Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Henryk Ożóg Sędziowie Sędzia NSA Tadeusz Kuczyński (spr.) Sędzia WSA Wanda Wiatkowska - Ilków Protokolant Jolanta Pociejowska po rozpoznaniu w Wydziale IV na rozprawie w dniu 13 września 2011 r. sprawy ze skargi K. J. na bezczynność Komendanta Wojewódzkiego Policji we W. w przedmiocie wypłaty równoważnika pieniężnego za remont lokalu, przyznanego decyzją Nr [...] za lata 2006-2010 postanawia odrzucić skargę.
Pismem z dnia 8 marca 2011 r. K. J. wniósł skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, w której domagał się stwierdzenia bezczynności Komendanta Wojewódzkiego Policji we W. "w sprawie uchylania się od wypłacenia równoważnika pieniężnego za remont zajmowanego lokalu przyznanego skarżącemu decyzją nr [...] za lata 2006 - 2010".
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Skarga jest niedopuszczalna. Zgodnie z treścią art. 1 § 1 ustawy z dnia 25 lipca
2002 r. - Prawo o ustroju sądów administracyjnych (Dz. U. nr 153, poz., 1269 ze zm.), sądy administracyjne sprawują wymiar sprawiedliwości m.in. przez kontrolę działalności administracji publicznej. Kontrola ta sprawowana jest pod względem zgodności z prawem (§ 2 tej ustawy) w trybie i na zasadach określonych w przepisach ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. nr 153, poz. 1270 ze zm.), zwanej dalej p.p.s.a. Przedmiotowy zakres tej kontroli określony został w art. 3 p.p.s.a. Stosownie do treści art. 3 § 2 pkt 8 p.p.s.a., kontrola działalności administracji publicznej przez sądy administracyjne obejmuje orzekanie w sprawach skarg na bezczynność organów w przypadkach określonych w pkt 1 - 4a tego przepisu. Oznacza to, że bezczynność ta może dotyczyć jedynie sytuacji, w których organ nie wydaje decyzji administracyjnych, niektórych postanowień (w postępowaniu administracyjnym, na które służy zażalenie albo kończących postępowanie, a także rozstrzygających co do istoty, ponadto wydanych w postępowaniu egzekucyjnym i zabezpieczającym, na które służy zażalenie) oraz innych aktów lub czynności z zakresu administracji publicznej dotyczących uprawnień lub obowiązków wynikających z przepisów prawa. Przy czym w literaturze przyjmuje się, że bezczynność organu administracji publicznej zachodzi wówczas, gdy w prawnie określonym terminie wymieniony organ nie podejmie żadnych czynności w sprawie lub gdy wprawdzie prowadził postępowanie w sprawie, jednakże mimo istnienia ustawowego obowiązku, nie zakończył go wydaniem stosownego aktu lub nie podjął czynności (T. Woś (w:) T. Woś, H. Knysiak-Molczyk, M. Romańska, Postępowanie sądowoadministracyjne, Warszawa 2004, s. 84).
Tymczasem w niniejszej sprawie skarga na bezczynność została wniesiona przez K. J. już po wydaniu przez Komendanta Wojewódzkiego Policji we W. decyzji z dnia [...], nr [...] którą organ policyjny m. in. utrzymał w mocy decyzję Komendanta Powiatowego Policji w J. z dnia [...], nr [...] w części dotyczącej odmowy dokonania czynności wypłaty równoważnika pieniężnego za remont lokalu mieszkalnego za lata 2006-2010. A zatem w chwili wniesienia skargi do Sądu organ nie pozostawał już w bezczynności. Należy jednocześnie wskazać, że wyrokiem z dnia 13 września
2011 r., sygn. akt IV SA/Wr 294/11 Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu oddalił skargę K. J. na wymienioną decyzję Komendanta Wojewódzkiego Policji we W. z dnia [...].
W orzecznictwie (por. postanowienie NSA z dnia 14 stycznia
1987 r., sygn. akt. IV SAB 14/86 - ONSA 1987/1/7, postanowienie WSA w Gdańsku z dnia 9 grudnia 2004 r. sygn. II SAB/Gd 46/03, Lex nr 203323 oraz postanowienia WSA w Gliwicach z dnia 14 czerwca 2010 r., sygn. akt I SAB/GL 4/10, publ. CBOSA, z dnia 19 listopada 2010 r., sygn. akt II SAB/GL 59/10, publ. LEX nr 785364), jak i w doktrynie (por. komentarz do ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi pod redakcją T. Wosia W-ctwo Prawnicze Lexis Nexis Warszawa 2005 r., str. 89) przyjmuje się natomiast zgodnie, że skargę na bezczynność można wnieść do czasu załatwienia przez właściwy organ sprawy. Skarga na bezczynność wniesiona przez stronę po wydaniu i doręczeniu jej decyzji jest niedopuszczalna.
Na marginesie jedynie należy wskazać, iż brak jest podstaw do umorzenia postępowania sądowego w rozpatrywanym przypadku. Postępowanie należy bowiem umorzyć jako bezprzedmiotowe na mocy art. 161 § 1 pkt 3 p.p.s.a. w takiej sytuacji, gdy organ przerywa stan bezczynności, np. wydając akt administracyjny, już po wniesieniu skargi na tę bezczynność (por. uchwała Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 26 listopada 2008 r., sygn. akt I OPS 6/08, publ. LEX nr 463487).
Mając na względzie powyższe Sąd, działając na podstawie art. 58 § 1 pkt 6 i § 3 p.p.s.a., orzekł jak w sentencji postanowienia.