Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Beata Kalaga - Gajewska po rozpoznaniu w dniu 2 lipca 2015 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych w W. na decyzję Okręgowego Inspektora Pracy w K. z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie nakazu inspektora pracy w kwestii wniosku strony skarżącej o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji p o s t a n a w i a: odmówić wstrzymania wykonania.
Pismem z dnia 12 maja 2015 r. Prezes Zakładu Ubezpieczeń Społecznych w W., reprezentowany przez pełnomocnika radcę prawnego K.D., wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach skargę na decyzję Okręgowego Inspektora Pracy w K. z dnia [...]r. nr [...] w przedmiocie nakazu inspektora pracy. W treści skargi został również zawarty wniosek o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji z uwagi na fakt, iż wykonanie nałożonych decyzją obowiązków może spowodować wystąpienie trudnych do odwrócenia skutków w postaci braku faktycznego, bezpośredniego nadzoru nad zadaniami wykonywanymi przez pracowników służby bhp.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach zważył, co następuje:
Stosownie do treści art. 61 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. 2012 r., poz. 270 ze zm.) zwanej dalej w skrócie jako: "P.p.s.a.", wniesienie skargi nie wstrzymuje wykonania aktu lub czynności. Jednakże na podstawie art. 61 § 3 P.p.s.a. po przekazaniu sądowi skargi, sąd może na wniosek skarżącego wydać postanowienie o wstrzymaniu wykonania w całości albo w części aktu lub czynności, o których mowa w § 1, jeżeli zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków, z wyjątkiem przepisów prawa miejscowego, które weszły w życie, chyba że ustawa szczególna wyłącza wstrzymanie ich wykonania. Natomiast art. 61 § 5 P.p.s.a. stanowi, iż postanowienie, o którym mowa w § 3, sąd może wydać na posiedzeniu niejawnym.
Z konstrukcji przepisu art. 61 § 3 P.p.s.a. wynika, iż to na stronie spoczywa obowiązek wykazania we wniosku przesłanek zawartych w powołanym przepisie, to jest przedstawienia konkretnych zdarzeń, które mogłyby uprawdopodobnić, że wykonanie zaskarżonej decyzji faktycznie spowoduje znaczną szkodę lub powstanie trudnych do odwrócenia skutków. Przy czym ocena przesłanek wskazanych w art. 61 § 3 P.p.s.a. następuje z uwzględnieniem okoliczności indywidualnej sprawy i tylko w tych granicach możliwe jest ich badanie (por. postanowienie NSA z dnia 5 grudnia 2014 r., Sygn. akt I OZ 1124/14, LEX nr 1646164). Natomiast jeżeli we wniosku o wstrzymanie wykonania aktu lub czynności strona nie wykaże okoliczności uzasadniających stwierdzenie, iż zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków, to nie można tego uznać za brak formalny wniosku (art. 49 § 1 P.p.s.a.), lecz za brak przesłanek ochrony tymczasowej przez sąd uzasadniający oddalenie wniosku (por. postanowienie NSA z dnia 14 stycznia 2015 r., Sygn. akt II OZ 1399/14, LEX nr 1624460).
W niniejszej sprawie pełnomocnik strony skarżącej złożył wniosek o wstrzymanie wykonania decyzji Okręgowego Inspektora Pracy w K. z dnia [...] r. nr [...], utrzymującej w mocy nakaz Nadinspektora Pracy w K. z dnia [...] r. nr [...], który dotyczył zapewnienia aby pracownik wykonujący zadania służby bhp w Oddziale ZUS w C. podlegał bezpośrednio Prezesowi Zakładu Ubezpieczeń Społecznych lub osobie wchodzącej w skład Zarządu Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, upoważnionej przez ten organ do sprawowania nadzoru w sprawach z zakresu bezpieczeństwa i higieny pracy. W uzasadnieniu wniosku pełnomocnik stwierdził jedynie, że wykonanie nałożonych decyzją obowiązków może spowodować wystąpienie trudnych do odwrócenia skutków w postaci braku faktycznego, bezpośredniego nadzoru nad zadaniami wykonywanymi przez pracowników służby bhp. W ocenie Sądu wyżej wymienione twierdzenie jest lakoniczne i wyraża wyłącznie subiektywne odczucie co do ewentualnych negatywnych skutków wykonania zaskarżonej decyzji. Pełnomocnik nie precyzuje na ile wstrzymanie wykonania wpłynie na rzeczywistą sytuację strony skarżącej w kontekście następstw wynikających z treści art. 61 § 3 P.p.s.a.
W tym stanie rzeczy, na podstawie art. 61 § 3 i § 5 P.p.s.a. orzeczono, jak w sentencji.