Sprawa ze skargi na bezczynność Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji w zakresie załatwiania skarg administracyjnych dotyczących postępowania funkcjonariuszy Policji z Komendy Powiatowej w B.
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Małgorzata Grzelak po rozpoznaniu w dniu 11 sierpnia 2008 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi S. T. na bezczynność Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji w zakresie załatwiania skarg administracyjnych dotyczących postępowania funkcjonariuszy Policji z Komendy Powiatowej w B. postanawia odrzucić skargę

Uzasadnienie strona 1/2

W dniu 7 maja 2008 r. do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie wpłynęła skarga S. T., zwanego dalej skarżącym na bezczynność Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji w zakresie załatwiania skarg administracyjnych dotyczących postępowania funkcjonariuszy Policji z Komendy Powiatowej w B. Jak wskazał skarżący ww. funkcjonariusze dopuścili się fałszowania dokumentacji, poświadczali nieprawdę i sporządzali nieprawdziwe notatki urzędowe. W treści skargi skarżący podniósł zarzut pozostawania w bezczynności Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji w związku z procedurą załatwienia jego skarg kierowanych do ww. organu, a następnie przekazanych na podstawie art. 231 Kpa do Komendy Wojewódzkiej Policji w B.

W odpowiedzi na skargę, organ wniósł o jej odrzucenie wskazując postępowanie w sprawach skarg i wniosków regulowane przepisami Działu VIII Kodeksu postępowania administracyjnego nie jest objęte kognicją sądów administracyjnych.

Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

Zgodnie z art. 3 § 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm. - zwanej dalej p.p.s.a.) określającym właściwość rzeczową sądów administracyjnych, sądy wykonując kontrolę działalności administracji publicznej orzekają w sprawach skarg na:

1) decyzje administracyjne;

2) postanowienia wydane w postępowaniu administracyjnym, na które służy zażalenie albo kończące postępowanie, a także na postanowienia rozstrzygające sprawę co do istoty;

3) postanowienia wydane w postępowaniu egzekucyjnym i zabezpieczającym, na które służy zażalenie;

4) inne niż określone w pkt 1-3 akty lub czynności z zakresu administracji publicznej dotyczące uprawnień lub obowiązków wynikających z przepisów prawa;

5) akty prawa miejscowego organów jednostek samorządu terytorialnego i terenowych organów administracji rządowej;

6) akty organów jednostek samorządu terytorialnego i ich związków, inne niż określone w pkt 5, podejmowane w sprawach z zakresu administracji publicznej;

7) akty nadzoru nad działalnością organów jednostek samorządu terytorialnego;

8) bezczynność organów w przypadkach określonych w pkt 1-4.

Sądy administracyjne orzekają także w sprawach, w których przepisy ustaw szczególnych przewidują sądową kontrolę, i stosują środki określone w tych przepisach (art 3 § 3 p.p.s.a.).

Mając na uwadze powyższe, kontrola działalności administracji publicznej sprawowana przez sądy administracyjne obejmuje między innymi orzekanie w sprawach skarg na bezczynność organów w przypadkach określonych w art. 3 § 2 pkt 1 - 4 p.p.s.a.. Dotyczy to sytuacji w których organy administracji nie podejmują nakazanych prawem aktów lub czynności w sprawach indywidualnych. W przypadku skargi na bezczynność organu przedmiotem kontroli sądowej nie jest określony akt lub czynność organu administracji, lecz ich brak w sytuacji, gdy organ miał obowiązek podjąć działanie w danej formie i w określonym przez prawo terminie (patrz: Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi- komentarz J.P.Tarno Lexis Nexis Warszawa 2004, str. 27-28).

Strona 1/2