Sprawa ze skargi A. G. na przewlekłe prowadzenie postępowania przez Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego w przedmiocie odmowy uzgodnienia projektu decyzji o ustaleniu warunków zabudowy
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA - Krystyna Napiórkowska po rozpoznaniu w dniu 04 marca 2014 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi A. G. na przewlekłe prowadzenie postępowania przez Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego w przedmiocie odmowy uzgodnienia projektu decyzji o ustaleniu warunków zabudowy postanawia: odrzucić skargę.

Uzasadnienie

Pismem z dnia 5 sierpnia 2013 r. A. G. wniosła do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie skargę na przewlekłe prowadzenie postępowania administracyjnego przez Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego w sprawie rozpatrzenia zażalenia na postanowienie [...] Konserwatora Zabytków z dnia [...] kwietnia 2013 r. odmawiające uzgodnienia projektu decyzji o ustaleniu warunków zabudowy dla inwestycji polegającej na rozbudowie budynku mieszkalnego jednorodzinnego w zabudowie bliźniaczej przy ul. [...] w dzielnicy [...] w W.

Zgodnie z zarządzeniem z dnia 29 stycznia 2014 r. wezwano skarżącą do wykazania, że przed wniesieniem skargi został wyczerpany tryb określony w art. 37 k.p.a. poprzez nadesłanie odpisu wezwania do usunięcia naruszenia prawa skierowanego do Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego - w terminie 7 dni, pod rygorem odrzucenia skargi.

Ze zwrotnego potwierdzenia odbioru znajdującego się w aktach sprawy wynika, że powyższe wezwanie doręczono skarżącej w dniu 7 lutego 2014 r. Ostatni dzień terminu do uzupełnienia braków formalnych skargi przypadł zatem na dzień 14 lutego 2014 r. Pomimo upływu zakreślonego terminu, skarżąca nie udzieliła odpowiedzi na wezwanie.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje.

Stosownie do art. 58 § 1 pkt 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.) - dalej p.p.s.a. - sąd odrzuca skargę gdy nie uzupełniono w wyznaczonym terminie braków formalnych skargi.

Zgodnie z art. 52 § 1 i § 2 p.p.s.a., skargę można wnieść po wyczerpaniu środków zaskarżenia, jeżeli służyły one skarżącemu w postępowaniu przed organem właściwym w sprawie, chyba że skargę wnosi prokurator, Rzecznik Praw Obywatelskich lub Rzecznik Praw Dziecka. Przez wyczerpanie środków zaskarżenia należy rozumieć sytuację, w której stronie nie przysługuje żaden środek zaskarżenia, taki jak zażalenie, odwołanie lub wniosek o ponowne rozpatrzenie sprawy, przewidziany w ustawie.

W przypadku skargi na przewlekłe prowadzenie postępowania administracyjnego przez organ, przed jej wniesieniem strona powinna wyczerpać tryb określony w art. 37 § 1 k.p.a. Przepis ten stanowi, że na niezałatwienie sprawy w terminie określonym w art. 35, w przepisach szczególnych, ustalonym w myśl art. 36 lub na przewlekłe prowadzenie postępowania stronie służy zażalenie do organu wyższego stopnia, a jeżeli nie ma takiego organu - wezwanie do usunięcia naruszenia prawa.

W niniejszej sprawie wniesienie skargi powinno zostać poprzedzone wezwaniem do usunięcia naruszenia prawa, skierowanym do Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego. Skarżąca nie udzieliła odpowiedzi na wezwanie do wykazania, że tryb wniesienia skargi został wyczerpany, a tym samym nie uzupełniła braków formalnych skargi.

Warunek zawarty w art. 52 § 1 p.p.s.a., tj. wyczerpanie środków zaskarżenia, rozumiany powinien być w postępowaniu ze skargi na przewlekłe prowadzenie postępowania jako złożenie środka prawnego przewidzianego w art. 37 § 1 k.p.a. (por. postanowienie Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 4 lipca 2012 r. sygn. akt II OSK 1478/12, Lex nr 1282310). Nieuzupełnienie braku formalnego skargi w postaci załączenia do niej odpisu środka prawnego przewidzianego w art. 37 k.p.a. uzasadnia odrzucenie skargi na podstawie art. 58 § 1 pkt 3 p.p.s.a. (por. postanowienie NSA z dnia 18 stycznia 2011 r. sygn. akt I OSK 2120/10, Lex nr 687104).

Uwzględniając powyższe, na podstawie art. 58 § 1 pkt 3 i § 3 p.p.s.a. Sąd orzekł, jak w sentencji postanowienia.

Strona 1/1