Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący - Sędzia WSA Mirosława Pindelska po rozpoznaniu w dniu 26 września 2017 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi S. (...) w W. na rozstrzygnięcie Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia (...) sierpnia 2017 r., nr (...) w przedmiocie oceny wniosku o dofinansowanie realizacji projektu postanawia: 1. pozostawić skargę bez rozpatrzenia; 2. nakazać Skarbowi Państwa - Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Warszawie wypłacić na rzecz S. (...) w W. kwotę 200 zł (dwieście złotych), tytułem zwrotu uiszczonego wpisu sądowego od skargi, wpisanego do rejestru opłat sądowych w dniu (...) sierpnia 2017 r. pod poz. (...)
S. w W. (dalej: "skarżąca"), wniosła do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie skargę na rozstrzygnięcie Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia [...] sierpnia 2017 r., nr [...] w przedmiocie oceny wniosku o dofinansowanie realizacji projektu.
W sprawie zastosowanie ma ustawa z dnia 11 lipca 2014 r. o zasadach realizacji programów w zakresie polityki spójności finansowanych w perspektywie finansowej 2014-2020 (Dz.U. z 2017 r. poz. 1460 ze zm.), dalej: "u.z.r.p.", która określa szczególne zasady zaskarżenia rozstrzygnięć właściwej instytucji do wojewódzkiego sądu administracyjnego.
Przepis art. 61 ust. 3 u.z.r.p. enumeratywnie wylicza składniki wchodzące w skład kompletnej dokumentacji jaką wnioskodawca jest zobowiązany dostarczyć wraz ze skargą. Są to wniosek o dofinansowanie projektu, informacja o wynikach oceny projektu, wniesiony protest oraz informacja o rozstrzygnięciu podjętym wskutek wniesienia protestu, wszystko wraz z ewentualnymi załącznikami. Dokumentacja ta wnoszona jest przez wnioskodawcę w oryginale lub w postaci uwierzytelnionej kopii (art. 61 ust. 4 u.z.r.p.). Kopie dokumentów może poświadczyć za zgodność z oryginałem pełnomocnik strony będący m.in. radcą prawnym (art. 48 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi; Dz. U. z 2017 r., poz. 1369 ze zm., dalej: "p.p.s.a.").
Zarządzeniem z dnia [...] sierpnia 2017 r. profesjonalny pełnomocnik Skarżącej (radca prawny) została wezwana do uzupełnienia dokumentacji poprzez wniesienie kompletnej dokumentacji w sprawie w oryginale lub uwierzytelnionej kopii, obejmującej protest od wyników oceny formalnej z dnia [...] lipca 2017 r. wraz z ewentualnymi załącznikami oraz wniosek o dofinansowanie projektu wraz z ewentualnymi załącznikami w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania pod rygorem pozostawienia skargi bez rozpatrzenia. Sąd wskazał również, że ww. dokumenty nadesłano w formie kopii, które nie zostały uwierzytelnione zgodnie z odnośnymi przepisami prawa.
W odpowiedzi na wezwanie pełnomocnik skarżącej przesłała wymagane dokumenty jednak nie zostały one prawidłowo uwierzytelnione.
Należy zauważyć, że art. 6 ust. 3 zd. 2 i 3 ustawy z dnia 6 lipca 1982 r. o radach prawnych (Dz.U. z 2016 r. poz. 233 ze zm.) stanowi, że poświadczenie dokumentu przez radcę prawnego powinno zawierać podpis radcy prawnego, datę i oznaczenie miejsca jego sporządzenia, a na żądanie również godzinę dokonania czynności. Jeżeli dokument zawiera cechy szczególne (dopiski, poprawki lub uszkodzenia) radca prawny stwierdza to w poświadczeniu.
Z powyższego przepisu wyraźnie wynika, że poświadczenie powinno zawierać podpis radcy prawnego, przy czym musi to być podpis własnoręczny. Podpis na dokumencie jest bowiem formą złożenia oświadczenia woli lub wiedzy i służy identyfikacji osoby, która to oświadczenie złożyła. Podpis własnoręczny nie może być zastąpiony nie tylko podpisem sporządzonym na maszynie (komputerze), ale też żadnym innym podpisem mechanicznym, np. faksymile (tuszowe odbicie wzoru podpisu) czy też kserograficzną odbitką własnego podpisu. Taki podpis stanowi kopię podpisu oryginalnego i posłużenie się nim w miejscu, które wymaga podpisu, skutkuje brakiem podpisu.