Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący: sędzia WSA Pamela Kuraś-Dębecka po rozpoznaniu w dniu 7 października 2013 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku L. W. o sprostowanie postanowienia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z 20 sierpnia 2013 r., sygn. akt VI SAB/Wa 154/13 wydanego w sprawie ze skargi L. W. na bezczynność Prezesa Narodowego Funduszu Zdrowia w przedmiocie leczenia postanowił: odmówić sprostowania postanowienia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z 20 sierpnia 2013 r.
Skarżący - L. W., złożył do Wojewódzkiego Sądu
Administracyjnego w Warszawie (dalej Sąd) za pośrednictwem organu skargę na bezczynność Prezesa Narodowego Funduszu Zdrowia (dalej Prezes NFZ) w leczeniu.
Sąd dnia 20 sierpnia 2013 r. (k. 46 akt) odrzucił ww. skargę jako niedopuszczalną bowiem uznał, że zaskarżona bezczynność nie jest objęta zakresem jego właściwości rzeczowej, a w konsekwencji nie podlega rozpoznaniu przez sąd administracyjny.
Pismem z 10 września 2013 r. (k. 55 akt) skarżący wniósł "o sprostowanie niedokładności treści postanowienia z 20 sierpnia 2013 r." i wskazał, że do tej chwili "nie otrzymał adresu Szpitala, który ma specjalizację i doświadczenie zawodowe, żeby usunąć choroby zapalne (...)".
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył co następuje:
Zgodnie z treścią przepisu art. 156 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r.
Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (j.t. Dz. U. z 2012 r., poz. 270), dalej jako p.p.s.a., Sąd może z urzędu sprostować w wyroku niedokładności, błędy pisarskie albo rachunkowe lub inne oczywiste omyłki.
Możliwym jest również dokonanie sprostowania orzeczenia na żądanie strony, przy czym zakres tego sprostowania jest tożsamy ze wskazanym w zacytowanym wyżej przepisie, tj. może dotyczyć jedynie niedokładności i błędów pisarskich albo rachunkowych lub innych oczywistych omyłek.
W rozpoznawanym przypadku skarżący wniósł o sprostowanie niedokładności treści postanowienia z 20 sierpnia 2013 r. i wskazał, że do tej chwili "nie otrzymał adresu Szpitala, który ma specjalizację i doświadczenie zawodowe, żeby usunąć choroby zapalne (...)".
Sąd rozpoznając ww. wniosek stwierdza, że postanowienie z 20 sierpnia
2013 r. nie podlega sprostowaniu w zakresie wskazanym w tym wniosku.
Skarżący domaga się de facto wskazania przez Sąd placówki leczniczej, która wykona zabieg operacyjny, a więc przedmiotem sprostowania nie jest ani niedokładność czy błąd pisarski zawarty w ww. postanowieniu, ani też inna oczywista omyłka. Jak podano na wstępie postanowieniem z 20 sierpnia 2013 r. skarga została odrzucona, gdyż była niedopuszczalna. Powyższe oznacza, że
Sąd nie rozpoznał zasadności tej skargi, a zatem nie był uprawniony ani zobowiązywać Prezesa NFZ do zadość uczynienia żądaniu skarżącego w przedmiocie leczenia, ani tym bardziej samemu wskazywać "adresu Szpitala, który ma specjalizację i doświadczenie zawodowe, żeby usunąć choroby zapalne (...)".
Na marginesie Sąd zauważą, że nawet gdyby ww. skarga była dopuszczalna, to i tak nie był by władny wskazać adresu szpitala. Sądy administracyjne nie są bowiem kolejną instancją organów administracji publicznej. Sądy te z mocy prawa sprawują jedynie kontrolę nad administracją publiczną i to wyłącznie z punktu legalności, tj. orzekają czy organy działają na podstawie i zgodnie z prawem. Jeżeli stwierdzą naruszenie jakiś przepisów mogą uchylić rozstrzygnięcia organów administracji publicznej, ale nie mogą w żadnym razie orzec sprawy administracyjne co do istoty, gdyż uprawnionym do tego jest jedynie organ administracji publicznej.
Mając powyższe na uwadze Sąd, na podstawie art. 156 § 1 i § 2 p.p.s.a., orzekł jak na wstępie.