Referendarz sądowy w Wojewódzkim Sądzie Administracyjnym w Gliwicach Leszek Wolny po rozpoznaniu w dniu 28 czerwca 2018 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi N. K. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Bielsku - Białej z dnia [...] r., nr [...] w przedmiocie stypendium szkolnego dla ucznia w kwestii wniosku pełnomocnika skarżącego o przyznanie kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu postanawia: przyznać adwokatowi M. M. kwotę 295,20 zł (dwieście dziewięćdziesiąt pięć zł 20 groszy) tytułem zwrotu kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej skarżącemu z urzędu.
Postanowieniem z dnia 19 stycznia 2018 r. referendarz sądowy ustanowił dla skarżącego pełnomocnika z urzędu, na którego Okręgowa Rada Adwokacka w Katowicach wyznaczyła adwokata M. M .
W dniu 21 lutego 2018 r. upoważniony przez pełnomocnika aplikant adwokacki przeglądał akta niniejszej sprawy. Z kolei na rozprawie w dniu 17 maja 2018 r. stawił się również upoważniony aplikant adwokacki w imieniu adwokata z urzędu. Podtrzymał on skargę N. K., a nadto zażądał przyznania kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej skarżącemu z urzędu oświadczając, iż nie zostały one uiszczone w całości ani w części.
Wyrokiem z dnia 17 maja 2018 r. Sąd orzekł o uchyleniu zaskarżonej decyzji.
Rozpoznając wniosek zważono, co następuje:
Artykuł 250 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2017 r., poz. 1369 ze zm.) - zwanej dalej w skrócie "P.p.s.a." stanowi, że pełnomocnik procesowy wyznaczony w ramach przyznanego prawa pomocy otrzymuje wynagrodzenie odpowiednio według zasad określonych w przepisach o opłatach za czynności adwokatów, radców prawnych, doradców podatkowych albo rzeczników patentowych w zakresie ponoszenia kosztów nieopłaconej pomocy prawnej oraz zwrotu niezbędnych i udokumentowanych wydatków.
W rozpoznanym przypadku mają zastosowanie przepisy rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 3 października 2016 r. w sprawie ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez adwokata z urzędu (Dz. U. poz. 1714 ze zm.). Jak wynika z § 2 tego aktu, koszty nieopłaconej pomocy prawnej ponoszone przez Skarb Państwa obejmują: opłatę ustaloną zgodnie z przepisami niniejszego rozporządzenia oraz niezbędne i udokumentowane wydatki adwokata ustanowionego z urzędu. W treści § 4 ust. 1 sformułowano zasadę, zgodnie z którą opłatę ustala się w wysokości określonej w rozdziałach 2-4 tego aktu. Z kolei ustęp 2 przywołanego przepisu umożliwia ustalenie opłaty w wysokości wyższej, a nieprzekraczającej 150 % opłaty ustalonej w ust. 1 uzależniając to od uwzględnienia nakładu pracy adwokata, w szczególności czasu poświęconego na przygotowanie się do prowadzenia sprawy, liczby stawiennictw w sądzie, w tym na rozprawach i posiedzeniach, czynności podjętych w sprawie, w tym czynności podjętych w celu polubownego rozwiązania sporu, również przed wniesieniem pozwu; wartości przedmiotu sprawy; wkładu adwokata w przyczynienie się do wyjaśnienia okoliczności faktycznych, jak również do wyjaśnienia i rozstrzygnięcia istotnych zagadnień prawnych budzących wątpliwości w orzecznictwie i doktrynie oraz od stopnia zawiłości sprawy, w szczególności trybu i czasu prowadzenia sprawy, obszerności zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego, w szczególności dopuszczenia i przeprowadzenia dowodu z opinii biegłego lub biegłych sądowych, dowodu z zeznań świadków, dowodu z dokumentów o znacznym stopniu skomplikowania i obszerności.
Mając na uwadze treść przywołanych wyżej unormowań, w tym oceniwszy działanie pełnomocnika strony przez pryzmat kryteriów wskazanych w cytowanym § 4 ust. 2 rozporządzenia z dnia 3 października 2016 r., przyznano mu zwrot kosztów nieopłaconej pomocy prawnej, w wysokości 295,20 zł, na którą składa się opłata za udział w postępowaniu sądowym pierwszej instancji, w kwocie 240 zł, określonej w § 21 ust. 1 pkt 1 lit. c niniejszego aktu wykonawczego. Kwotę tą podwyższono - stosownie do § 4 ust. 3 powołanego rozporządzenia - o podatek od towarów i usług obliczony według stawki 23 %, wynoszący 55,20 zł.
Rozstrzygnięcie to podjęto nadto na podstawie art. 258 § 1 i § 2 pkt 8 p.p.s.a.