Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie: Przewodniczący Sędzia WSA Alina Balicka po rozpoznaniu w dniu 21 września 2016 r. na posiedzeniu niejawnym skarg kasacyjnych P. w P. oraz H. L., P. Z., Z. P., J.J., M. G., G. N., J. H., R. B., M. K., A. M., E. S., T. S., E. K., J. K., Z. C., J. K., B. B., L. B., A. S., G. Z., M. S., M. C., T. C. i M. G. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z 10 maja 2016 r. sygn. akt IV SA/Wa 3497/15 w sprawie ze skargi M. H., H. H. i I. H. na decyzję Ministra Infrastruktury i Rozwoju z [...] października 2015 r. nr [...] w przedmiocie stwierdzenia nieważności orzeczenia postanawia: 1) odrzucić skargi kasacyjne, 2) zwrócić P. w P. ze środków budżetowych Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie kwotę 100 (słownie: sto) złotych tytułem uiszczonego wpisu sądowego od skargi kasacyjnej.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z dnia 10 maja 2016 r., sygn. akt IV SA/Wa 3497/15, po rozpoznaniu skargi M. H., H. H. i I. H., uchylił zaskarżoną decyzję Ministra Infrastruktury i Rozwoju z [...] października 2015 r. oraz poprzedzającą ją decyzję z [...] czerwca 2015 r. w przedmiocie stwierdzenia nieważności orzeczenia.
Uzasadnienie powyższego orzeczenia zostało sporządzone z urzędu i doręczone stronom postępowania.
Zarządzeniem z 15 czerwca 2016 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie pozostawił bez rozpoznania wniosek P. w P. o dopuszczenie do udziału w sprawie w charakterze uczestnika postępowania.
Od powyższego wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z 10 maja 2016 r. skargę kasacyjną wniósł P. w P. oraz użytkownicy działek R. w P.: H. L., P. Z., Z. P., J. J., M. G., G. N., J. H., R. B., M. K., A. M., E. S., T. S., E. K., J. K., Z. C., J. K., B. B., L. B., A. S., G. Z., M. S., M. C., T. C. i M. G., reprezentowani przez profesjonalnego pełnomocnika, zarzucając błąd w subsumpcji i niewłaściwą wykładnię przepisów oraz żądając uchylenia zaskarżonego wyroku w całości i zasądzenia kosztów postępowania.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje:
Skargi kasacyjne podlegają odrzuceniu jako niedopuszczalne.
Zgodnie z art. 173 § 1 ustawy z 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2016 r. poz. 718 ze zm.) - zwanej dalej "p.p.s.a.", od wydanego przez wojewódzki sąd administracyjny wyroku lub postanowienia kończącego postępowanie w sprawie, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 58 § 1 pkt 2-4, art. 161 § 1 oraz art. 220 § 3, przysługuje skarga kasacyjna do Naczelnego Sądu Administracyjnego.
Stosownie do treści art. 173 § 2 p.p.s.a. skargę kasacyjną może wnieść strona, prokurator, Rzecznik Praw Obywatelskich lub Rzecznik Praw Dziecka po doręczeniu im odpisu orzeczenia z uzasadnieniem. Z konstrukcji powołanej normy prawnej wynika, że krąg podmiotów uprawnionych do wniesienia skargi kasacyjnej jest zamknięty i ogranicza się jedynie do strony, prokuratora, Rzecznika Praw Obywatelskich i Rzecznika Praw Dziecka. Dodatkowym warunkiem dopuszczalności wniesienia skargi kasacyjnej jest doręczenie wskazanym podmiotom odpisu orzeczenia wraz z uzasadnieniem. W orzecznictwie podnosi się, powyższy warunek wynika nie tylko ze względów wyraźnego wskazania w ustawie, ale również ze względów logicznych, gdyż skarga kasacyjna stanowi w założeniu polemikę z racjami w wyrażonymi w uzasadnieniu zaskarżonego orzeczenia. Wniesienie skargi kasacyjnej z pominięciem tego trybu jest zatem niedopuszczalne (zob. postanowienie NSA z 31 stycznia 2013 r., sygn. akt II OZ 36/13; z 7 czerwca 2013 r., sygn. akt II FZ 71/13, z 19 grudnia 2014 r., sygn. akt II OZ 1344/14 i z 16 grudnia 2014 r., sygn. akt II FSK 2985/12). Zgodnie natomiast z art. 178 p.p.s.a. wojewódzki sąd administracyjny odrzuci na posiedzeniu niejawnym skargę kasacyjną wniesioną po upływie terminu lub z innych przyczyn niedopuszczalną, jak również skargę kasacyjną, której braków strona nie uzupełniła w wyznaczonym terminie.