Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA - Jolanta Sikorska po rozpoznaniu w dniu 25 listopada 2004 r. przy udziale --- na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi T. O. na bezczynność Rady Miejskiej W. w przedmiocie czynszu za najem lokali p o s t a n a w i a odrzucić skargę.
T. O. złożył w niniejszej sprawie skargę na bezczynność Rady Miejskiej W. podając, że Rada Miejska W. "złamała" prawo albowiem nie udzieliła mu odpowiedzi w terminie ustawowym na jego pismo z jakim w imieniu swoim i mieszkańców kamienicy nr [...] położonej przy ulicy [...] we W. zwrócił się do klubu radnych KO, SLD-UP, WSD i LPR z prośbą o to, aby radni nie podwyższali czynszów za najem lokali. Wskazując na powyższe domagał się, aby sąd zajął się tą sprawą i wydał postanowienie, a następnie wyrok.
Sąd zważył co następuje.
Skarga podlegała odrzuceniu. Zgodnie bowiem z przepisem art. 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270) sądy administracyjne powołane są do rozpoznawania spraw sądowoadministracyjnych. Według zaś art. 1 owej ustawy sprawy sądowoadministracyjne to sprawy z zakresu kontroli działalności administracji publicznej oraz inne sprawy, do których przepisy ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi stosuje się z mocy ustaw szczególnych. Ustawa ta w art. 3 § 1 stanowi, że sądy administracyjne sprawują kontrolę działalności administracji publicznej i stosują środki określone w ustawie. Kontrola ta obejmuje orzekanie w sprawach skarg na akty i czynności wskazane w art. 3 § 2 pkt 1 - 7 i w § 3, a także na bezczynność organów w przypadkach określonych w art. 3 § 2 pkt 1 - 4 omawianej ustawy, to jest na bezczynność organu administracji publicznej w sprawie wydania: 1) decyzji administracyjnych, 2) postanowień w postępowaniu administracyjnym, na które służy zażalenie albo kończące postępowanie, a także postanowień rozstrzygających sprawę co do istoty, 3) postanowień w postępowaniu egzekucyjnym i zabezpieczającym, na które służy zażalenie oraz 4) innych niż określone w pkt 1-3 akty lub czynności z zakresu administracji publicznej dotyczące uprawnień lub obowiązków wynikających z przepisów prawa. Z wyżej powołanych przepisów wynika niedopuszczalność skargi na bezczynność organu stanowiącego gminy w przedmiocie podjęcia uchwały nie mającej charakteru indywidualnej decyzji administracyjnej.
Przedmiotem skargi wniesionej w niniejszej sprawie jest właśnie bezczynność organu stanowiącego gminy w spawie podlegającej uregulowaniu uchwałą, nie mającą charakteru decyzji administracyjnej.
W tej sytuacji w świetle wyżej powołanych przepisów prawa skargę należało uznać za niedopuszczalną. Podległa ona zatem odrzuceniu, co orzeczono na podstawie art. 58 § 1 pkt 6) wyżej powołanej ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi.