Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Lidia Serwiniowska po rozpoznaniu w dniu 28 kwietnia 2015 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi K. S. na bezczynność Dyrektora Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej w Ś. w przedmiocie rozpatrzenia wniosku z dnia 20 października 2014 r. w sprawie przyznania pomocy w formie zasiłku okresowego, celowego i celowego specjalnego postanawia: odrzucić skargę.
Skargą z dnia 24 (29) listopada 2014 r. K. S. (skarżąca) zakwestionowała bezczynność MOPS polegającą na niewydaniu jej "decyzji za październik 2014 i listopad 2014".
Pismem z dnia 27 lutego 2015 r. Sąd wezwał skarżącą do sprecyzowania skargi przez wskazanie w stosunku do każdego z dziewięciu punktów: (...) w przypadku, gdy przedmiotem skargi jest bezczynność organu, należy wskazać organ, który pozostaje bezczynny oraz sprawę, której bezczynność dotyczy przez wskazanie wniosku, który miał wszcząć postępowanie administracyjne, daty jego sporządzenia, daty wniesienia do organu, przedmiotu, którego ów wniosek dotyczy, a także, czy przed wniesieniem do Sądu skargi na bezczynność organu we wskazanym przedmiocie skarżąca wyczerpała środki odwoławcze służące w postępowaniu administracyjnym w związku z bezczynnością organu, należy wskazać konkretne pismo stanowiące zażalenie na bezczynność organu w konkretnej sprawie.
Odpowiedzi należało udzielić w terminie 7 dni od daty otrzymania niniejszego pisma pod rygorem pozostawienia pisma z dnia 29 (24) listopada 2014 r.: "Skarga na bezczynność i zwłokę MOPS-u" bez rozpoznania (art. 49 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (j.t. Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.), zwanej dalej p.p.s.a.
Wezwanie to skarżąca otrzymała w dniu 6 marca 2015 r. i do dnia podjęcia niniejszego postanowienia nałożonego nim obowiązku nie wykonała.
Przepis art. 58 § 1 pkt 3 p.p.s.a. stanowi, że sąd odrzuca skargę gdy nie uzupełniono w wyznaczonym terminie braków formalnych skargi.
W związku z tym należało orzec jak w sentencji postanowienia.
Rygor z art. 49 p.p.s.a. odnosi się do sytuacji, gdy ustawa nie stanowi inaczej.
W związku z tym, że przepis art. 58 § 1 pkt 3 p.p.s.a. reguluje odmiennie konsekwencje nieusunięcia braku formalnego skargi to rygor przewidziany w art. 49 p.p.s.a. nie znajduje zastosowania wobec tego rodzaju pisma.