Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Małgorzata Pocztarek Sędziowie NSA Wojciech Jakimowicz del. WSA Marian Wolanin (spr.) po rozpoznaniu w dniu 13 stycznia 2017 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej M.K. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 26 stycznia 2016 r., sygn. akt IV SA/Wa 3216/15 w sprawie ze skargi M.K. na decyzję Ministra Infrastruktury i Rozwoju z dnia 18 sierpnia 2015 r. nr [...] w przedmiocie stwierdzenia nieważności orzeczenia oddala skargę kasacyjną
Zaskarżonym wyrokiem z dnia 26 stycznia 2016 r., sygn. akt IV SA/Wa 3216/15, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił skargę M.K. na decyzję Ministra Infrastruktury i Rozwoju z dnia 18 sierpnia 2015 r., Nr [...], w przedmiocie stwierdzenia nieważności orzeczenia.
W uzasadnieniu wyroku wskazano, że orzeczeniem z dnia 30 kwietnia 1953 r., Nr SA.11-19-7-52/53, Prezydium Rady Narodowej w m. st. Warszawie przejęło na własność Państwa, z przeznaczeniem na cele użyteczności publicznej, m. in. nieruchomość położoną na osiedlu Miasto Ogród [...], oznaczoną jako działka nr 6 o pow. 900 m2 z bloku nr [...]. W powyższym orzeczeniu przedmiotowa nieruchomość została określona jako własność nieustalonej osoby. Następnie orzeczeniem z dnia 13 maja 1961 r., Nr [...], Urząd Spraw Wewnętrznych Prezydium Rady Narodowej w m. st. Warszawie sprostował powyższe orzeczenie w zakresie wskazanej w nim ogólnej powierzchni przejętych nieruchomości stwierdzając, że w miejsce 63 ha 625 m2 powinno być 35 ha 135 m2. Sprostowanie to było skutkiem błędu matematycznego polegającego na wadliwym zsumowaniu powierzchni poszczególnych nieruchomości.
Z wnioskiem o stwierdzenie nieważności orzeczenia Prezydium Rady Narodowej w m. st. Warszawie z dnia 30 kwietnia 1953 r., w części dot. przejęcia na własność Państwa nieruchomości położonej w osiedlu Miasto Ogród [...], oznaczonej jako działka nr 6, wystąpił następca prawny byłej właścicielki przejętej nieruchomości Z.K. - M.K. Na potwierdzenie roszczeń własnościowych wnioskodawca powołał się na wyrok Sądu Polubownego z dnia 18 sierpnia 1942 r., którego wykonalność została stwierdzona postanowieniem Sądu Okręgowego w Warszawie z dnia 16 listopada 1942 r., Nr V.K1.119/42. Postanowieniem z dnia 30 marca 2012 r., Nr BOI-4f-787-R-607/08, Minister Transportu, Budownictwa i Gospodarki Morskiej zawiesił przedmiotowe postępowanie do czasu prawomocnego rozstrzygnięcia przez Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie sprawy o sygn. akt I SA/Wa 1396/10, ze skargi na decyzję Ministra Infrastruktury z dnia 28 maja 2010 r., Nr B04y-787-WP-291/09, o odmowie stwierdzenia nieważności orzeczenia Prezydium Rady Narodowej w m. st. Warszawie Wydział Społeczno - Administracyjny z dnia 30 kwietnia 1953 r., Nr SA.II-19-7-52/53, w części dot. wywłaszczenia nieruchomości położonych w osiedlu Miasto Ogród [...], a oznaczonych jako działka nr 2 i działka nr 19 z bloku 69, działka nr 4 z bloku nr 70, działka nr 13 z bloku nr 77 oraz działka nr 2 z bloku nr 78. W związku z prawomocnym wyrokiem Sądu z dnia 15 marca 2011 r., sygn. akt I SA/Wa 1396/10, uchylającym decyzję Ministra Infrastruktury, Nr B04y-787-WP-291/09 i poprzedzającą ją decyzję Nr B04pt-787-R-404/04, organ podjął w dniu 26 listopada 2013 r. postępowanie w sprawie i następnie w dniu 20 maja 2015 r., decyzją Nr DOI-4-7714-177-MG/14 [BOI-4mg-787-R-83/13] NK: 127544/15, odmówił stwierdzenia nieważności orzeczenia Prezydium Rady Narodowej m. st. Warszawy z dnia 30 kwietnia 1953 r., Nr Sa.II-19-7-52/53, w części orzekającej o odjęciu na własność Skarbu Państwa nieruchomości położonej w osiedlu Miasto Ogród [...] w granicach Dzielnicowej Rady Narodowej Warszawa Wola, oznaczonej jako działka nr 6 oraz stwierdził nieważność orzeczenia Urzędu Spraw Wewnętrznych Prezydium Rady Narodowej w m. st. Warszawie z dnia 13 maja 1961 r., Nr SW. 11-19/7/52/61, prostującego to orzeczenie w zakresie wskazanej w nim ogólnej powierzchni przejętych nieruchomości. W uzasadnieniu decyzji organ nadzoru wskazał, że będąca przedmiotem wywłaszczenia działka nr 6, została zajęta w latach 1939-45 na cele komunikacji kolejowej i rozbudowy infrastruktury kolejowej - stacji rozrządowej [...], realizowanej przez przedsiębiorstwo państwowe Polskie Koleje Państwowe - Dyrekcję Odbudowy Węzła Kolejowego w Warszawie. Fakt zajęcia wywłaszczonej nieruchomości ustalono na podstawie zgromadzonego materiału dowodowego, tj. Rejestru Pomiarowego części gruntów nieruchomości Miasta Ogród [...] i Cegielni [...] w gm. [...] powiecie i województwie warszawskim z dnia 6 kwietnia1949 r., Nr 11/3-26/1/49, szkicu gruntów projektowanych do wywłaszczenia pod stację rozrządową [...] z 1948 r. oraz o uzyskane z Centralnego Archiwum Wojskowego w Warszawie zdjęcia lotnicze wykonane w 1945 r. Organ ustalił ponadto, że przedmiotowa nieruchomość była zajęta na cele kolejowe również w dacie wejścia w życie dekretu wywłaszczeniowego oraz w dacie wydania kwestionowanego orzeczenia, zatem spełnione zostały przesłanki wskazane w art. 2 dekretu z dnia 7 kwietnia 1948 r. o wywłaszczeniu majątków zajętych na cele użyteczności publicznej w okresie wojny 1939 - 1945 (Dz.U. R.P. Nr 20, poz. 138, ze zm.). W ocenie organu nadzoru, dochowane zostały formalne przesłanki złożenia wniosku, gdyż odpowiadał on wymaganiom stawianym w art. 3 dekretu wywłaszczeniowego. Postępowanie wywłaszczeniowe zostało przeprowadzone z poszanowaniem przepisów dekretu z dnia 7 kwietnia 1948 r. o wywłaszczeniu majątków zajętych na cele użyteczności publicznej w okresie wojny 1939 - 1945 oraz rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 24 września 1934 r. - Prawo o postępowaniu wywłaszczeniowem (Dz.U. R.P. Nr 86, poz. 776) w brzmieniu ustawy z dnia 30 marca 1939 r. (Dz.U. R.P. Nr 31, poz. 205). W toku postępowania ustalono, że była właścicielka uzyskała prawa rzeczowe do wywłaszczonej nieruchomości na podstawie wyroku Sądu Polubownego w Warszawie z dnia 18 sierpnia 1942 r., który dotyczył podziału w naturze części terenów nieruchomości Miasto Ogród [...]. Wykonalność powyższego wyroku została stwierdzona postanowieniem Sądu Okręgowego w Warszawie z dnia 16 listopada1942 r., Nr V.K1.119/42.