Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia NSA Henryk Ożóg po rozpoznaniu w dniu 7 maja 2015 r., na posiedzeniu niejawnym, sprawy z wniosku Wójta Gminy J. o rozstrzygnięcie sporu o właściwość między Wójtem Gminy J. a Wójtem Gminy W. w przedmiocie udzielenia pomocy finansowej w formie zasiłku okresowego oraz zasiłku stałego postanawia: uznać się niewłaściwym i przekazać sprawę Naczelnemu Sądowi Administracyjnemu.
Pismem z 27 kwietnia 2015 r. Kierownik Gminnego Ośrodka Pomocy Społecznej w J., działając na podstawie pełnomocnictwa udzielonego przez Wójta Gminy J. zwrócił się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu o rozstrzygnięcie sporu o właściwość pomiędzy Wójtem Gminy J. (Gminnym Ośrodkiem Pomocy Społecznej w J.) a Wójtem Gminy W. (Gminnym Ośrodkiem Pomocy Społecznej w W.) w sprawie udzielenia pomocy finansowej W. D. w formie zasiłku okresowego oraz zasiłku stałego.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 4 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jednolity: Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm., zwanej dalej - w skrócie - "p.p.s.a."), sądy administracyjne rozstrzygają spory o właściwość między organami jednostek samorządu terytorialnego i między samorządowymi kolegiami odwoławczymi, o ile odrębna ustawa nie stanowi inaczej, oraz spory kompetencyjne między organami tych jednostek a organami administracji rządowej.
Jak stanowi art. 13 § 1 p.p.s.a. wojewódzkie sądy administracyjne rozpoznają wszystkie sprawy sądowoadministracyjne z wyjątkiem spraw, dla który zastrzeżona jest właściwość Naczelnego Sądu Administracyjnego.
Stosownie natomiast do treści art. 15 § 1 pkt 4 p.p.s.a. spory, o których mowa w art. 4 powoływanej ustawy rozstrzygane są przez Naczelny Sąd Administracyjny.
Z przytoczonych przepisów wynika zatem jednoznacznie, że sądem właściwym do rozpoznania wniosku o rozstrzygnięcie przedmiotowego sporu o właściwość będzie Naczelny Sąd Administracyjny. Stąd też tutejszy Sąd uznając się niewłaściwym, zobowiązany był do przekazania sprawy sądowi właściwemu zgodnie z dyspozycją art. 59 § 1 p.p.s.a., o czym orzeczono jak w sentencji niniejszego postanowienia.