Starszy referendarz sądowy w Wojewódzkim Sądzie Administracyjnym w Gliwicach Andrzej Majzner po rozpoznaniu w dniu 6 października 2014 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi S.R. na decyzję Wojewody [...] z dnia [...]r., nr [...] w przedmiocie utraty prawa do stypendium z tytułu odbywania stażu w kwestii wniosku skarżącego o przyznanie prawa pomocy w zakresie obejmującym ustanowienie adwokata postanawia: 1. ustanowić adwokata dla skarżącego;
W dniu 3 września 2014 r. S.R. nadał do Sądu urzędowy formularz wniosku o przyznanie prawa pomocy, w którym oznaczył, iż domaga się zwolnienia od kosztów sądowych oraz ustanowienia profesjonalnego pełnomocnika procesowego w osobie adwokata.
Wnioskodawca oświadczył, że jest osobą bezrobotną, bez prawa do zasiłku, pozostaje we wspólnym gospodarstwie domowym z małżonką oraz posiada mieszkanie o powierzchni 38,28 m2. Nie posiada natomiast żadnych innych nieruchomości jak również zasobów pieniężnych ani przedmiotów o wartości przekraczającej 3.000 euro.
Miesięczny dochód rodziny skarżącego zadeklarowany został w kwocie 1.939 zł uzyskiwanej przez jego małżonkę z tytułu emerytury.
Następnie, to jest odpowiadając na wezwanie do uzupełnienia danych ujętych we wniosku (zarządzenie z dnia 12 września 2014 r.), S.R. nadesłał zaświadczenie potwierdzające, iż jest aktualnie osobą bezrobotną, bez prawa do zasiłku, wyciąg bankowy obrazujący wysokość emerytury pobieranej przez małżonkę (kwota netto 1.612,22 zł) oraz dokumenty potwierdzające wysokość kosztów obciążających go z tytułu czynszu i opłat za tzw. media.
W toku rozpoznania wniosku zważono, co następuje.
Stosownie do art. 243 §1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.) - zwanej dalej p.p.s.a., stronie na jej wniosek może zostać przyznane prawo pomocy. Zgodnie zaś z art. 245 §1 przywołanej regulacji, prawo pomocy może być udzielone w zakresie częściowym lub całkowitym.
W pierwszej kolejności należy odnotować, że skarga w niniejszej sprawie została złożona na decyzję administracyjną wydaną w przedmiocie świadczenia przysługującego osobie bezrobotnej. W konsekwencji, skarżący jest w tej sprawie zwolniony od kosztów sądowych z mocy samego prawa, co wynika z art. 239 pkt 1 lit. b) p.p.s.a., a tym samym, jego wniosek o zwolnienie z obowiązku uiszczenia tych kosztów jest bezprzedmiotowy i jako taki nie podlega rozpoznaniu (wnioskodawca został już o tym poinformowany przez Sąd wcześniejszym pismem z dnia 11 września 2014 r.).
Odnosząc się natomiast do wniosku S.R. o ustanowienie profesjonalnego pełnomocnika należy przywołać zasadę wyrażoną w art. 246 §1 pkt 2 p.p.s.a. Stosownie do jej brzmienia, przyznanie osobie fizycznej prawa pomocy w zakresie częściowym (czyli po myśli art. 245 §3 cytowanej regulacji, mogącym obejmować między innymi ustanowienie adwokata lub radcy prawnego) następuje wtedy, gdy wykaże ona, że nie jest w stanie ponieść pełnych kosztów postępowania bez uszczerbku utrzymania koniecznego dla siebie i rodziny.
Dokonana w tym kontekście analiza stanu majątkowego i sytuacji życiowej strony doprowadziła do konkluzji, że okoliczności sprawy uzasadniają uwzględnienie zgłoszonego żądania. Z oświadczeń wyżej wymienionego wynika, iż nie posiada on żadnych zasobów finansowych ani łatwego do spieniężenia majątku. Równocześnie jest osobą długotrwale bezrobotną (vide: zaświadczenie - karta nr 29 akt sprawy) i wraz z małżonką utrzymują się z jej emerytury w kwocie netto 1.612,22 zł (patrz: wyciąg bankowy - karta nr 30 akt sprawy). Zważywszy przy tym wysokość udokumentowanych przez wnioskodawcę kosztów utrzymania, do których należy wszak doliczyć niezbędne wydatki na wyżywienie, zakup środków czystości i odzieży uznano, że dochód ten nie umożliwia dokonania oszczędności wystarczających na opłacenie adwokata z wyboru, bez uszczerbku w koniecznych potrzebach życiowych jego i współmałżonki.
Mając na uwadze powyższe postanowiono jak w sentencji działając na podstawie art. 258 §1 i §2 pkt 7 p.p.s.a. w związku z art. 246 §1 pkt 2 tej ustawy.