Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Wanda Zielińska - Baran po rozpoznaniu w dniu 19 lutego 2020 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi I. S. na uchwałę Rady Miejskiej w [...] z dnia [...] maja 2010 r. nr [...] w przedmiocie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego postanawia: odrzucić skargę
W piśmie z dnia 2 grudnia 2019 r. I. S. wniosła do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie skargę na uchwałę Rady Miejskiej w [...] z dnia [...] maja 2010 r. nr [...] w sprawie uchwalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego części wsi [...].
W odpowiedzi na skargę organ wniósł o jej oddalenie.
W piśmie z dnia 24 stycznia 2020 r. Sąd wezwał Burmistrza [...] do udzielenia odpowiedzi, czy przed wniesieniem skargo skarżąca wyczerpała przysługujące środki zaskarżenia. W piśmie z dnia 6 lutego 2020 r. organ wyjaśnił, że skarżąca przed wniesieniem skargi w niniejszej sprawie nie wezwała Rady do usunięcia naruszenia prawa.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje:
Skarga podlega odrzuceniu, ponieważ została wniesiona bez wyczerpania środków zaskarżenia.
W dniu 1 czerwca 2017 r. weszła w życie nowelizacja ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi oraz nowelizacja ustawy z 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym.
Obecnie art. 53 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. z 2019 r. poz. 2325 ze zm. dalej zwanej Ppsa) stanowi, że skargę wnosi się w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (§1), jeżeli ustawa nie przewiduje środków zaskarżenia w sprawie będącej przedmiotem skargi, skargę na akty lub czynności, o których mowa w art. 3 § 2 pkt 4, wnosi się w terminie trzydziestu dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się o wydaniu aktu lub podjęciu innej czynności ( § 2). W przypadku innych aktów, jeżeli ustawa nie przewiduje środków zaskarżenia w sprawie będącej przedmiotem skargi i nie stanowi inaczej, skargę można wnieść w każdym czasie ( §2a). Natomiast art. 101 ust. 1 znowelizowanej ustawy o samorządzie gminnym stanowi, że każdy, czyj interes prawny lub uprawnienie zostały naruszone uchwałą lub zarządzeniem, podjętymi przez organ gminy w sprawie z zakresu administracji publicznej, może zaskarżyć uchwałę lub zarządzenie do sądu administracyjnego.
Jednakże zgodnie z art. 17 ust. 2 ustawy z dnia 7 kwietnia 2017 r. o zmianie ustawy - Kodeks postępowania administracyjnego oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. z 2017 r., poz. 935) przepisy art. 52 i art. 53 ustawy zmienianej w art. 9, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, oraz przepisy ustaw zmienianych w art. 2, art. 6, art. 7 i art. 11, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, stosuje się do aktów i czynności organów administracji publicznej dokonanych po dniu wejścia w życie niniejszej ustawy.
Decydujące znaczenie dla oceny dopuszczalności skargi miał zatem powyższy przepis art. 17 ust. 2 ust. 2 ustawy z 7 kwietnia 2017 r. Nie pozostawia on wątpliwości, że znowelizowany przepis art. 53 Ppsa ma zastosowanie do aktów organów administracji publicznej dokonanych po wejściu w życie tej ustawy. Zaskarżona zaś w niniejszej sprawie uchwała została podjęta w dniu 19 maja 2010 r. a więc przed wejściem w życie ustaw nowelizującej m.in. Ppsa. Oznacza to, że w sprawie zastosowane będzie miał art. 53 Ppsa w brzmieniu sprzed nowelizacji.