Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym : Przewodniczący Sędzia WSA Maria Jagielska po rozpoznaniu w dniu 27 marca 2009 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku Dyrektora Izby Skarbowej w [...] o sprostowanie uzasadnienia wyroku w sprawie ze skargi F. z siedzibą w [...] na postanowienie Dyrektora Izby Skarbowej w [...] z dnia [...] sierpnia 2008 r. nr [...] w przedmiocie przyznania wynagrodzenia za dozór pojazdu postanawia sprostować w uzasadnieniu wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 21 stycznia 2009 r. oczywistą omyłkę pisarską, w ten sposób, że na stronie 6, wers pierwszy od dołu, po słowie "jedynie" dodać brakującą część zdania, poprzez wpisanie "ocenie, czy przejęcie pojazdu na rzecz Skarbu Państwa dokonało się zgodnie z prawem, nie może jednak wpływać na określone ustawą o postępowaniu".
Pismem z dnia [...] marca 2009 r. Dyrektor Izby Skarbowej w [...], złożył do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie wniosek o sprostowanie uzasadnienia wyroku z dnia 21 stycznia 2009 r., poprzez uzupełnienie treści zdania znajdującego się na stronie 6 tego uzasadnienia, polegające na dodaniu po słowie "jedynie" brakującej części tego zdania, tj. wpisanie "ocenie, czy przejęcie pojazdu na rzecz Skarbu Państwa dokonało się zgodnie z prawem, nie może jednak wpływać na określone ustawą o postępowaniu".
Na podstawie art. 156 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153 poz. 1270 z późn. zm. dalej zwana p.p.s.a.) sąd może z urzędu sprostować w wyroku niedokładności, błędy pisarskie albo rachunkowe lub inne oczywiste omyłki. Sprostowania, uzupełnienia lub wykładni wyroku sąd może dokonać także na wniosek stron, o czym świadczy treść art. 159 p.p.s.a.
Zgodnie z utrwalonym orzecznictwem sądowym, sprostowanie niedokładności (nieścisłości) może obejmować właściwe oznaczenie stron, czy też dokładne wymienienie podmiotów postępowania lub pełnej ich nazwy (por. wyrok SN z dnia 18 czerwca 1998 r., II CKN 817/97, OSNC 1999, nr 1, poz. 16). Ponadto, mówiąc o błędzie pisarskim należy mieć na uwadze widoczne, wbrew zamierzeniom Sądu, niewłaściwe użycie wyrazu, widocznie mylną pisownię, błąd gramatyczny albo niezamierzone opuszczenie jednego lub więcej wyrazów.
Mając powyższe na uwadze należało uznać, iż w przedmiotowej sprawie zaistniała podstawa do sprostowania uzasadnienia wyroku z dnia 21 stycznia 2009 r., bowiem omyłka polegająca na niezamierzonym opuszczeniu kilku wyrazów we wskazanym zdaniu spowodowana została pracą programu komputerowego i związku z tym w uzasadnieniu brakowało pełnego i spójnego zdania.
Z powyższych względów, na podstawie art. 156 § 1 i 2 ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, orzeczono jak w sentencji.