Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie: Przewodniczący: Sędzia WSA Teresa Zyglewska po rozpoznaniu w dniu 3 października 2014 r. na posiedzeniu niejawnym skargi kasacyjnej A. S. od postanowienia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 29 sierpnia 2014 r. odrzucającego skargę A. S. na zachowania Szefa Kancelarii Prezesa Rady Ministrów w przedmiocie konkursów/zatrudnienia na wyższym stanowisku w korpusie służby cywilnej postanawia: odrzucić skargę kasacyjną.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie postanowieniem z dnia 28 sierpnia 2014 r. sygn. akt IV SA/Wa 1352/14 odmówił A. S. przyznania prawa pomocy w zakresie obejmującym zwolnienie od kosztów sądowych i ustanowienie radcy prawnego lub adwokata w sprawie ze skargi wymienionego na zachowania Szefa Kancelarii Prezesa Rady Ministrów w przedmiocie konkursów/zatrudnienia na wyższym stanowisku w korpusie służby cywilnej. Orzeczenie wydano na podstawie art. 247 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, ze względu na oczywistą bezzasadność skargi, spowodowaną nieuzupełnieniem jej braku formalnego poprzez wskazanie zaskarżonej decyzji, postanowienia, innego aktu lub czynności Szefa Kancelarii Prezesa Rady Ministrów, bądź wskazanie, jakiego wniosku skarżącego dotyczy bezczynność Szefa Kancelarii Prezesa Rady Ministrów.
Następnie, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie postanowieniem z dnia 29 sierpnia 2014 r. sygn. akt IV SA/Wa 1352/14 odrzucił niesprecyzowaną skargę A. S. na zachowania Szefa Kancelarii Prezesa Rady Ministrów w przedmiocie konkursów/zatrudnienia na wyższym stanowisku w korpusie służby cywilnej.
Odpisy powołanych postanowień doręczono A. S. w dniu 12 września 2014 r. (zawrotne potwierdzenie odbioru znajduje się na karcie nr 44 akt sprawy).
W dniu 19 września 2014 r. (data stempla pocztowego) A. S. złożył do akt sprawy pismo z dnia 18 września 2014 r., w którym zakwestionował oba opisane orzeczenia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie (z dnia 28 sierpnia 2014 r. i z dnia 29 sierpnia 2014 r.). Skarżący stwierdził, że wydane postanowienia są "(...) przedwczesne, nietrafne, rażąco wadliwe, przestępcze lub niepoczytalne (...)" ale przede wszystkim wadliwe formalnie. Zażądał stwierdzenia ich nieważności, nieistnienia, uchylenia lub zmiany.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje.
Jak wskazano, w piśmie z dnia 18 września 2014 r. skarżący zakwestionował postanowienia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 28 sierpnia 2014 r. i z dnia 29 sierpnia 2014 r., domagając się stwierdzenia ich nieważności, nieistnienia, uchylenia lub zmiany. W tej sytuacji, mając na uwadze, że pismo strony powinno być rozpoznane zgodnie z jej intencją, a charakter pisma powinien być ustalony w pierwszej kolejności na podstawie jego treści, przedmiotowe pismo należało potraktować jako: 1) zażalenie na postanowienie z dnia 28 sierpnia 2014 r. odmawiające A. S. przyznania prawa pomocy oraz 2) skargę kasacyjną od postanowienia z dnia 29 sierpnia 2014 r. odrzucającego jego skargę na zachowania Szefa Kancelarii Prezesa Rady Ministrów w przedmiocie konkursów/zatrudnienia na wyższym stanowisku w korpusie służby cywilnej.
Stosownie do art. 175 § 1 i § 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.) skarga kasacyjna powinna być sporządzona przez adwokata lub radcę prawnego. Przepis ten nie znajduje zastosowania w przypadku, gdy skargę sporządza sędzia, prokurator, notariusz, radca Prokuratorii Generalnej Skarbu Państwa albo profesor lub doktor habilitowany nauk prawnych, będący stroną, jej przedstawicielem lub pełnomocnikiem oraz prokurator, Rzecznik Praw Obywatelskich lub Rzecznik Praw Dziecka.
Skarga kasacyjna od postanowienia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 29 sierpnia 2014 r. wniesiona przez A. S. w piśmie z dnia 18 września 2014 r. nie spełnia wymogów określonych w art. 175 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Nie została bowiem sporządzona przez adwokata lub radcę prawnego. Skargi nie sporządziła również inna uprawniona do tego osoba, wymieniona w art. 175 § 2 powołanej ustawy.
Z tych względów Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie uznał skargę kasacyjną za niedopuszczalną i na podstawie art. 178 w zw. z art. 175 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, orzekł jak w postanowieniu.