Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA - Bożena Więch -Baranowska po rozpoznaniu w dniu 16 października 2009r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi R. C. i M.C. na decyzję Wojewody [...] z dnia [...] lutego 2009r. nr [...] w przedmiocie udzielenia pozwolenia na budowę postanawia: wstrzymać wykonanie zaskarżonej decyzji.
W dniu 1 października 2009r. do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie wpłynął wniosek pełnomocnika skarżących R.C. i M.C. w którym podtrzymał wniosek skarżących z dnia 18 czerwca 2009r. o wstrzymanie wykonanie zaskarżonej decyzji z uwagi na zagrożenie wyrządzenia znacznej szkody oraz możliwość spowodowania trudnych do odwrócenia skutków.
Zaskarżoną decyzją z dnia [...] lutego 2009r. nr [...] Wojewoda [...] utrzymał w mocy decyzję Starosty S. z dnia [...] stycznia 2009r. znak: [...] , którą zatwierdzono i udzielono A.K. pozwolenia na budowę budynku mieszkalno-usługowego z funkcją pizzerii na działce o nr ew. gruntu [...] we wsi K., gmina K., zam. J. ul. [...] .
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, zważył co następuje:
Zgodnie z art. 61 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. nr 153, poz. 1270, ze zm.), sąd może na wniosek skarżącego wstrzymać wykonanie zaskarżonego aktu lub czynności, jeśli w wyniku ich wykonania zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków. Dotyczy to także aktów wydanych lub podjętych we wszystkich postępowaniach prowadzonych w granicach tej samej sprawy.
Orzecznictwo sądów administracyjnych podkreśla, że przedmiotem wstrzymania mogą być jedynie takie akty lub czynności, które nadają się do wykonania i wymagają wykonania (B. Dauter, B. Gruszczyński, A. Kabat, M. Niezgódka-Medek, Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, Komentarz, wyd. Zakamycze 2005, str. 166).
W przedmiotowej sprawie nie ulega wątpliwości, iż zaskarżony akt prawny jakim jest decyzja zatwierdzająca projekt budowlany i udzielająca inwestorowi pozwolenia na budowę budynku, stanowi akt prawny podlegający wykonaniu.
Zdaniem Sądu w świetle powyższego przepisu i biorąc pod uwagę uzasadnienie wniosku pełnomocnika skarżących dotyczącego wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji, wniosek zasługuje na uwzględnienie. W ocenie Sądu rozpoczęcie budowy i wznoszenie przez inwestora budynku na działce bezpośrednio graniczącej z nieruchomością, na której znajduje się budynek będący własnością skarżących i który wzniesiony ma zostać w bardzo bliskiej odległości do budynku skarżących, powoduje trudne do odwrócenia skutki.
Naczelny Sąd Administracyjny w postanowieniu z dnia 14 listopada 2007r. sygn. akt II OZ 1122/07 wskazał, iż " wznoszenie obiektu budowlanego przed rozpoznaniem sprawy przez sąd administracyjny z reguły wiąże się z niebezpieczeństwem powstania szkody lub trudnych do odwrócenia skutków, z tego powodu, że w razie uwzględnienia skargi może okazać się że nie są spełnione warunki do legalnego prowadzenia robót budowlanych , a wobec tego może powstać kwestia powrotu do stanu, który istniał przed rozpoczęciem robót budowlanych.
Rozpoczęcie i kontynuowanie budowy w przedmiotowej sprawie pociągnie za sobą skutki, których usunięcie w razie ewentualnego uwzględnienia skargi byłoby trudne i uciążliwe zarówno dla skarżących, bowiem budynek ma być usytuowany w pobliżu granicy ich nieruchomości, jak i dla uczestnika-inwestora ponieważ to on poniósłby koszty przywrócenia poprzedniego stanu rzeczy. W postanowieniu z dnia 3 marca 2006r.sygn. akt II SA/Bk 352/06, opub. LEX nr 192964 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku sformułował tezę, w myśl której " trudne do odwrócenia skutki to takie prawne lub faktyczne skutki, które raz zaistniałe powodują istotną lub trwałą zmianę rzeczywistości, przy czym powrót do stanu poprzedniego może nastąpić tylko po dłuższym czasie lub przy stosunkowo dużym nakładzie sił i środków."
Z przedstawionych wyżej względów należało wniosek skarżących uznać za uzasadniony. Jednocześnie zaznaczyć trzeba, że wstrzymanie wykonania aktu lub czynności ma charakter tymczasowy, bowiem w myśl art. 61 § 6 ww. ustawy upada ono w razie wydania przez sąd orzeczenia kończącego postępowanie w pierwszej instancji.
Wobec powyższego, na podstawie art. 61 § 3 powołanej na wstępie ustawy orzeczono jak w sentencji postanowienia.