Skarga kasacyjna na decyzję Wojewody Małopolskiego w przedmiocie refundacji kosztów szkolenia młodocianego pracownika
Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Małgorzata Jaśkowska (spr.), Sędziowie NSA Barbara Adamiak, Jan Paweł Tarno, Protokolant Edyta Pawlak, po rozpoznaniu w dniu 14 marca 2006 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej J. W. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 9 sierpnia 2005 r. sygn. akt II SA/Kr 1313/03 w sprawie ze skargi J. W. na decyzję Wojewody Małopolskiego z dnia [...] Nr [...] w przedmiocie refundacji kosztów szkolenia młodocianego pracownika oddala skargę kasacyjną

Uzasadnienie strona 1/5

Decyzjami z dnia [...] ([...]) Wojewoda Małopolski utrzymał w mocy orzeczenia Starosty [...] z dnia [...] (nr [...]), którymi odmówiono refundacji J. W. ze środków Funduszu Pracy wynagrodzenia młodocianego pracownika M. P. zatrudnionego w celu przygotowania zawodowego od 1.09.2002 r za okres od 1.09.2002 r do 30.09.2002 r, oraz M. W. zatrudnionego od 1.09.2002 r - za okres od 1.07.2002 r do 30.09.2002 r.

Jako powód odmowy przyznania refundacji wskazano, iż według art. 57 ust. 1 pkt 10 ustawy z dnia 14 grudnia 1994 r o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu (tekst jedn. Dz. U. z 2003 r Nr 58 poz. 514) środki Funduszu Pracy przeznaczone są na finansowanie wynagrodzeń wypłacanych młodocianym pracownikom, zatrudnionym na podstawie umowy o pracę w celu przygotowania zawodowego oraz na refundacje składki na ubezpieczenie społeczne od refundowanych wynagrodzeń. Aby uzyskać refundację podmiot prowadzący przygotowanie zawodowe młodocianego musi spełniać warunki określone m. in. w rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 28 maja 1996 r w sprawie przygotowania zawodowego młodocianych i ich wynagradzania. Wprowadzenie rozróżnienia pomiędzy podmiotami uprawnionymi do szkolenia młodocianych na "pracodawcę" i "pracodawcę będącego rzemieślnikiem" (jakiego dokonało rozporządzenie z dnia 12 listopada 2002 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie przygotowania zawodowego młodocianych), oraz zobowiązanie pracodawców, będących rzemieślnikami do zawiadamiania o zawarciu umowy izby rzemieślniczej lub właściwego cechu, który sprawuje nadzór nad przebiegiem przygotowania zawodowego w rzemiośle pracowników młodocianych, skutkuje koniecznością zastosowania przepisów korzystniejszych dla młodocianego. Nawet zatem przyjęcie przez Starostę [...] wymogu bycia rzemieślnikiem, który to wymóg nie stanowi sam w sobie przesłanki odmowy przyznania refundacji podmiotowi niebędącemu rzemieślnikiem, zdaniem Wojewody, nie mógł zmienić oceny, iż umowy o pracę zawarte przez Skarżącego z młodocianymi pracownikami nie spełniały wymogów uprawniających do refundacji z środków Funduszu Pracy.

Od decyzji Wojewody Małopolskiego J. W. złożył w dniu 28 maja 2003 r. skargę do Naczelnego Sądu Administracyjnego. Wydanym przez organy orzeczeniom zarzucił nadużycie prawa, polegające na nieuprawnionym jego zdaniem, traktowaniu go jako rzemieślnika, podczas gdy jest wyłącznie podmiotem prowadzącym działalność gospodarczą, w związku z czym obowiązki, których niespełnienie stało się podstawą nieuwzględniania wniosku o refundację zatrudnienia młodocianych pracowników, nie powinny go dotyczyć. Podkreślił także, iż nie ma w Polsce obowiązku przynależności do cechu lub innej organizacji zrzeszającej przedsiębiorców, w związku z czym nie może on ponosić negatywnych skutków (odmowy refundacji zatrudnienia młodocianych) z racji nie przystąpienia do takiej organizacji.

Zgodnie z art. 97 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Przepisy wprowadzające ustawę - Prawo o ustrojów sądów administracyjnych i ustawę - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153 poz. 1271 ze zm.) sprawę tę rozpoznał Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie. Wyrokiem z dnia 9 sierpnia 2005 r. (II SA/Kr 1313/03), działając na podstawie art. 151 p.p.s.a. Sąd ten oddalił wniesioną skargę.

Strona 1/5