Sprawa ze skargi A Spółki z o. o . w B. na pismo Inspektora Kontroli ZUS w przedmiocie odmowy rozpatrzenia zastrzeżeń płatnika do protokołu kontroli
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący: sędzia NSA Tadeusz Michalik po rozpoznaniu w dniu 06 listopada 2009 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi A Spółki z o. o . w B. na pismo Inspektora Kontroli ZUS z dnia [...] r. w przedmiocie odmowy rozpatrzenia zastrzeżeń płatnika do protokołu kontroli postanawia : odrzucić skargę

Uzasadnienie

Zakres kognicji sądu administracyjnego określa przepis art. 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U.

Nr 153, poz. 1270).

Przepis ten stanowi w § 1, iż sądy administracyjne sprawują kontrolę działalności administracji publicznej i stosują środki określone w ustawie. Z kolei § 2 tego przepisu przewiduje, iż kontrola działalności administracji publicznej przez sądy administracyjne obejmuje orzekanie w sprawach skarg na:

1) decyzje administracyjne

2) postanowienie wydane w postępowaniu administracyjnym, na które służy zażalenie albo kończące postępowanie, a także na postanowienia rozstrzygające sprawę co do istoty;

3) postanowienia wydane w postępowaniu egzekucyjnym i zabezpieczającym, na które służy zażalenie;

4) inne niż określone w pkt 1-3 akty lub czynności z zakresu administracji publicznej dotyczące uprawnień lub obowiązków wynikających z przepisów prawa;

5) akty prawa miejscowego organów jednostek samorządu terytorialnego i terenowych organów administracji rządowej;

6) akty organów jednostek samorządu terytorialnego i ich związków, inne niż określone w pkt 5, podejmowane w sprawach z zakresu administracji publicznej;

7) akty nadzoru nad działalnością organów jednostek samorządu terytorialnego;

8) bezczynność organów w przypadkach określonych w pkt 1-4.

W § 3 natomiast przepis ten stanowi, że sądy administracyjne orzekają także w sprawach, w których przepisy ustaw szczególnych przewidują sądową kontrolę, i stosują środki określone w tych przepisach.

Mając powyższe na uwadze należy wskazać, iż przedmiotowe pismo w przedmiocie odmowy rozpatrzenia zastrzeżeń płatnika do protokołu kontroli nie jest aktem lub czynnością z zakresu administracji publicznej dotyczącą uprawnień lub obowiązków wynikających z przepisów prawa określoną w art. 3 § 2 pkt.4 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi.

sygn. akt iV SA/Gl 634/09

Odmowa taka nie stanowi aktu ani czynności z zakresu administracji publicznej, które by stwierdzały istnienie uprawnienia lub obowiązku wynikającego z przepisu prawa. Stanowi ona w istocie czynność materialno - techniczną, jednakże o takim charakterze, która nie wywołuje żadnych skutków prawnych w sferze praw i obowiązków strony skarżącej.

W postanowieniu z dnia 05 maja 2004 r. , sygn. VI SA 3355/02 (zbiór orzeczeń LEX Nr 146730) Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie stwierdził, iż protokół kontroli nie jest decyzją ani aktem, ani czynnością z zakresu administracji publicznej stwierdzającą obowiązek i wobec tego nie podlega zaskarżeniu.

Z wywodów zawartych w uzasadnieniu wynika, iż z protokołu kontroli, nie wynikają dla przedsiębiorcy żadne obowiązki, ponieważ mogą one być określone jedynie w decyzji. Zaskarżony protokół kontroli jest jedynie elementem postępowania dowodowego, dokumentującym stan faktyczny. Dopiero na podstawie protokołu i przy uwzględnieniu jego ustaleń może być wydana decyzja administracyjna, która podlega zaskarżeniu.

Stąd też przedmiotowy protokołu kontroli sporządzony przez inspektora kontroli

ZUS, jest jedyną z czynności stanowiących część prowadzonego przez ZUS postępowania. Przeto też, skoro sam protokół kontroli nie podlega zaskarżeniu do sądu administracyjnego, to oczywistym jest tym bardziej, iż nie podlega temu zaskarżeniu odmowa rozpatrzenia zastrzeżeń do tegoż protokołu.

Z materiału zawartego w aktach sprawy wynika, że w oparciu o zawarte w protokole ustalenia, ZUS wydał dwa rodzaje decyzji rozstrzygających istotę sporu tj. decyzje określające źródło podleganiu ubezpieczeniu (dla każdej z zatrudnionych przez skarżącą osób) oraz decyzje ustalające dla każdej z tych osób prawidłową podstawę wymiaru składek. Od wspomnianych decyzji strona skarżąca będzie mogła złożyć odwołanie, w normalnym toku instancji do Sądu Pracy i Ubezpieczeń Społecznych.

W tym stanie rzeczy, na podstawie art. 58 § 1 pkt. 6 i § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U.

Nr 153, poz. 1270) przedmiotową skargę należało odrzucić jako niedopuszczalną.

Strona 1/1