługiwało jej odwołanie, skargę, jako przedwczesną, należało odrzucić na mocy art. 58 § 1 pkt 6 w związku z art. 52 § 1 i § 2 ustawy Prawo o postępowaniu przed sadami administracyjnymi.

Strona 1/1
Inne orzeczenia o symbolu:
6329 Inne o symbolu podstawowym 632
Inne orzeczenia z hasłem:
Odrzucenie skargi
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach
Inne orzeczenia ze skargą na:
Prezydent Miasta