Skarga kasacyjna na decyzję Ministra Infrastruktury i Rozwoju w przedmiocie zobowiązania do zwrotu dofinansowania z budżetu Unii Europejskiej
Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Zofia Borowicz Sędzia NSA Lidia Ciechomska-Florek (spr.) Sędzia del. WSA Piotr Kraczowski Protokolant Anna Wojtowicz - Hess po rozpoznaniu w dniu 3 lipca 2018 r. na rozprawie w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej A. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 24 listopada 2015 r. sygn. akt V SA/Wa 2085/15 w sprawie ze skargi A. na decyzję Ministra Infrastruktury i Rozwoju z dnia 19 grudnia 2013 r. nr [...] w przedmiocie zobowiązania do zwrotu dofinansowania z budżetu Unii Europejskiej 1. uchyla zaskarżony wyrok; 2. uchyla zaskarżoną decyzję i utrzymaną nią w mocy decyzję organu pierwszej instancji; 3. zasądza od Ministra Inwestycji i Rozwoju na rzecz A. kwotę 12 312 (dwanaście tysięcy trzysta dwanaście) złotych tytułem kosztów postępowania sądowego.

Inne orzeczenia o symbolu:
6559
Inne orzeczenia sądu:
Naczelny Sąd Administracyjny
Inne orzeczenia ze skargą na:
Minister Infrastruktury
Uzasadnienie strona 1/8

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z dnia 24 listopada 2015 r. sygn. akt V SA/Wa 2085/15 oddalił skargę K. J. - prowadzącego działalność gospodarczą pod nazwą A. (skarżący), na decyzję Ministra Infrastruktury i Rozwoju z dnia 19 grudnia 2013 r. nr [...] w przedmiocie zwrotu dofinansowania z budżetu Unii Europejskiej.

Sąd I instancji za podstawę rozstrzygnięcia przyjął następujące ustalenia:

Władza Wdrażająca Programy Europejskie (dalej: WWPE) decyzją z dnia 8 sierpnia 2013 r. zobowiązała skarżącego do zwrotu środków w wysokości 282.319,46 zł wraz z odsetkami z tytułu naruszenia procedur, o których mowa w art. 184 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych (Dz. U. z 2009 r. Nr 157, poz. 1240 ze zm.; dalej: u.f.p.).

Orzekając na skutek odwołania skarżącego Minister Infrastruktury i Rozwoju decyzją z 19 grudnia 2013 r., utrzymał w mocy decyzję organu I instancji.

W uzasadnieniu organ odwoławczy podniósł, że umowa z 25 listopada 2011 r. nr [...] zawarta z firmą B. Sp. z o.o. zawierała postanowienia o obowiązkach jakie przyjął na siebie wykonawca w związku z jej realizacją. Zgodnie z § 1 ust. 1 umowy wykonawca zobowiązał się m.in. do dostawy wraz z montażem masztów i wież wyposażonych w urządzenia nadawcze, stawianych na budynkach oraz ziemi. Z załącznika nr 1 do umowy wynikało, iż zakresem prac objęte są m.in. prace budowlane pod maszty i instalacja masztów na dachach. W związku z tym, że umowa z 25 listopada 2011 r. przewidywała dostarczenie przez wykonawcę urządzeń i materiałów, to wykonawca, niezależnie od postanowień umowy, ponosiłby odpowiedzialność za ewentualne uszkodzenia dostarczanych materiałów i urządzeń. W związku z rodzajem prowadzonej działalności, SUPERIN Sp. z o.o. z mocy prawa była odpowiedzialna za ewentualne wyrządzone szkody w trakcie prowadzenia prac objętych treścią umowy z 25 listopada 2011 r.

Organ II instancji podniósł, że faktury VAT nr: [...] nie dotyczyły wykonanych usług, a dokumentowały jedynie dostawę towarów. Z umowy z 25 listopada 2011 r., umowy o dofinansowanie załącznik nr 2 wniosek o dofinansowanie wynikało, że skarżący sam podzielił koszty projektu na kategorie produkty/towary oraz kategorie usługi. Podział ten dowodził, że usługi były ujęte jako odrębne koszty w projekcie, a zatem ich ceny nie były zawarte w cenach zakupionych urządzeń. Dodatkowo, faktury wystawione przez B. Sp. z o.o. nie zawierały żadnej ze wskazanych w ofercie i specyfikacji technicznej kategorii usług, a wskazywały jedynie konkretne kategorie urządzeń. Z umowy zawartej pomiędzy stroną, a B. Sp. z o.o. wynikało, że gwarancja udzielona przez wykonawcę na dostarczane urządzenia była bezpłatna, zatem nie miała wpływu na koszty w projekcie. Skoro usługi stanowiły odrębny wydatek w umowie oraz ofercie wykonawcy, a na wydatek ten przewidziany był odrębny budżet, ponadto żadna z kategorii usług nie została wskazana na fakturach wystawionych przez B. Sp. z o.o. na rzecz skarżącego, to bezzasadne było twierdzenie, że przy ocenie faktur dokumentujących zakup urządzeń, WWPE powinna odnieść się do całego stosunku zobowiązaniowego (umowy łączącej strony), w tym zakupu usług, które stanowiły odrębny wydatek w projekcie i umowie. Z zapisów umowy wynikało, że dostawy towarów i usługi, jakie mają być wykonane w ramach umowy, są traktowane jako osobne kategorie. Tym samym zarówno zamówienie, jak i faktura oraz protokół odbioru powinny zawierać w treści odrębną informację o wykonaniu usługi. Z analizy powyższych dokumentów wynikało, że odnoszą się one wyłącznie do dostawy towarów. Usługi gwarancyjne świadczone przez dostawcę towarów nie mogły być wliczone w cenę towarów, ponieważ zgodnie z § 6 ust. 1 umowy, udzielona przez wykonawcę gwarancja była gwarancją bezpłatną i jej koszt nie mógł być uwzględniony w cenie dostarczonych towarów.

Strona 1/8
Inne orzeczenia o symbolu:
6559
Inne orzeczenia sądu:
Naczelny Sąd Administracyjny
Inne orzeczenia ze skargą na:
Minister Infrastruktury