Sprawa ze skargi na decyzję Ministra Infrastruktury i Rozwoju w przedmiocie zezwolenia na realizację inwestycji drogowej
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodnicząca: Sędzia WSA Maria Tarnowska po rozpoznaniu w dniu 30 lipca 2014 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi E.K. na decyzję Ministra Infrastruktury i Rozwoju z dnia [...] marca 2014 r. znak: [...] w przedmiocie zezwolenia na realizację inwestycji drogowej postanawia: przyznać E. K. prawo pomocy w zakresie całkowitym poprzez zwolnienie od kosztów sądowych oraz ustanowienie adwokata.

Uzasadnienie

W dniu 11 kwietnia 2014 r. E. K. złożyła skargę na decyzję Ministra Infrastruktury i Rozwoju z dnia [...] marca 2014 r. znak: [...].

Postanowieniem z dnia 25 czerwca 2014 r. referendarz sądowy odmówił skarżącej przyznania prawa pomocy poprzez zwolnienie od kosztów sądowych oraz ustanowienie adwokata.

Wymienione postanowienie zostało doręczone E. K. w dniu 4 lipca 2014 r.

W dniu 9 lipca 2014 r. skarżąca złożyła sprzeciw od postanowienia referendarza sądowego.

W uzasadnieniu sprzeciwu podała, że otrzymuje emeryturę netto 398,47 zł oraz zasiłek chorobowy w kwocie 698,47 zł miesięcznie. Na opłaty i wydatki wydaje 499,50 zł, na żywność pozostaje jej ok. 198,47 zł.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, zważył co następuje.

Wniosek skarżącej o przyznanie prawa pomocy poprzez zwolnienie od kosztów i ustanowienie adwokata podlega uwzględnieniu.

Zgodnie z art. 245 § 1 i 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.) prawo pomocy może być przyznane w zakresie całkowitym lub częściowym. Prawo pomocy w zakresie całkowitym obejmuje zwolnienie od kosztów sądowych oraz ustanowienie adwokata. W myśl art. 246 § 1 pkt 1 ppsa przyznanie osobie fizycznej prawa pomocy w zakresie całkowitym następuje, gdy osoba ta wykaże, że nie jest w stanie ponieść jakichkolwiek kosztów postępowania.

Podkreślić należy, że prawo pomocy jest instytucją wyjątkową, której celem jest umożliwienie dostępu do sądu osobom, które rzeczywiście nie mogą pokryć kosztów postępowania bez uszczerbku dla utrzymania koniecznego dla siebie i rodziny. W odniesieniu do osób fizycznych przesłanki z art. 246 § 1 ppsa mają charakter obligatoryjny w tym sensie, że ich spełnienie nakłada na sąd obowiązek przyznania stronie prawa pomocy.

Skarżąca utrzymuje się z emerytury w kwocie 398,47 zł netto oraz z hodowli drobiu.

E. K. przedstawiła zestawienie opłat i wydatków na kwotę 499,50 zł miesięcznie (k. 30), oraz zestawienie wydatków na żywność w kwocie 195,15 zł (k. 54-54v). Z hodowli drobiu osiąga dochód w wysokości 119 zł na tydzień, jednakże na utrzymanie hodowli wydaje 112,50 zł. Ponadto otrzymuje zasiłek chorobowy w kwocie 698,47 zł miesięcznie.

Zestawienie dochodów i wydatków prowadzi do wniosku, że skarżąca nie jest w stanie ponieść kosztów postępowania sądowego i kosztów ustanowienia pełnomocnika.

Z informacji przekazanych przez skarżącą wynika, że posiada majątek w postaci: domu mieszkalnego ok. 140 m2, 2 działek (2,1603 ha), budynku inwentarskiego ok. 960 m2, przechowywalnii warzyw i owoców ok. 150 m2 oraz magazynu ok. 30 m2. Jednakże jak wskazała są one po powodzi i zalaniu, a w związku z tym wymagają remontu. Prowadzi to do wniosku, że majątek ten nie może zostać efektywnie wykorzystany w celach zarobkowych.

Mając powyższe na uwadze stwierdzić należy, iż sytuacja finansowa skarżącej uzasadnia uwzględnienia złożonego przez nią wniosku o zwolnienie od kosztów sądowych i ustanowienie pełnomocnika z urzędu.

Mając na względzie powyższe, Sąd na podstawie art. 246 § 1 pkt 1 ppsa, orzekł jak w sentencji postanowienia.

Strona 1/1