Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym : Przewodniczący Sędzia WSA Jolanta Królikowska - Przewłoka po rozpoznaniu w dniu 3 kwietnia 2008 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi E. D. w przedmiocie bezczynności Centralnego Biura Antykorupcyjnego w sprawie udzielenia odpowiedzi na pismo postanowił : odrzucić skargę
Pismem z dnia 16 lipca 2007 r. E. D. - dalej zwany skarżącym, wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi skargę na bezczynność Centralnego Biura Antykorupcyjnego w udzieleniu odpowiedzi na pismo skarżącego. Do skargi dołączył odpowiedź Poczty Polskiej na reklamacje dotyczącą doręczenia do ww. organu przesyłki nadanej w dniu 15 maja 2006 r.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi postanowieniem z dnia 5 września 2007 r. stwierdził swą niewłaściwość miejscową i przekazał sprawę do rozpoznania i rozstrzygnięcia miejscowo właściwemu Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Warszawie.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie pismem z dnia 22 listopada 2007 r. wezwał skarżącego do sprecyzowania skargi poprzez określenie na czym polegała bezczynność Centralnego Biura Antykorupcyjnego oraz ewentualnie do nadesłania odpisu pisma z dnia 15 maja 2006 r.
Pismem z dnia 29 listopada 2007 r. skarżący wskazał, iż jego pismo z dnia 15 maja 2006 r. skierowane do Centralnego Biura Antykorupcyjnego dotyczyło korupcji. Podniósł, iż w piśmie powyższym domagał się by organ dopomógł mu tę korupcje udowodnić. Dołączył kopię pisma z dnia 15 maja 2006 r.
Przy piśmie z dnia 21 stycznia 2008 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie przesłał akta sprawy do Szefa Centralnego Biura Antykorupcyjnego.
Szef Centralnego Biura Antykorupcyjnego pismem z dnia 12 lutego 2008 r. działając w trybie art. 54 ust. 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn.
zm., dalej zwana p.p.s.a.) przesłał do Sądu akta sprawy wraz z odpowiedzią na skargę.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Skarga podlega odrzuceniu.
Zgodnie z art. 3 § 2 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (zwanej dalej p.p.s.a) określającym właściwość rzeczową sądów administracyjnych, sądy wykonując kontrolę działalności administracji publicznej orzekają w sprawach skarg na:
1) decyzje administracyjne;
2) postanowienia wydane w postępowaniu administracyjnym, na które służy zażalenie albo kończące postępowanie, a także na postanowienia rozstrzygające sprawę co do istoty;
3) postanowienia wydane w postępowaniu egzekucyjnym i zabezpieczającym, na które służy zażalenie;
4) inne niż określone w pkt 1-3 akty lub czynności z zakresu administracji publicznej dotyczące uprawnień lub obowiązków wynikających z przepisów prawa;
4a) pisemne interpretacje przepisów prawa podatkowego wydawane w indywidualnych sprawach;
5) akty prawa miejscowego organów jednostek samorządu terytorialnego i terenowych organów administracji rządowej;
6) akty organów jednostek samorządu terytorialnego i ich związków, inne niż określone w pkt 5, podejmowane w sprawach z zakresu administracji publicznej;
7) akty nadzoru nad działalnością organów jednostek samorządu terytorialnego;
8) bezczynność organów w przypadkach określonych w pkt 1-4.
Należy wskazać, że zakres przedmiotowy skargi na bezczynność określonej w art. 3 § 2 pkt. 8 p.p.s.a wyznaczają postanowienia art. 3 § 2 pkt. 1-4. Zaskarżenie bezczynności organu administracji jest dopuszczalne tylko w takim zakresie, w jakim dopuszczalne jest na mocy powyższych przepisów zaskarżenie decyzji, postanowień oraz innych aktów i czynności.
Stwierdzić należy, iż podjęcie przez Centralne Biuro Antykorupcyjne działań zmierzających do udowodnienia praktyk korupcyjnych, czego domaga się w istocie skarżący, nie mieści się w katalogu aktów wskazanych w powołanym art. 3 § 2 pkt. 1 - 4a p.p.s.a., które podlegają kontroli sądów administracyjnych. Tym samym sądy administracyjne nie są właściwe do rozpoznawania skarg na bezczynność organu w podjęciu takich działań.
W tym stanie rzeczy Sąd uznał, iż sprawa objęta skargą nie należy do właściwości sądu administracyjnego i na podstawie art. 58 § 1 pkt 1 p.p.s.a. skargę odrzucił.
Mając na uwadze powyższe orzeczono, jak w postanowieniu.