Starszy referendarz sądowy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie - Monika Stępkowska - Bigiej po rozpoznaniu w dniu 12 lipca 2018 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku adwokata D. C. o przyznanie wynagrodzenia za zastępstwo prawne wykonywane na zasadzie prawa pomocy za sporządzenie opinii o braku podstaw do wniesienia skargi kasacyjnej w sprawie ze skargi A. P. na zawiadomienie Wojewody [...] z dnia [...] stycznia 2017 r. nr [...] w przedmiocie rozpatrzenia zażalenia postanawia: przyznać na rzecz adwokata D. C. ze środków budżetowych Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie kwotę 180 (sto osiemdziesiąt) złotych tytułem wynagrodzenia za zastępstwo prawne wykonywane na zasadzie prawa pomocy oraz kwotę 41,40 (czterdzieści jeden 40/100) złotych stanowiącą 23 % podatku od towarów i usług.
Postanowieniem z dnia 3 kwietnia 2017 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie (WSA) odrzucił skargę A. P. (skarżącej) na zawiadomienie Wojewody [...] z dnia [...] stycznia 2017 r. nr [...] w przedmiocie rozpatrzenia skargi.
Po doręczeniu w dniu 4 maja 2017 r. odpisu ww. postanowienia, skarżąca w dniu 11 maja 2017 r. zwróciła się z wnioskiem o przyznanie jej prawa pomocy.
Postanowieniem z dnia 26 października 2017 r. starszy referendarz sądowy ustanowił dla skarżącej adwokata oraz umorzył postępowanie w zakresie zwolnienia od kosztów sądowych.
W piśmie z dnia 13 listopada 2017 r. Okręgowa Rada Adwokacka w [...] poinformowała, że wyznaczyła adwokata D. C. pełnomocnikiem z urzędu dla skarżącej w niniejszej sprawie.
W dniu 12 grudnia 2017 r. pełnomocnik skarżącej złożył opinię o braku podstaw do wniesienia skargi kasacyjnej wraz z jej odpisem oraz wniósł o przyznanie wynagrodzenia za sporządzenie przedmiotowej opinii i oświadczył, że opłaty z tytułu udzielenia pomocy prawnej nie zostały przez skarżącą opłacone w całości, ani w części.
Rozpoznając przedmiotowy wniosek zważono, co następuje:
Zgodnie z art. 250 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2016 r., poz. 718 ze zm.) wyznaczony adwokat, radca prawny, doradca podatkowy albo rzecznik patentowy otrzymuje wynagrodzenie odpowiednio według zasad określonych w przepisach o opłatach za czynności adwokatów, radców prawnych, doradców podatkowych albo rzeczników patentowych w zakresie ponoszenia kosztów nieopłaconej pomocy prawnej oraz zwrotu niezbędnych i udokumentowanych wydatków.
Szczególne zasady ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej, udzielanej przez adwokata ustanowionego z urzędu, reguluje w rozpatrywanej sprawie rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 3 października 2016 r. w sprawie ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez adwokata z urzędu (Dz. U. z 2016 r. poz. 1714).
W myśl § 21 ust. 1 pkt 2 lit. "b" tego rozporządzenia, opłata w postępowaniu przed sądem administracyjnym za sporządzenie i wniesienie skargi kasacyjnej albo za sporządzenie opinii o braku podstaw do wniesienia skargi kasacyjnej wynosi - 50 % opłaty określonej w pkt. 1, a jeżeli nie prowadził sprawy ten sam adwokat w drugiej instancji - 75 % tej opłaty, w obu przypadkach nie mniej niż 120 zł. Opłata określona w pkt. 1 omawianego przepisu wynosi 240 zł.
Natomiast stosownie do treści § 4 ust. 3 powołanego rozporządzenia w sprawach, w których strona korzysta z pomocy prawnej udzielonej przed adwokata ustanowionego z urzędu, opłaty, o których mowa w ust. 1 i 2 podwyższa się o kwotę podatku od towarów i usług wyliczoną według stawki podatku obowiązującej dla tego rodzaju czynności na podstawie przepisów o podatku od towarów i usług.
W rozpoznawanej sprawie pełnomocnik z urzędu skarżącej sporządził opinię o braku podstaw do wniesienia skargi kasacyjnej oraz złożył wniosek o zasądzenie kosztów nieopłaconej pomocy prawnej zawierający oświadczenie o nieopłaceniu tych kosztów ani w całości ani w części.
W tej sytuacji uznano, że należy mu przyznać wynagrodzenie za zastępstwo prawne w kwocie 180 zł (75 % stawki minimalnej, bowiem nie reprezentował on skarżącej w postępowaniu w pierwszej instancji) i podwyższyć tę kwotę o kwotę podatku od towarów i usług (23%).
Mając powyższe na uwadze, na podstawie powołanych wyżej przepisów oraz art. 258 § 2 pkt 8 ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, postanowiono jak w sentencji.