Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Zygmunt Zgierski sędzia NSA Czesława Nowak-Kolczyńska (spr.) sędzia NSA Tomasz Zbrojewski po rozpoznaniu w dniu 27 kwietnia 2020 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej R. F., H. F., i innych od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 5 października 2018 r. sygn. akt I SA/Wa 1492/18 w sprawie ze skargi R. F., H. F., i innych na postanowienie Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia [...] 2018 r. nr [...] w przedmiocie zawieszenia postępowania oddala skargę kasacyjną.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z 5 października 2018 r., działając na podstawie art. 151 ustawy z z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2018 r. poz. 1302, dalej: p.p.s.a.), oddalił skargę R. F., H. F. i innych na postanowienie Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z [...] 2018 r. utrzymujące w mocy postanowienie Wojewody P. z [...] 2018 o zawieszeniu postępowania w przedmiocie stwierdzenia nieważności orzeczenia Prezydium Powiatowej Rady Narodowej w U. z [...] 1964 r. o przejęciu na własność Państwa nieruchomości rolnych i leśnych o pow. [...] ha położonych na terenie wsi A. - w części dotyczącej nieruchomości należących do O. F. i A. F. Postanowienie o zawieszeniu postępowania zostało wydane wobec wywiedzionej potrzeby ustalenia wszystkich stron postępowania, w tym ustalenia następców prawnych byłych właścicieli. Jednocześnie organ zobowiązał wnioskodawców do wystąpienia do sądu powszechnego w terminie 3 miesięcy od otrzymania postanowienia o ustalenie następców prawnych po zmarłych współwłaścicielach.
Oddalając skargę sąd I instancji podkreślił, że z załączonych do wniosku kopii wykazów hipotecznych wynika, że A. F. nie posiadała wyłącznego tytułu prawnorzeczowego do zlokalizowanych w A. nieruchomości, lecz była ich współwłaścicielką, bądź to wspólnie z M. O., S. O. i O. O. (w przypadku nieruchomości uregulowanych w lwh [...]), bądź O. O. (w odniesieniu do gruntów uregulowanych w lwh [...]). W konsekwencji czego po jej śmierci (co miało miejsce w 1948 r.) również B. F. stał się w tożsamym zakresie wyłącznie ich współwłaścicielem. O jego samodzielnej własności możne jedynie mówić ewentualnie w odniesieniu do bliżej nieoznaczonych parcel gruntowych należących do zmarłego w 1943 r. O. F., które jak wynika z fragmentu wykazu hipotecznego (nieoznaczonego konkretnym numerem) miały być objęte nowym ciałem hipotecznym oznaczonym lwh [...]. Skoro zatem orzeczenie administracyjne w części, której weryfikacji w trybie art. 156 § 1 i n. k.p.a. domagał się B. F., dotyczy także nieruchomości pozostającej przed jej przejęciem we współwłasności, to każdemu z jej współwłaścicieli w tym postępowaniu przysługuje przymiot strony. Jeśli więc oni nie żyją (a taka sytuacja wedle niekwestionowanych przez strony ustaleń organów ma miejsce w sprawie), to interes prawny w nim mają także ich spadkobiercy. Ich ustalenie wymaga jednak przedłożenia do akt stosownego dokumentu, którym na gruncie obowiązującego porządku prawnego jest postanowienie o stwierdzeniu nabycia spadku lub zarejestrowany akt poświadczenia dziedziczenia (art. 1025 § 2 k.c.). Tymczasem dokumentu potwierdzającego następstwo prawne po M. O., S. O. i O. O. wnioskujący o stwierdzenie nieważności orzeczenia ani jego spadkobiercy nie przedłożyli, wychodząc z błędnego założenia, że jest to zbyteczne. Powyższe, zdaniem Sądu, przesądza o zaistnieniu w sprawie przesłanki obligatoryjnego zawieszenia postępowania opisanej w art. 97 § 1 pkt 4 k.p.a., związanej z wyłonionym w jego toku zagadnieniem prejudycjalnym, a także zobowiązaniem stron do podjęcia kroków prawnych prowadzących do jego rozstrzygnięcia we właściwej procedurze.