Referendarz sądowy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie Michał Majcher po rozpoznaniu w dniu 12 marca 2018 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku adwokat J. G. o przyznanie wynagrodzenia za zastępstwo prawne wykonane na zasadzie prawa pomocy w postępowaniu przed sądem administracyjnym w drugiej instancji w sprawie ze skargi M. K. na decyzję Wojewody [...] z dnia [...] grudnia 2014 r., nr [...] w przedmiocie wymeldowania z pobytu stałego postanawia: przyznać adwokat J. G. ze środków budżetowych Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie kwotę 180 (sto osiemdziesiąt) złotych tytułem wynagrodzenia za zastępstwo prawne wykonane na zasadzie prawa pomocy oraz kwotę 41,40 złotych (czterdzieści jeden zł 40/100) stanowiącą 23 % podatku od towarów i usług.
Postanowieniem z dnia 17 kwietnia 2015 r. Referendarz sądowy ustanowił w niniejszej sprawie dla Skarżącej adwokata, w ramach przyznania prawa pomocy.
W dniu 10 czerwca 2015 r. Okręgowa Rada Adwokacka w [...] pełnomocnikiem Strony wyznaczyła adwokat J. G.
Wyrokiem z dnia 21 września 2015 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił wniesioną skargę. Postanowieniem z dnia 21 września 2015 r. przyznano pełnomocnikowi skarżącej wynagrodzenie za pomoc prawna udzieloną w postępowaniu przez sądem I. instancji.
W dniu 10 grudnia 2015 r. pełnomocnik skarżącej wniósł skargę kasacyjną od powyższego wyroku z dnia 21 września 2015 r. Naczelny Sąd Administracyjny wyrokiem z dnia 13 września 2017 r., sygn.. II OSK 63/16 uchylił zaskarżony wyrok oraz zaskarżoną oraz poprzedzającą ją decyzję.
W piśmie z dnia 21 lutego 2018 r. wyznaczona adwokat wniosła o przyznanie kosztów nieopłaconej pomocy prawnej oświadczają, że nie zostały one opłacone w całości ani w części.
Rozpoznając powyższy wniosek Referendarz sądowy miał na względzie, że zgodnie z art. 250 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2017 r., poz. 1369 ze zm.), wyznaczony adwokat, radca prawny, doradca podatkowy albo rzecznik patentowy otrzymuje wynagrodzenie odpowiednio według zasad określonych w przepisach o opłatach za czynności adwokatów, radców prawnych, doradców podatkowych albo rzeczników patentowych w zakresie ponoszenia kosztów nieopłaconej pomocy prawnej oraz zwrotu niezbędnych i udokumentowanych wydatków.
Szczegółowe zasady ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez adwokata ustanowionego z urzędu zostały określone w rozporządzeniu Ministra Sprawiedliwości z dnia 3 października 2016 r. w sprawie ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez adwokata z urzędu (Dz. U. z 2016 r., poz. 1714).
W § 22 tego rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości wskazano, że w sprawach wszczętych i niezakończonych przed dniem wejścia w życie tego rozporządzenia (czyli przed dniem 2 listopada 2016 r.) należy stosować przepisy dotychczasowe do czasu zakończenia postępowania w danej instancji.
W niniejszej sprawie postępowanie przed Sądem I. instancji zakończyło się w dniu 21 września 2015 r. (data wyroku), zaś postępowanie przez NSA zostało wszczęte w dniu 11 grudnia 2015 r. (data wniesienia skargi kasacyjnej). Ustalenia więc wymagało, na podstawie jakich przepisów należy rozpoznać złożony wniosek. W dniu 22 października 2015 r. Minister Sprawiedliwości wydał rozporządzenie w sprawie ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez adwokata z urzędu (Dz. U. z 2015 r. poz. 1801), jednak weszło ono w życie w dniu 1 stycznia 2016 r. (§ 23). Nie miało zatem zastosowania w sprawie. Zastosowanie natomiast będzie miało rozporządzenie Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu (Dz. U. z 2013 r., poz. 461).
Zgodnie z § 18 ust. 1 pkt 1 lit. c tego rozporządzenia stawki minimalne wynoszą w postępowaniu przed sądami administracyjnym 240 zł (w sytuacji, gdy sprawa nie dotyczy należności pieniężnej ani skargi na decyzję lub postanowienie Urzędu Patentowego)
Natomiast zgodnie z § 18 ust. 1 pkt 2 tego rozporządzenia w drugiej instancji za sporządzenie i wniesienie skargi kasacyjnej oraz udział w rozprawie przed Naczelnym Sądem Administracyjnym - 75% stawki minimalnej określonej w pkt 1, a jeżeli w drugiej instancji nie prowadził sprawy ten sam adwokat - 100% tej stawki, w obu przypadkach nie mniej niż 120 zł.
Z uwagi na to, że ten sam pełnomocnik reprezentował Skarżącą w postępowaniu przed sądem I. instancji, następnie sporządził, wniósł skargę kasacyjną oraz stawił się na rozprawie przed NSA (co wynika z protokołu rozprawy), należało przyznać wyznaczonemu pełnomocnikowi wynagrodzenia w kwocie 180 zł (75% od kwoty 240 zł). Ustaloną opłatę, na podstawie § 2 ust. 3 cyt. rozporządzenia należało podwyższyć o stawkę podatku od towarów i usług.
W tym stanie rzeczy, na podstawie art. 250 § 1, art. 258 § 2 pkt 8 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi w zw. z § 18 ust. 1 pkt 2 i § 2 ust. 3 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu orzeczono jak w postanowieniu.