Ewa Orłowska referendarz sądowy w Wojewódzkim Sądzie Administracyjnym we Wrocławiu po rozpoznaniu w dniu 26 lutego 2016 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy z wniosku Z. Z. o zwolnienie od kosztów sądowych w sprawie ze skargi Z. Z. na postanowienie Wojewody [...] z dnia [...] r. [...] w przedmiocie odmowy wydania zaświadczenia o żądnej treści postanawia: umorzyć postępowanie z wniosku o zwolnienie od kosztów sądowych.
Prawomocnym postanowieniem referendarza sądowego z dnia 3 grudnia 2015 r. skarżącemu zostało przyznane prawo pomocy w zakresie obejmującym ustanowienie radcy prawnego z urzędu i umorzone zostało postępowanie wszczęte wnioskiem o zwolnienie od kosztów sądowych, z uwagi na to, że skarżący jest zwolniony z obowiązku ich ponoszenia z mocy ustawy.
W celu realizacji tego postanowienia Okręgowa Izba Radców Prawnych we W. dnia 15 grudnia 2015 r. wyznaczyła pełnomocnika z urzędu racę prawnego K. K..
Wyrok Sądu z dnia 4 listopada 2015 r. oddalający skargę w całości został doręczony pełnomocnikowi z urzędu w dniu 22 stycznia 2016 r.
Dnia 8 lutego 2016 r. skarżący nadał, w urzędzie pocztowym, wniosek o przyznanie prawa pomocy w zakresie obejmującym zwolnienie od kosztów sądowych, co wynika z rubryki nr 4.1. tego formularza, w której skarżący zaznaczył jedynie, że wnosi o zwolnienie od kosztów sądowych.
Wniosek ten wpłynął do Sądu w dniu 10 lutego 2016 r. i został rozpoznany postanowieniem referendarza sądowego z dnia 17 lutego 2016 r. umarzającym postępowanie wszczęte tym wnioskiem.
Następnie w piśmie przewodnim z dnia 16 lutego 2016 r. pełnomocnik z urzędu zawarła informację o tym, że dołączona do tego pisma skarga kasacyjna zawiera wniosek o przyznanie prawa pomocy w zakresie częściowym. W piśmie dodała, że skarżący poinformował ją o tym, że wyżej wymieniony wniosek sporządzony na urzędowym formularzu przesłał samodzielnie bezpośrednio do Sądu z początkiem lutego 2016 r.
Wraz z tym pismem pełnomocnik z urzędu złożyła wspomnianą skargę kasacyjną z dnia 16 lutego 2016 r. Skarga ta zawiera wniosek o przyznanie skarżącemu prawa pomocy w zakresie częściowym obejmującym zwolnienie od opłat sądowych i wydatków w całości.
Przesłany przez skarżącego wniosek o przyznanie prawa pomocy w zakresie obejmującym zwolnienie od kosztów sądowych, który wpłynął do Sądu w dniu 10 lutego 2016 r., został już rozpoznany powyższym postanowieniem referendarza sądowego z dnia 17 lutego 2016 r. umarzającym postępowanie wszczęte tym wnioskiem.
W tej sytuacji nie można przyjąć, iż zawarty w skardze kasacyjnej - która wpłynęła do Sądu wraz pismem przewodnim w dniu 22 lutego 2016 r. - wniosek o przyznanie skarżącemu prawa pomocy w zakresie częściowym obejmującym zwolnienie od opłat sądowych i wydatków w całości jest tym samym wnioskiem, co wniosek przesłany przez skarżącego, który wpłynął do Sądu w dniu 10 lutego 2016 r. i został już rozpoznany.
Rozpoznaniu zatem w niniejszej sprawie podlega powyższy, zawarty w skardze kasacyjnej, wniosek o przyznanie skarżącemu prawa pomocy w zakresie częściowym obejmującym zwolnienie od opłat sądowych i wydatków w całości.
Wniosek ten został zakwalifikowany jako kolejny wniosek o przyznanie prawa pomocy w zakresie częściowym obejmującym zwolnienie od kosztów sądowych.
Przepis art. 249a § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tj. Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.) stanowi, że jeżeli strona cofnie wniosek lub rozpoznanie wniosku stało się zbędne, postępowanie w sprawie przyznania prawa pomocy umarza się.