Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Maciej Dybowski po rozpoznaniu dnia 15 lipca 2008 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi kasacyjnej C. W. od postanowienia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z dnia 18 marca 2008 r.- IV SA/Po 73/08 odrzucającego skargę o wznowienie postępowania zakończonego prawomocnym wyrokiem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z dnia 8 lipca 2004 r.- 4/II SA/Po 1723/03 w sprawie ze skargi C.W. na decyzję Wojewody W. z dnia [...] lipca 2003 r. nr [...] w przedmiocie wznowienia postępowania sądowego w sprawie 4/II SA/Po 1723/03 postanawia 1. odrzucić skargę kasacyjną; 2. przyznać C. W. prawo pomocy w zakresie częściowym przez ustanowienie adwokata do niektórych tylko czynności w postępowaniu - sporządzenia skargi kasacyjnej bądź zażalenia - którego to adwokata wyznaczy Okręgowa Rada Adwokacka w P.; 3. umorzyć postępowanie w zakresie rozstrzygania o zwolnieniu C. W. od kosztów sądowych. /-/ M. Dybowski
sygn. akt IV SA/Po 73/08 U z a s a d n i e n i e
Postanowieniem z dnia 18 marca 2008 r.- IV SA/Po 73/08 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu odrzucił skargę C. W. o wznowienie postępowania zakończonego prawomocnym wyrokiem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z dnia 8 lipca 2004 r.- 4/II SA/Po 1723/03 w sprawie ze skargi C. W. na decyzję Wojewody W. z dnia [...] lipca 2003 r. nr [...]. Postanowienie to doręczono Skarżącemu dnia 25 marca 2008 r. (k. 20 akt sądowych).
Dnia 24 kwietnia 2008 r. C. W. nadał w polskim urzędzie pocztowym do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, sporządzoną osobiście skargę kasacyjną z dnia 22 kwietnia 2008 r., od powyższego postanowienia (k. 59-61 akt sądowych).
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył co następuje:
Stosownie do treści art. 175 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. 153/02/1270 ze zm.- dalej ppsa) skarga kasacyjna winna być sporządzona przez adwokata lub radcę prawnego.
W niniejszej sprawie skargę kasacyjną z dnia 22 kwietnia 2008 r., sporządzoną osobiście wniósł C. W., który nie ma wymienionych kwalifikacji, a zatem nie jest uprawniony do sporządzenia skargi kasacyjnej.
Zgodnie z utrwalonym orzecznictwem, sporządzenie skargi kasacyjnej przez stronę, jeśli nie ma ona kwalifikacji wymienionych w art. 175 § 1 ppsa, nie jest brakiem formalnym podlegającym usunięciu, ale uzasadniającym odrzucenie skargi kasacyjnej (postanowienie Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 28.01.2004 r., FSK 3/04, Mo. Prawn. 5/04/202).
Skarżący pismem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z dnia 19 marca 2008 r. (doręczonym dnia 25 marca 2008 r.), został prawidłowo pouczony o dopuszczalności, terminie i sposobie wniesienia środka zaskarżenia
(k. 17, 20 akt sądowych).
Wobec powyższego, skargę kasacyjną jako niedopuszczalną, na podstawie art. 178 ppsa należało odrzucić (pkt 1 postanowienia).
Wniosek o przyznanie pomocy w zakresie częściowym co do ustanowienia adwokata z urzędu, Skarżący uzupełnił prawidłowo wypełnionym urzędowym formularzem z dnia 12 kwietnia 2008 r. i kserokopią odcinka rentowego żony K. W.
z kwietnia 2008 r. Z tychże odpisów dokumentów wynika, że rodzina Skarżącego składa się z trzech osób: żony K. W. (uzyskującej 713,54 zł miesięcznie renty), syna L. W. (uzyskującego 1200 zł miesięcznie wynagrodzenia) i C. W. (uzyskującego 153 zł zasiłku pielęgnacyjnego). Stałe wydatki wynoszą ok. 2120 zł miesięcznie. Dochody te i wydatki w niewielkim stopniu odbiegają od wykazanych w formularzu z dnia 28 lutego 2008 r. i odcinku rentowym K. W. ze stycznia 2008 r. (k. 3-6 akt sądowych).
Sąd uznając, że dają one wystarczającą podstawę dla ustalenia, że Skarżący nie jest w stanie ponieść pełnych kosztów postępowania w zakresie kosztów zastępstwa procesowego z wyboru - bez uszczerbku utrzymania koniecznego dla siebie i rodziny - orzekł jak w punkcie 2 postanowienia. W stosunku do postanowienia z dnia 18 marca 2008 r. zaszła w tej materii tylko taka zmiana, że ocena oczywistej bezzasadności skargi należy do Sądu I instancji (art. 247 ppsa), nie należy zaś do Sądu I instancji ocena zasadności środka odwoławczego (o czym Sąd pouczył skarżącego w uzasadnieniu postanowienia z dnia 18 marca 2008 r.;
k. 14 akt sądowych). Dla umożliwienia Skarżącemu obrony swych praw w ewentualnym postępowaniu zażaleniowym bądź ze skargi kasacyjnej, należało orzec tak na podstawie art. 245 § 1 i 3, art. 246 § 1 pkt 2, art. 36 pkt 3 ppsa.
W zakresie kosztów sądowych Skarżący korzysta ze zwolnienia ustawowego (art. 239 pkt 1 lit. b ppsa), zatem orzekanie o zwolnieniu od kosztów sądowych było w tej materii bezprzedmiotowe (art. 245 § 1 i 2, art. 246 § 1 pkt 1 w zw. z art. 161 § 1 pkt 3 ppsa; punkt 3 postanowienia).
/-/ M.Dybowski
KP