Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Agnieszka Wójcik po rozpoznaniu w dniu 8 września 2020 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi E. B. i K. B. na uchwałę Rady [...] z dnia [...] czerwca 2007 r. nr [...] w przedmiocie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego postanawia: 1. odrzucić skargę; 2. zwrócić ze Skarbu Państwa (kasa Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie) solidarnie na rzecz skarżących E. B. i K. B. kwotę 300 (trzysta) złotych tytułem uiszczonego wpisu sądowego.
E. B. i K. B. wnieśli do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie skargę na uchwałę Rady [...] z dnia [...] czerwca 2007 r. nr [...] w sprawie uchwalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego O..
W skardze podali, że są właścicielami działek nr: [...], [...] i [...] położonych w obrębie [...] ale nie wykazali tytułu prawnego do tych nieruchomości.
Wobec powyższego zarządzeniem z dnia 5 lutego 2020 r. wezwano skarżących do nadesłania, w terminie siedmiu dni pod rygorem odrzucenia skargi, tytułu prawnorzeczowego do działek nr: [...], [...] i [...] położonych w obrębie [...], tj. odpisu z księgi wieczystej.
Jak wynika z adnotacji doręczyciela placówki pocztowej, przesyłek nie doręczono z powodu ich niepodjęcia z placówki pocztowej. Placówka pocztowa dwukrotnie bezskutecznie zawiadamiała adresatów pism o możliwości odbioru przesyłek w urzędzie pocztowym (awizo z dnia 10 lutego 2020 r. i awizo powtórne z dnia 18 lutego 2020 r.), po czym w dniu 26 lutego 2020 r. zwróciła nieodebrane przesyłki do Sądu, które Przewodniczący Wydziału uznał za skutecznie doręczone w dniu 24 lutego 2020 r.
W dniu 26 kwietnia 2020 r. skarżący nadesłali żądany odpis księgi wieczystej, wygenerowany tegoż dnia z Centralnej Informacji Ksiąg Wieczystych oraz załączyli wniosek o przywrócenie terminu do dokonania tej czynności.
Postanowieniem z dnia 31 lipca 2020 r. Sąd odrzucił wniosek o przywrócenie terminu. Postanowienie to nie zostało zaskarżone, uzyskało więc walor prawomocności od dnia 3 września 2020 r.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje.
Stosownie do treści art. 57 § 1 pkt 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. 2019 r. poz. 2325 z późn. zm.) skarga powinna czynić zadość wymaganiom pisma w postępowaniu sądowym, a ponadto zawierać określenie naruszenia prawa lub interesu prawnego. Jeżeli interes prawny lub uprawnienie wnoszącego skargę na uchwałę lub akt prawa miejscowego nie zostały naruszone stosownie do wymagań przepisu szczególnego, sąd odrzuca skargę zgodnie z art. 58 § 1 pkt 5a tej ustawy.
Podstawę prawną wniesionej skargi stanowił art. 101 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2020 r. poz. 713) - w brzmieniu obowiązującym do dnia 1 czerwca 2017 r. - który stanowił, że każdy, czyj interes prawny lub uprawnienie zostały naruszone uchwałą lub zarządzeniem podjętymi przez organ gminy w sprawie z zakresu administracji publicznej, może - po bezskutecznym wezwaniu do usunięcia naruszenia - zaskarżyć uchwałę lub zarządzenie do sądu administracyjnego.
W świetle powołanego art. 101 ust. 1 skarga na uchwałę gminy nie ma charakteru swoistego actio popularis, a zatem do jej wniesienia nie legitymuje sama ewentualna sprzeczność zaskarżonej uchwały z prawem. Dla skutecznego wniesienia takiej skargi konieczne jest stwierdzenie naruszenia zindywidualizowanego interesu prawnego i wykazanie związku pomiędzy prawnie określoną sytuacją skarżącego a zaskarżoną uchwałą, naruszającą jego konkretny interes prawny lub uprawnienie poprzez ograniczenie lub pozbawienie konkretnych uprawnień wynikających z prawa materialnego.