Ewa Orłowska referendarz sądowy w Wojewódzkim Sądzie Administracyjnym we Wrocławiu: po rozpoznaniu w dniu 1 września 2016 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy z wniosku H. B. o zwolnienie od kosztów sądowych i ustanowienie adwokata z urzędu w sprawie ze skargi H. B. na Kierownika Ośrodka Pomocy Społecznej w P. - Z. w przedmiocie przyznania pomocy ze środków publicznych Skarbu Państwa postanawia: I. przyznać prawo pomocy w zakresie obejmującym ustanowienie adwokata z urzędu; II. umorzyć postępowanie sądowe wszczęte wnioskiem o zwolnienie od kosztów sądowych.
Skarżący złożył wniosek o przyznanie prawa pomocy w zakresie obejmującym zwolnienie od kosztów sądowych i ustanowienie adwokata z urzędu w miejscu zamieszkania w celu reprezentowania jego interesów przed wszystkimi sądami RP, Trybunałem Konstytucyjnym i Międzynarodowym, co wynika z rubryki nr 5 formularza wniosku.
W uzasadnieniu wniosku wskazał, że prowadzi jednoosobowe gospodarstwo domowe i nie otrzymuje dochodów. Został pozbawiony środków do życia, prawa do opieki lekarskiej i prawa do zatrudnienia. Posiada [...] stopień niepełnosprawności. Jest nękany, represjonowany i dyskryminowany przez pracowników jednostek organizacyjnych Skarbu Państwa. Posiada zobowiązania wobec tych jednostek. Podał, że nie posiada nieruchomości oraz oszczędności, papierów i przedmiotów wartościowych.
W nawiązaniu do wspomnianego wniosku o wyznaczenie adwokata z urzędu w miejscu zamieszkania, pismem referendarza sądowego z dnia 18 lipca 2016 r. poinformowano skarżącego, że z treści art. 244 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tj. Dz. U. z 2016 r., poz. 718) wynika, że jeżeli strona we wniosku o przyznanie prawa pomocy wskazała adwokata, właściwa okręgowa rada adwokacka, w miarę możliwości i w porozumieniu ze wskazanym adwokatem, wyznaczy adwokata wskazanego przez stronę.
W związku z powyższym w piśmie tym wezwano skarżącego do wskazania, którego konkretnie adwokata (z podaniem imienia i nazwiska) prowadzącego kancelarię adwokacką w miejscu jego zamieszkania ma wyznaczyć właściwa Okręgowa Rada Adwokacka.
W odpowiedzi na to pismo skarżący pismem wysłanym 4 sierpnia 2016 r. podał, że nie zna adresów kancelarii adwokackich i radcowskim, którym mógłby powierzyć swoją sprawę, zwłaszcza tą o pozbawieniu go prawa do zabezpieczenia społecznego, co odpowiada art. 3 i art. 6 Europejskiej Konwencji Praw Człowieka. Oświadczył, że nie wskazał we wniosku żadnego adwokata ani radcy prawnego, a jedynie wniósł o wyznaczenie obrońcy z urzędu z terenu jego miejsca zamieszkania.
W pierwszej kolejności rozpoznaniu podlega wniosek o ustanowienie pełnomocnika z urzędu.
Z treści przepisu art. 245 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tj. Dz. U. z 2016 r., poz. 718), wynika, że ustanowienie adwokata z urzędu obejmuje prawo pomocy w zakresie częściowym. Z kolei przepis art. 246 § 1 pkt 2 cytowanej ustawy stanowi, że przyznanie prawa pomocy osobie fizycznej następuje w zakresie częściowym - gdy osoba ta wykaże, że nie jest w stanie ponieść jakichkolwiek kosztów postępowania.
Stosownie do art. 199 Prawa o postępowaniu przed sądami administracyjnymi strony ponoszą koszty postępowania związane ze swym udziałem w sprawie, chyba że przepis szczególny stanowi inaczej. Do tych przepisów szczególnych należy zaliczyć przepisy określające przesłanki warunkujące przyznanie prawa pomocy na wniosek strony.
Mając na uwadze trudną sytuację materialną skarżącego, który jest osobą niepełnosprawną i niepozostającą w zatrudnieniu, przyjąć należy, że wykazał on, iż spełnia przesłanki warunkujące przyznanie prawa pomocy w zakresie obejmującym ustanowienie adwokata z urzędu, co orzeczono w pkt I sentencji.