Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Barbara Adamiak (spr.) Sędziowie: sędzia NSA Arkadiusz Despot-Mładanowicz sędzia NSA del. Roman Ciąglewicz Protokolant st. inspektor sądowy Barbara Dąbrowska-Skóra po rozpoznaniu w dniu 1 lipca 2011 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej Prezydenta Miasta Gdyni od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 14 kwietnia 2010 r. sygn. akt I SA/Wa 107/10 w sprawie ze skargi R. D. na decyzję Ministra Infrastruktury z dnia [...] grudnia 2008 r. nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji oddala skargę kasacyjną
Minister Infrastruktury, decyzją z dnia [...] grudnia 2008 r., nr [...] utrzymał w mocy decyzję Wojewody Pomorskiego z dnia [...] grudnia 2007 r., nr [...] odmawiającą stwierdzenia nieważności decyzji Prezydenta Miasta Gdyni z dnia [...] sierpnia 1976 r., nr [...] orzekającej o wywłaszczeniu nieruchomości położonej w G. przy ul. H., oznaczonej jako działka nr [...] km. 14, o pow. [...] m², zapisanej w księdze wieczystej KW nr [...] oraz ustaleniu odszkodowania z tytułu wywłaszczenia w wysokości 105.146,00 złotych, w części dotyczącej ustalenia odszkodowania.
W uzasadnieniu decyzji Minister Infrastruktury wskazał, że Prezydent Miasta Gdyni decyzją z dnia [...] sierpnia 1976 r., działając na podstawie przepisów ustawy z dnia 12 marca 1958 r. o zasadach i trybie wywłaszczania nieruchomości (Dz. U. z 1974 r. Nr 10 poz. 64) orzekł o wywłaszczeniu za odszkodowaniem na rzecz Państwa opisanej wyżej nieruchomości, stanowiącej własność F. R.
Wnioskiem z dnia [...] sierpnia 2006 r. R. D. - spadkobierca byłego właściciela, zwrócił się do Wojewody Pomorskiego o stwierdzenie, na podstawie art. 156 §1 pkt 2 kpa, nieważności wskazanej decyzji z dnia [...] sierpnia 1976 r. w części dotyczącej ustalenia odszkodowania. Wnioskodawca zarzucił, że organ administracji nie powołał własnych biegłych rzeczoznawców majątkowych i jako dowód w sprawie wykorzystał opinie sporządzone przez wnioskodawcę wywłaszczenia, a ponadto rozprawa administracyjna została przeprowadzona bez udziału biegłych rzeczoznawców majątkowych, co stanowi rażące naruszenie prawa.
Wojewoda Pomorski decyzją z dnia [...] grudnia 2007 r. odmówił stwierdzenia nieważności decyzji z dnia [...] sierpnia 1976 r., w części dotyczącej ustalenia odszkodowania. Minister Infrastruktury rozpoznając sprawę uznał, że brak jest podstaw do zmiany rozstrzygnięcia. Podkreślił, że stosownie do przepisów ustawy z 12 marca 1958 r. o zasadach i trybie wywłaszczania nieruchomości, odszkodowanie ustalało się na podstawie wyników rozprawy, po wysłuchaniu na niej opinii biegłych powołanych przez naczelnika powiatu. Opinia biegłych powinna była zawierać szczegółowe uzasadnienie (art. 22).
Z akt sprawy wynika, że rozprawa wywłaszczeniowo - odszkodowawcza odbyła się w dniu 18 września 1975 r. bez udziału biegłych, co świadczy o naruszeniu prawa.
Odszkodowanie za grunt przyznano w oparciu o operat szacunkowy sporządzony przez biegłego, który szacując grunt mógł zgodnie z ówcześnie obowiązującymi przepisami przemnożyć powierzchnię przez wartość 1 m² w oparciu o aktualną ówcześnie cenę żyta, a tym samym brak udziału biegłego na rozprawie, który i tak nie mógłby zmienić swojej wyceny, jakkolwiek stanowi naruszenie art. 22 ustawy z dnia 12 marca 1958 r., to naruszenie to nie może być w przedmiotowej sprawie uznane za rażące naruszenie prawa w rozumieniu art. 156 §1 pkt 2 kpa.
Minister Infrastruktury zaznaczył ponadto, że opinie biegłych Urzędu Wojewódzkiego w Gdańsku znajdujące się w aktach sprawy, sporządzone dla Okręgowej Dyrekcji Inwestycji Miejskich w Gdańsku, która ubiegała się o wywłaszczenie i na której ciążył obowiązek wypłaty odszkodowania - nie kwestionowane przez strony postępowania, a które były podstawą ustalonego odszkodowania, nie stanowią o rażącym naruszeniu prawa w rozumieniu art. 156 §1 pkt 2 kpa.