Referendarz sądowy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie - Michał Sułkowski po rozpoznaniu w dniu 8 czerwca 2015 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku P. K. o przyznanie prawa pomocy w zakresie obejmującym częściowe zwolnienie od kosztów sądowych w sprawie ze skargi B. K. i P. K. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w [...] z dnia [...] listopada 2014 r. znak: [...] w przedmiocie odmowy wydania decyzji nakazującej wykonanie czynności postanawia: odmówić przyznania prawa pomocy.
Zgodnie z art. 246 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.), dalej powoływanej również jako ppsa, prawo pomocy przysługuje osobie fizycznej w zakresie całkowitym - gdy osoba ta wykaże, że nie jest w stanie ponieść jakichkolwiek kosztów postępowania (pkt 1), zaś w zakresie częściowym - gdy wykaże, że nie jest w stanie ponieść pełnych kosztów postępowania, bez uszczerbku utrzymania koniecznego dla siebie i rodziny (pkt 2).
Stosownie natomiast do treści art. 252 § 1 ppsa osoba fizyczna, która ubiega się o przyznanie prawa pomocy, jest zobowiązana do złożenia oświadczenia dotyczącego jej stanu majątkowego oraz podania dokładnych danych o stanie rodzinnym.
Z kolei art. 255 ppsa stanowi, iż jeżeli oświadczenie strony zawarte we wniosku okaże się niewystarczające do oceny jej stanu majątkowego i możliwości płatniczych oraz stanu rodzinnego lub budzi wątpliwości, strona jest zobowiązana złożyć na wezwanie, w zakreślonym terminie, dodatkowe oświadczenie lub przedłożyć dokumenty źródłowe dotyczące jej stanu majątkowego, dochodów lub stanu rodzinnego. Dopiero po otrzymaniu i zapoznaniu się z treścią takich dokumentów możliwe jest wydanie prawidłowego orzeczenia w tym zakresie.
W przedmiotowej sprawie powyższy warunek dopuszczalności przyznania prawa pomocy nie został spełniony.
P. K., pomimo wezwania pismem z dnia 13 marca 2015 r. do złożenia w terminie 14 dni dokumentów źródłowych i dodatkowych oświadczeń potwierdzających jego stan rodzinny, majątkowy i możliwości płatnicze, to jest: a) zaświadczenia pracodawcy potwierdzającego wysokość wynagrodzenia skarżącego; b) oświadczenia dotyczącego dochodów żony skarżącego; c) wyciągów z rachunków bankowych; d) dokumentów i oświadczenia dotyczących należących do żony skarżącego nieruchomości rolnych; e) zaświadczenia w sprawie pomocy finansowej z Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa; f) zaświadczenia o sytuacji rodzinnej; g) oświadczenia o wysokości stałych, niezbędnych wydatków w gospodarstwie domowym; h) wyjaśnienia, z jakiego względu skarżący nie jest w stanie ponieść opłat sądowych należnych w dalszym toku postępowania, skoro zdołał wygospodarować kwotę 300 zł na wpis od skargi, który był najwyższą opłatą sądową w sprawie; i) wyjaśnienia dotyczącego możliwości przeznaczenia na opłaty sądowe posiadanych oszczędności w wysokości 3.000 zł - nie złożył wymaganych dokumentów.
Trzeba przy tym podkreślić, że brak jest podstaw do prowadzenia z urzędu postępowania w sprawie sytuacji rodzinnej i majątkowej wnioskodawcy, jeżeli on sam uchyla się od złożenia niezbędnych do oceny tej sytuacji dokumentów.
Odstępując od złożenia wymaganych dokumentów skarżący nie usunął wątpliwości, jakie budzi oświadczenie zawarte w złożonym przezeń wniosku o przyznanie prawa pomocy. Tym samym uniemożliwił dokonanie oceny jego rzeczywistej sytuacji materialnej.
W tym stanie rzeczy brak jest podstaw do przyznania prawa pomocy we wnioskowanym zakresie.
Z powyższych względów, na podstawie art. 246 § 1 pkt 2 w zw. z art. 258 § 2 pkt 7 ppsa, należało orzec jak w postanowieniu.
Należy nadmienić, że Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z dnia 6 maja 2015 r. uwzględnił skargę B. K. i P. K., uchylając zaskarżoną decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w [...] z dnia [...] listopada 2014 r.