Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Ewa Kręcichwost-Durchowska po rozpoznaniu w dniu 20 stycznia 2009r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi K. B. na decyzję Prezydenta Miasta P. nr [...] z dnia [...] kwietnia 2008r. w przedmiocie zmiany decyzji w przedmiocie terminu świadczeń rodzinnych i dodatków do świadczeń rodzinnych p o s t a n a w i a odrzucić skargę /-/ E.Kręcichwost-Durchowska
K. B., w swojej skardze, która wpłynęła do Samorządowego Kolegium Odwoławczego w P. (dalej jako SKO) w dniu 5 listopada 2008r., zaskarżyła m.in. decyzję Prezydenta Miasta P. z dnia [...] kwietnia 2008r. nr [...] w przedmiocie zmiany decyzji w przedmiocie terminu świadczeń rodzinnych i dodatków do świadczeń rodzinnych. Skarżąca złożyła odwołanie od tej decyzji, ale postanowieniem z dnia [...] września 2008r. nr [...] SKO stwierdziło uchybienie terminu do wniesienia odwołania.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 52 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. z 2002r., nr 153, poz.1270 ze zm. - dalej jako; ppsa) skargę można wnieść po wyczerpaniu środków zaskarżenia, jeżeli służyły one skarżącemu w postępowaniu przed organem właściwym w sprawie, zaś przez wyczerpanie środków zaskarżenia należy rozumieć sytuację, w której stronie nie przysługuje żaden środek zaskarżenia, taki jak zażalenie, odwołanie lub także wniosek o ponowne rozpatrzenie sprawy, przewidziany w ustawie (art. 52 § 2 ppsa).
W rozpatrywanej sprawie, co prawda Strona wniosła odwołanie, ale SKO uznało je za wniesione z uchybieniem terminu. Tym samym Strona nie wyczerpała więc środków zaskarżenia w niniejszej sprawie, chociaż, jak wskazano powyżej, skarga na decyzję administracyjną może być wniesiona dopiero po wyczerpaniu środków zaskarżenia. Samo wniesienie odwołania przez Stronę (na dodatek z uchybieniem terminu) nie jest jednoznaczne ze urzeczywistnieniem przesłanki, o której mowa w art. 52 § 1. O realizacji tego kryterium można bowiem mówić dopiero po rozpoznaniu wniesionego środka zaskarżenia przez organ administracji publicznej. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zajął takie stanowisko w postanowieniu z dnia 9 marca 2004r., I SA 2813/03 stwierdzając, że brak wyczerpania środków zaskarżenia (art. 51 § 1 ppsa) ma miejsce również w przypadku wniesienia skargi do sądu administracyjnego po uprzednim wniesieniu środka zaskarżenia, przysługującego w postępowaniu administracyjnym, ale przed jego rozpoznaniem przez właściwy organ, jeżeli służyły one skarżącemu w postępowaniu przed organem właściwym w sprawie.
Jak wynika z art. 58 § 1 pkt 6 ppsa, Sąd odrzuca skargę jeżeli jej wniesienie jest niedopuszczalne z innych przyczyn niż wskazane w pkt 1 - 5 § 1 art. 58 ppsa. Niedopuszczalność skargi z innych przyczyn wystąpi w szczególności, gdy skarga zostanie wniesiona bez wyczerpania środków zaskarżenia albo bez uprzedniego wezwania na piśmie do usunięcia naruszeń prawa, gdy ustawa nie przewiduje środków zaskarżenia w sprawie będącej przedmiotem skargi.
Skoro więc Skarżąca nie wyczerpała środków zaskarżenia, skarga jej podlegała odrzuceniu z mocy art. 58 § 1 pkt 6 i § 3 ppsa.
Biorąc powyższe pod uwagę postanowiono, jak w sentencji postanowienia.
/-/ E.Kręcichwost-Durchowska
TZ/