Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący : Sędzia WSA Anna Szymańska po rozpoznaniu w dniu 7 sierpnia 2012 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi M. P. i R. P. na zarządzenie Starosty L. nr [...] w przedmiocie ustalenia opłat za sprzedaż kopii map i innych dokumentów z powiatowego zasobu geodezyjnego i kartograficznego postanawia: odrzucić skargę.
Pismem z dnia 23 marca 2012 r. M. P. i R. P. zaskarżyli do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie szereg zarządzeń Starosty L., w tym objęte niniejszą sprawą zarządzenie nr [...] w sprawie ustalenia opłat za sprzedaż kopii map i innych dokumentów z Powiatowego Zasobu Geodezyjnego i Kartograficznego w L., w tym także sporządzanych na nośnikach informacji, dotyczących ustalenia cen (opłat) za wykonanie kopii oraz aktualizacji treści mapy zasadniczej w Powiatowym Ośrodku Dokumentacji Geodezyjnej i Kartograficznej w L..
W odpowiedzi na skargę organ wniósł o jej oddalenie podnosząc, że zarządzenie z 2011 r. o numerze [...] nie zostało wydane.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje :
W pierwszej kolejności wskazać należy, że przed przystąpieniem do merytorycznego rozpoznania skargi Sąd bada legitymację skargową, zachowanie terminu oraz warunków formalnych skargi, a przede wszystkim dokonuje oceny dopuszczalności skargi. W tym ostatnim aspekcie chodzi głównie o to, czy skarga dotyczy przedmiotu objętego właściwością sądu administracyjnego.
Granice kognicji rzeczowej wojewódzkich sądów administracyjnych sprecyzowane zostały w przepisach art. art. 3 § 2 i 3 oraz art. 4 i art. 5 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jednolity Dz. U. z 2012 r., poz. 270), zwanej dalej w skrócie p.p.s.a, jak również wynikają ze szczególnych przepisów zawartych w innych aktach prawnych.
Zgodnie z art. 3 § 2 p.p.s.a., kontrola działalności administracji publicznej przez sądy administracyjne obejmuje orzekanie w sprawach skarg na:
1) decyzje administracyjne,
2) postanowienia wydane w postępowaniu administracyjnym, na które służy zażalenie albo kończące postępowanie, a także postanowienia rozstrzygające sprawę co do istoty,
3) postanowienia wydane w postępowaniu egzekucyjnym i zabezpieczającym, na które służy zażalenie,
4) inne akty lub czynności z zakresu administracji publicznej dotyczące uprawnień lub obowiązków wynikających z przepisów prawa,
4a)pisemne interpretacje przepisów prawa podatkowego wydawane w indywidualnych sprawach,
5) akty prawa miejscowego organów jednostek samorządu terytorialnego i terenowych organów administracji rządowej,
6) akty organów jednostek samorządu terytorialnego i ich związków, inne niż określone w pkt 5, podejmowane w sprawach z zakresu administracji publicznej,
7) akty nadzoru nad działalnością organów jednostek samorządu terytorialnego,
8) oraz bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania w przypadkach określonych w pkt 1-4a.
Zgodnie z art. 3 § 3 p.p.s.a., sądy administracyjne orzekają także w sprawach, w których przepisy ustaw szczególnych przewidują sądową kontrolę, i stosują środki określone w tych przepisach.
Uwzględniając powyższe nie ulega wątpliwości, iż konieczną przesłanką dopuszczalności zaskarżenia danego aktu jest fakt jego istnienia. Musi on istnieć w chwili wniesienia skargi do Sądu.
Tymczasem w niniejszej sprawie skarżący jako przedmiot zaskarżenia wskazują zarządzenie nr [...] w sprawie ustalenia opłat za sprzedaż kopii map i innych dokumentów z Powiatowego Zasobu Geodezyjnego i Kartograficznego w L., w tym także sporządzanych na nośnikach informacji, dotyczących ustalenia cen (opłat) za wykonanie kopii oraz aktualizacji treści mapy zasadniczej w Powiatowym Ośrodku Dokumentacji Geodezyjnej i Kartograficznej w L., który to akt nigdy nie został wydany. A zatem stwierdzić należy, że w rozpatrywanej sprawie brak jest przedmiotu zaskarżenia.
Okoliczność ta powoduje, że skargę M. P. i R. P. należy uznać za niedopuszczalną w rozumieniu art. 58 § 1 pkt 6 p.p.s.a.
Z tego względu, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, na podstawie art. 58 § 1 pkt 6 i § 3 p.p.s.a. orzekł jak w sentencji.