Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Anna Szymańska po rozpoznaniu w dniu 17 sierpnia 2012 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku E. G. o przywrócenie terminu do wniesienia skargi w sprawie ze skargi E. G. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w S. z dnia [...] grudnia 2011 r. nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji postanawia przywrócić termin do wniesienia skargi.
E. G. w dniu 25 lutego 2012 r. nadała w urzędzie pocztowym skargę zaadresowaną do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie. Sąd ten zaś, w dniu 13 marca 2012 r., stosownie do art. 54 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jednolity Dz. U. z 2012 r., poz. 270, zwanej dalej P.p.s.a.) skierował skargę do organu właściwego tj. Samorządowego Kolegium Odwoławczego w S. Równoznaczne z wniesieniem do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie złożenie w polskim urzędzie pocztowym skargi nastąpiło zatem w dniu przekazania skargi przez Sąd organowi tj. w dniu 13 marca 2012 r. Data ta przypada po upływie terminu na wniesienie skargi, gdyż termin do skutecznego jej wniesienia upłynął z dniem 6 stycznia 2012 r.
Pismem z dnia 1 lutego 2012 r., uzupełnionym w związku z wezwaniami Sądu, pismami z dnia 18 maja 2012 r., 23 czerwca 2012 r. i 28 lipca 2012 r., skarżąca wniosła o przywrócenie terminu do wniesienia skargi. Z pism tych oraz z załączonych do nich kopii zaświadczeń lekarskich i karty informacyjnej leczenia szpitalnego wynika, że skarżąca z powodu kłopotów zdrowotnych związanych z przebiegiem ciąży, a następnie wynikłych po porodzie problemów ze zdrowiem skarżącej i jej narodzonej w dniu 3 stycznia 2012 r. córki, w okresie od 20 grudnia 2011 r. do 13 lutego 2012 r. przebywała w I Klinice Położnictwa i Ginekologii w W. na Oddziale Patologii Ciąży i Położniczym.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje:
Zgodnie art. 86 § P.p.s.a. jeżeli strona nie dokonała w terminie czynności w postępowaniu sądowym bez swojej winy, sąd na jej wniosek postanowi przywrócenie terminu. Z kolei w myśl art. 87 § 1, 2 i 4 tej ustawy pismo z wnioskiem o przywrócenie terminu wnosi się w ciągu siedmiu dni od czasu ustania przyczyny uchybienia terminu, uprawdopodobniając okoliczności wskazujące na brak winy w tym uchybieniu oraz dokonując czynności, której nie dokonano w terminie.
Brak winy po stronie podmiotu dokonującego lub zamierzającego dokonać określonej czynności procesowej stanowi konieczną, a jednocześnie podstawową przesłankę przywrócenia terminu. Artykuł 86 § 1 P.p.s.a. nie określa, według jakich kryteriów należy oceniać zachowanie strony. Ocena braku winy została pozostawiona uznaniu sądu. Daje to sądowi możliwość uwzględnienia wszystkich okoliczności, jakie uzna za istotne (por. postanowienie SN z dnia 22 lipca 1999 r., sygn. I PKN 273/99, OSNAP 2000, nr 20, poz. 757). Ponadto zgodnie z ugruntowanym orzecznictwem jako kryterium przy ocenie winy w uchybieniu terminu procesowego przyjmuje się obiektywny miernik staranności, jakiej można wymagać od strony dbającej należycie o swoje interesy (por. postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 14 stycznia 1972 r. sygn. II CRN 448/71, OSPiKA 1972/7-8/144).
W niniejszej sprawie we wniosku o przywrócenie terminu skarżąca wskazała, że powodem niedokonania przez nią czynności procesowej w terminie były problemy związane z przebiegiem ciąży jak i kłopoty zdrowotne skarżącej i jej nowonarodzonego dziecka, które wystąpiły po porodzie.
W ocenie Sądu złożone przez skarżącą oświadczenia jak i dokumenty (karta informacyjna leczenia szpitalnego z dnia [...] lutego 2012 r., odpis skrócony aktu urodzenia dziecka, zaświadczenie lekarskie z dnia [...] grudnia 2011 r.) w sposób wystarczający uprawdopodabniają okoliczności wskazujące na brak winy w uchybieniu terminu.
W tym stanie rzeczy, na podstawie art. 86 § 1 P.p.s.a. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, orzekł jak w sentencji postanowienia.