Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Beata Kalaga - Gajewska po rozpoznaniu w dniu 14 czerwca 2013 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi M.C. (C.) na bezczynność Wojewody [...] w przedmiocie egzekwowania świadczeń dotyczących wynagrodzenia za pracę, ekwiwalentu za odzież roboczą i posiłki postanawia odrzucić skargę
Pismem z dnia [...] M.C. złożył do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach skargę na bezczynność Wojewody [...] w zakresie unikania podejmowania stosownych decyzji na podstawie obowiązującej ustawy o zatrudnieniu socjalnym i wniósł o zobowiązane organu do natychmiastowego podjęcia działań w celu wyegzekwowania należnych świadczeń.
Skarżący wskazał, że dniach od [...] do [...] był uczestnikiem Centrum Integracji Społecznej w C. działającym na podstawie decyzji Wojewody [...] z dnia [...] nr [...]. W związku z tym domagał się od Centrum wypłaty wynagrodzenia za pracę w godzinach nadliczbowych, ekwiwalentu za przysługującą mu odzież i obuwie robocze oraz posiłki. Brak odpowiedzi ze strony Centrum spowodował zwrócenie się do Wojewody [...] z żądaniem wydania stosowych decyzji.
W odpowiedzi na skargę organ wniósł o jej odrzucenie, ewentualnie oddalenie. Podkreślił, że nie ma prawa podejmowania rozstrzygnięć decyzyjnych względem działalności Centrum Integracji Społecznej, niż te wynikające z ustawy o zatrudnieniu socjalnym - nadania statusu, jego przedłużenie oraz cofnięcie statusu Centrum.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył co następuje:
Obowiązkiem sądu przed przystąpieniem do merytorycznego rozpoznania skargi jest zbadanie m.in. legitymacji skarżącego, zachowania terminu wniesienia skargi i spełnienia przez nią warunków formalnych, a przede wszystkim ocena dopuszczalności skargi. W tym ostatnim aspekcie chodzi m.in. o to, czy skarga dotyczy przedmiotu objętego właściwością sądu administracyjnego
Zgodnie z art. 1 ustawy z dnia 25 lipca 2002 r. Prawo o ustroju sądów administracyjnych (Dz. U. z 2002 r., Nr 153, poz. 1269 ze zm.) sądy administracyjne sprawują wymiar sprawiedliwości między innymi poprzez kontrolę działalności administracji publicznej, która sprawowana jest pod względem zgodności z prawem. Zakres kognicji tych sądów został natomiast doprecyzowany przepisami art. 3 § 2 i 3, art. 4 i art. 5 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.), zwanej dalej w skrócie jako "P.p.s.a." Wynikają one także ze szczegółowych przepisów zawartych w innych aktach prawnych.
Stosownie do treści art. 3 § 2 P.p.s.a. sądy administracyjne orzekają w sprawach w sprawach skarg na:
1. decyzje administracyjne;
2. postanowienia wydane w postępowaniu administracyjnym, na które służy zażalenie albo kończące postępowanie, a także na postanowienia rozstrzygające sprawę co do istoty;
3. postanowienia wydane w postępowaniu egzekucyjnym i zabezpieczającym na które służy zażalenie;
4. inne niż określone w pkt 1-3 akty lub czynności z zakresu administracji publicznej dotyczące uprawnień lub obowiązków wynikających z przepisów prawa;
4a. pisemne interpretacje przepisów prawa podatkowego wydawane w indywidualnych sprawach;
5. akty prawa miejscowego organów jednostek samorządu terytorialnego i terenowych organów administracji rządowej;
6. akty jednostek samorządu terytorialnego i ich związków inne niż określone w pkt. 5 podejmowane w sprawach z zakresu administracji publicznej;