Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie: Przewodniczący: Sędzia WSA Teresa Zyglewska po rozpoznaniu w dniu 4 września 2012 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi L. W. na bezczynność Prezesa Narodowego Funduszu Zdrowia w przedmiocie odpowiedzi na zawiadomienie w sprawie odebrania lekarzowi prawa do leczenia pacjentów oraz wypłaty odszkodowania postanawia odrzucić skargę.
L. W. przedmiotem skargi do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie uczynił bezczynność Prezesa Narodowego Funduszu Zdrowia w odpowiedzi na zawiadomienie skarżącego z dnia 6 sierpnia 2012 r., w którym zażądał odebrania prawa do leczenia pacjentów ordynatorowi i kierownikowi kliniki neurologii oraz wypłaty przez klinikę odszkodowania.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje.
Zgodnie z art. 3 § 1 i 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r., poz. 270), dalej powoływanej również jako ppsa, sądy administracyjne sprawują kontrolę działalności administracji publicznej, która obejmuje orzekanie w sprawach skarg na:
1) decyzje administracyjne,
2) postanowienia wydane w postępowaniu administracyjnym, na które służy zażalenie albo kończące postępowanie, a także postanowienia rozstrzygające sprawę co do istoty,
3) postanowienia wydane w postępowaniu egzekucyjnym i zabezpieczającym, na które służy zażalenie,
4) inne akty lub czynności z zakresu administracji publicznej dotyczące uprawnień lub obowiązków wynikających z przepisów prawa,
4a)pisemne interpretacje przepisów prawa podatkowego wydawane w indywidualnych sprawach,
5) akty prawa miejscowego organów jednostek samorządu terytorialnego i terenowych organów administracji rządowej,
6) akty organów jednostek samorządu terytorialnego i ich związków, inne niż określone w pkt 5, podejmowane w sprawach z zakresu administracji publicznej,
7) akty nadzoru nad działalnością organów jednostek samorządu terytorialnego
8) oraz bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania w przypadkach określonych w pkt 1 - 4a.
W myśl art. 3 § 3 ppsa, sądy administracyjne orzekają także w sprawach, w których przepisy ustaw szczególnych przewidują sądową kontrolę, i stosują środki określone w tych przepisach.
Pozytywne określenie właściwości oznacza, że dopuszczalna jest skarga do sądu administracyjnego tylko na prawne formy działania organów administracji publicznej, o których mowa w art. 3 § 2 pkt 1-8 ppsa oraz w sytuacjach przewidzianych przez ustawy szczególne, z zastrzeżeniem wynikającym z art. 5 ppsa. A contrario skarga na inne formy działania jest niedopuszczalna i podlega odrzuceniu na podstawie art. 58 § 1 pkt 1 lub 6 ppsa, ze szczególnym uwzględnieniem prawa do sądu gwarantowanego przez art. 45 ust. 1 Konstytucji oraz zasady domniemania właściwości sądów powszechnych (art. 177 Konstytucji).
Jak wskazano, skarżący wniósł do Wojewódzkiego Sadu Administracyjnego w Warszawie skargę na bezczynność Prezesa Narodowego Funduszu Zdrowia w odpowiedzi na zawiadomienie z dnia 6 sierpnia 2012 r., w którym zażądał on odebrania prawa do leczenia pacjentów ordynatorowi i kierownikowi kliniki neurologii oraz wypłaty przez klinikę odszkodowania.
Zgodnie z art. 5 pkt 4 ustawy z dnia 2 grudnia 2009 r. o izbach lekarskich (Dz. U. Nr 219, poz. 1708 ze zm.) zawieszanie i pozbawianie prawa wykonywania zawodu lekarza oraz ograniczanie w wykonywaniu tego zawodu jest zadaniem samorządu lekarzy. Pozbawienie prawa wykonywania zawodu lekarza jest jedną z kar, które może orzekać sąd lekarski (art. 83 ust. 1 pkt 7 powołanej ustawy). Od orzeczenia okręgowego sądu lekarskiego stronom przysługuje odwołanie do Naczelnego Sądu Lekarskiego (art. 90 ust. 1 powołanej ustawy), zaś od prawomocnego orzeczenia Naczelnego Sądu Lekarskiego kończącego postępowanie stronom, ministrowi właściwemu do spraw zdrowia i Prezesowi Naczelnej Rady Lekarskiej, przysługuje kasacja do Sądu Najwyższego.